Quinoa

Chenopodium quinoa

Descripcion d'aqueste imatge, tanben comentat çaiaprèp

Un plant de quinoa en graines

Classificacion
Règne	Plantae
Sosembr.	Tracheobionta
Division	Magnoliophyta
Classa	Magnoliopsida
Sosclassa	Caryophyllidae
Òrdre	Caryophyllales
Familha	Chenopodiaceae
Genre	Chenopodium

Nom binominal

Chenopodium quinoa
Willd., 1798

Classificacion filogenetica

Classificacion filogenetica
Òrdre	Caryophyllales
Familha	Amaranthaceae

La quinoa (Chenopodium quinoa) es una espècia de planta erbacèa annala de la familha de las Amaranthaceae segon la classificacion filogenetica o aquesta de las Chenopodiaceae. Es una pseudo-cereala, puslèu qu'una cereala veraia, qu'es pas una èrba. Lo quinoa es filogeneticament mai pròche d'espècias coma la betarava, l'espinac e l'amarant.

Aquesta planta tradicionala es cultivada dempuèi mai de 5 000 ans suls naut plans deSudamerica. Coma la mongeta, la trufa, lo milh, lo quinoa èra a la basa de l'alimentacion de las civilizacions precolombianas, mas, al contrari a aquestas darrièras, i a pas retengut l'atencion dels conquerents espanhòls a causa del taus en saponina de l'envelopa de sas granas non desgrunadas, e que la farina que se'n tira es pas panificabla a causa de l'abséncia de glutèn.

Dins las annadas 1970, los païses industrializats decobrisson las qualitats nutricionalas del quinoa qu'es ara distribuit dins gaireben totas los supermercats, los magasins de produchs eissits de l'agricultura biologica e del comèrci equitable.

Etimologia e noms

Quinoa ven de l'espanhòl « quinua », d'esperel desviat del quechua « kinwa ». Los Incas nomenavan la quinoa « chisiya mama », que significa en quechua « maire de totas las granas ».

Varietats

Se destria subretot doas grandas familhas de quinoa: la quinoa amara (« quinua amarga ») e la quinoa doàa (« dulce »). La primièra, tradicionalament cultivada dins los Andes dempuèi mai de 5 000 ans demanda lo lavatge e l'escarificacion de las granas a causa del taus en saponina de l'envelopa (amara e presentant un cèrt taus de toxicitat). Es la varietat majoritàriament exportada en Occident pel biais del comèrci equitable. La « dulce », eissida de seleccions varietalas mai recentas, conten pauc o pas de saponina.

Existís diferentas variatss coma: Bear, Cherry Vanilla, Cochabamba, dave 407, Gossi, Isluga, Kaslala, Kcoito, Linares, Rainbow, Red faro, Red head (bona adaptabilitat en climat pluvenc), Temuco.

Nutricion

De granas de quinoa cuèchas

La quinoa es fòrça digèsta, paura en lipids, mas rica en fèrre e en proteïna. En mejana, la quinoa conten 16 a 18 % de proteïnas. Conten tanbenlos uèi acids aminats essencials a la vida umana alara que las cerealas an un acid aminat limitant (la lisina manca). Sa grana remembre lo milh menut. Ten una textura de caviar e un gost leugièrament avelanat. Se cosina aisidament salat coma sucrat.

Per lo consomar, lo cal lavar per levar son gost amar. Melhor es de la còser dins tres còp son volum d'aiga bolhissenta. Se daissa còser doçament fins a l'aparicion del grelh (un vintenat de minutas). Enseguida, se cobrís pendent unas minutas e se daissa la quinoa absorbar l'aiga encara presenta. pòt remplaçar en acompanhament lo ris, la semola o las pastas.

La farina de quinoa permet de far de fòrça preparacions abitualament realizadas amb de blat, coma los pescajons a condicion de'n reduire la quantitat de mitat, que ten un poder d'absorpcion mai important.

Cultura

Un camp de quinoa en granas

Chenopodium quinoa -red faro- - Musèu de Tolosa

Celèbre per sa capacitat de resisténcia fàcia a de condicions climaticas extrèmas (secada, gelada), la quinoa se desvolopa dins un mitan arid (besonh de 600 mm de pluèja per an) ont los sols, paures, son expausats a la secada, gelada, al vent violent e a la fòrta radiacion solara deguda a l’altitud.

Per provesir lo vam comercial de la grana, los agricultors comencèron a cultivar de zonas de plana.

En climat oceanic se conselha de semenar la quinoa a partir d'abril (emisfèri nòrd), que, se la temperatura es tròp nauta, la quinoa grelha mal ; dins lo cas contrari, cal refrigerar los semens pendent unees jorns (estratificacion freja) .

Païses productors, environament e comèrci

Culhida en Eqüator

Lo Peró e la Bolívia son los dos primièrs productors mondials de quinoa. En Bolívia, las superfícia boblèron entre 2005 e 2012, atenhent 70 000 ectaras per 44 000 tonas. L’associacion nacionala dels productors de quinoa (ANAPQUI), creada en 1983, es lo màger productor de quinoa del país. Aqueste interés mondial per la quinoa menèt a una pujada del prètz dins los païses andins,. Lo Peró es lo primièr exportator mondial davant la Bolívia e l'Eqüator. Mai de la mitat de la produccion es exportada cap als EUA, un pauc mens d'un tèrç cap a l'Union europèa e 6 % cap al Canadà, aquestas tres regions representan donc 94 % de las exportacions de quinoa bolivian.

