Vilatge d'Occitània

Polastron[1] (Polastron en francés) qu'ei ua comuna occitana de Gasconha situada dens lo departament de Gers e la region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Polastron
Polastron
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Glèisa de la Nativitat de Nòsta Dauna.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 31′ 56″ N, 0° 50′ 44″ E
Superfícia 15,21 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
286 m
192 m
171 m
Geografia politica
País  Gasconha
Parçan Savés ?
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
32
Gers Armas deu Departament de Gers
Arrondiment
321
Aush
Canton
3226
Vath de Sava (Samatan abans 2015)
Intercom
243200599
CC de Savés
Cònsol Alain Laffiteau
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
273 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

278 ab.
Densitat 17,36 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 32130
Còde INSEE 32321

Geografia

modificar

Comuna situada suus Marcaua entremiei Aush e Samatan.

 
Comunas a l'entorn.

Toponimia

modificar

Polastron

modificar

Segon Dauzat e Rostaing, Polastron que's lo diminutiu en -onem deu latin pullaster, -astra « garia joena »; lo nom que pòt estar un nom de persona o un lòc de neuriment [2].
Segon Negre, Polastron que vengueré deu nom de persona Polastron. Lo nom comun occitan qu'es un tèrme mespresiu « poreton, poret caitiu, pauquet » [3].

Referéncias per autes Laurac.
Segon Dauzat, Laurac que veng deu nom gallic d'òme Laurus, dab lo sufixe -acum [4]. Los Féniés non precisan l'origina de Laurus; pr'aquò que'u plaçan dens ua seria de noms qui semblan mei que mei latins[5].
Segon Delamarre, Laurac que veng de *lagurācon > *laurācon, la proprietat deu gallic *Laguros, vengut per evolucion Lauros, latinizat en Laurus (qui assona dambe'u latin laurus « laurèr »), dambe la derivacion en -ācon. *Laguros qu'es fondat suu celtic lagu- « petit, feble »[6]. Cf. Dauzat.

Istòria

modificar
  • Lo vilatge qu'arreceboc ua carta de costumas en 1276.
  • En 1836, Laurac qu'estoc incorporat a Polastron[7]. Laurac qu'es suu camin d'Aush (RD 149).

Administracion

modificar
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2001 (2026) Alain Laffiteau    
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 264, totala:
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
502 650 652 658

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 609 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 475 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
302
231
198
191
191
188
230
236
242
248
2009 2010
255
261
260
266
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion qu'èra de 273 abitants e la densitat qu'èra de 17,95 ab/km².

Demografia Laurac

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): , totala:
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
89 76 86 112 112 - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008




Cercar
Cercar
Cercar
Cercar
Cercar
2009 2010
Cercar
Cercar
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • Lo n° INSEE es estat cambiat per rasons practicas.

Lòcs e monuments

modificar

Architecture civile :

  • Ruines deu castèth : situadas dens lo bosc avant le village, en arrivant deu côté de Samatan.

Architecture sacrée :

Personalitats ligadas dab la comuna

modificar

Véser tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar

Nòtas e referéncias

modificar
  1. «grafia d'après la mapa de las comunas de Gers en gascon».
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 539
  3. Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. III, p. 1703-04, par. 29969
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 390, a Laurabuc
  5. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 121
  6. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 170, 299 e 352
  7. http://cassini.ehess.fr/fr/html/fiche.php?select_resultat=18915