Peirussa Vielha

una comuna francesa

Pels articles omonims, vejatz Peirussa.
Vilatge d'Occitània

Peirussa Vielha[1] (Peyrusse-Vieille en francés) qu'ei ua comuna occitana de Gasconha situada dens lo departament de Gers e la region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Peirussa Vielha
Peyrusse-Vieille
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
L'ostau de comuna.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 37′ 50″ N, 0° 10′ 54″ E
Superfícia 11,05 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
255 m
245 m
141 m
Geografia politica
País  Gasconha
Parçan Fesensac
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
32
Gers Armas deu Departament de Gers
Arrondiment
323
Aush (Miranda abans 2017)
Canton
3220
Fesensac (Montesquiu abans 2015)
Intercom
243200607
CC d'Artanhan en Fesensac
Cònsol Brigitte Serralta
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
68 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

68 ab.
Densitat 6,7 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 32230
Còde INSEE 32317

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Perimètre deu territòri

modificar

Toponimia

modificar

Peirussa Vielha qu'ei atestat en 1250, Perussa Bila. Lo nom de Peirussa, comun dambe Peirussa Grana, qu'ei format deu latin petra dambe'u sufixe femenin -ucia < -ucea, de caractèr pejoratiu e aumentatiu. Lo sens que seré, segon Negre, de « tèrra peirosa » [2],[3],[4]. Lo caractèr peirós de Peirussa de Massàs, enqüèra mens de Peirussa Vielha e de Peirussa Grana non sembla ua evidéncia. Pr'aquò, son lòcs situats en posicion dominanta.
Segon Delamarre, los Peirussa que venguen de petruciā, la proprietat de Petrucios, nom celtic atestat (latinizat en Petrucius); los noms qu'estón reinterpretats segon lo latin petra « pèira », dab lo sens de « terren peirós »[5]. Malurosament, un nom celtic de persona qu'es generalament declinat de mei d'un biais (*Peirussac, Peirussan, Peirussaç, etc) e Delamarre non tròba que Pérusson (Perrusson en realitat), qui seré Petrucion, çò qui es ua error (Petrucion > *Pérus en francés) mes qui es acceptable per Peirús o Peirueis.
La grafia Peiruça que sembla milhora, quin que sia l'etime.
La fòrma de 1250, Perussa Bila, que sembla representar Peirussa Vila o meilèu Peirussa Vièla (au sens de « vilatge »), abans ua attraccion de vielha. Mes de quina natura èra l'oposicion dab l'auta Peirussa ?

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 2026 Brigitte Serralta    
març de 2008 2020 Robert Bordères divèrs dreta retirat d'agricultor
març de 2001 2008 Yves Martinez    
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna qu'èra deu canton de Montesquiu ; qu'es adara deu canton de Fesensac (burèu centralizator : Vic de Fesensac).

Demografia

modificar


modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 74, totala:
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
212 222 264 226 285 475 480 382

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
385 402 406 340 334 302 289 254 234

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
215 209 196 188 172 177 151 159 119

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
136
143
113
111
99
78
72
71
69
72
2009 2010
68
71
70
70
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion qu'èra de 68 abitants e la densitat qu'èra de 6,15 ab/km².

Economia

modificar

Viticultura : Costalats de Sent Mont (AOVDQS)

Lòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas dab la comuna

modificar

Véser tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar

Nòtas e referéncias

modificar
  1. «grafia d'après la mapa de las comunas de Gers en gascon».
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 528
  3. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 162
  4. Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. I, p. 326, par. 5348
  5. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 215, 304 e 361