Dempuèi 2009, la cultura a granda escala de la quinoa foguèt introducha en França, enAnjau fins a Peitau, e en Occitània en Corresa. Lo prètz d'aquesta quinoa francesa demora superior a aqueste importat d'America del Sud mas lo produch interèssa los consomators privilegiant l'agricultura de proximitat.

La demanda creissenta del mercat mondial per la quinoa provoquèt de modificacions importantas de la part dels agricultors bolivians per n'intensificar la produccion. Lo desvolopament de la monocultura de la quinoa se fa al prejudici d'activitats coma l'elevatge tradicional del lama (son fum servissent a fertilizar lo sol) o la cultura d'autras produccions ortalencas dins la puna. Aquò a de consequéncias a l'encòp environamentalas (apauriment del sol per la reduccion del garach o la mecanizacion per la carruga de discs) e socialas importantas. S'aquesta tendéncia frena, veire capvira parcialament l'exòde rural, los revenguts portats crean pasmens de tensions al subjècte de las tèrras,.

**Produccion en tonas**

Donadas de FAOSTAT (FAO)
	2016		2015	2010	2005	2000	1990
Peró	79 000	53,3 %	106 000	41 000	33 000	28 000	16 000	69,9 %
Bolívia	66 000	44,1 %	75 000	37 000	25 000	24 000	6 000	27,2 %
Eqüator	4 000	2,6 %	13 000	2 200	700	700	700	2,9 %
Total	149 000	100 %	194 000	80 000	58 000	53 000	23 000	100 %

Nòtas e referéncias

Annèxes

Bibliografia

Jean-Philippe Derenne, Tout savoir sur le quinoa, Fayard, 2015, 380 p. (lire en ligne)
Quinoa, Valérie Cupillard, éditions La Plage ISBN: 2-84221-112-X
(en) Zina Caceres, Aurélie Carimentrand et John Wilkinson (2007). « Fair Trade and Quinoa from the Southern Bolivian Altiplano », in Raynolds L., Murray D., Wilkinson J. (Éd.). Fair Trade: The Challenges of Transforming Globalization. Londres et New York, Routledge. ISBN: 0415772036 ISBN: 978-0415772037
D. Félix, Diagnostic agraire de la province Daniel Campos, Bolivie : le développement de la filière quinoa et ses conséquences sur l'équilibre du système agraire Aymara [Thèse - Mémoire], Montpellier, CNEARC ESAT, ENSAM, 2004, 113 p.
(en) Pulvento C, Riccardi M, Lavini A, d'Andria R, Iafelice G, Marconi E, « Field Trial Evaluation of Two Chenopodium quinoa Genotypes Grown Under Rain-Fed Conditions in a Typical Mediterranean Environment in South Italy », Journal of Agronomy and Crop Science, vol. 196, no 6,‎ 2010, p. 407-411 (DOI 10.1111/j.1439-037X.2010.00431.x)
(en) Geerts S, Raes D, « Deficit irrigation as an on-farm strategy to maximize crop water productivity in dry areas », Agric. Water Manage, vol. 96,‎ 2009, p. 1275–84 (DOI 10.1016/j.agwat.2009.04.009)
(en) Geerts S, Raes D, Garcia M, Vacher J, Mamani R, Mendoza J, Huanca R, Morales B, Miranda R, Cusicanqui J, Taboada C, « Introducing deficit irrigation to stablize yields of quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) », Eur. J. Agron., vol. 28,‎ 2008, p. 427–436 (DOI 10.1016/j.eja.2007.11.008)
(en) Geerts S, Raes D, Garcia M, Mendoza J, Huanca R, « Indicators to quantify the flexible phenology of quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) in response to drought stress », Field Crop. Res., vol. 108,‎ 2008, p. 150–6 (DOI 10.1016/j.fcr.2008.04.008)
(en) Geerts S, Raes D, Garcia M, Condori O, Mamani J, Miranda R, Cusicanqui J, Taboada C, Vacher J, « Could deficit irrigation be a sustainable practice for quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) in the Southern Bolivian Altiplano? », Agric. Water Manage, vol. 95,‎ 2008, p. 909–917 (DOI 10.1016/j.agwat.2008.02.012)

Referéncias taxinomicas

Referéncia INPN : Chenopodium quinoa Willd., 1798
Referéncia Tela Botanica (France métro) : Chenopodium quinoa Willd., 1798
(fr+en) Referéncia ITIS : Chenopodium quinoa Willd. (+ version anglaise)

Ligams extèrnes

(en) Referéncia NCBI : Chenopodium quinoa
(en) Referéncia GRIN : espèce Chenopodium quinoa Willd.
AquaCrop: the new crop water productivity model from FAO
|author: Cyberpresse |Title: Le goût amer du quinoa