Pèire Autièr
Pèire Autièr es un "bon òme" líder de l'eretgia catara en Occitània a l'entorn de l'an 1300.
Biografia modificar
Nasquèt vèrs 1245 a Ax (País de Fois). Notari, èra un òme fisança del Comte de Fois. Convertit al catarisme, se'n anèt en 1296 en Lombàrdia per sos afars o alara que crentava per sa vida.
Se'n torna vèrs 1300 après aver seguit d'ensenhaments dels maniquèus o bogomils presents en Itàlia. Dins lo comtat de Fois, s'esfòrça de desvelopar e aparar lo catarisme. Mas èra près de 60 ans après la casuda de Montsegur e la destruccion de la darrièra comunautat catara importanta.
Longtemps escapèt als percaces, mas foguèt denonciat, arrestat pels agents de l'Inquisicion, inclusent Geoffroy d'Ablis, inquisitor de Carcassona, en 1309. Es jutjat e condamnat al lenhièr pel meteis inquisitor e per Bernard Gui. Lo 9 d'abril de 1310 es brutlat viu a Tolosa.
Son testimoniatge s’acaba sus aquesta declaracion: « Dins lo mond i a doas Glèisas: una fugís e perdona, l’autra possedís e espela »[1].
Son fraire Guilhèm e son filh Jaume tanben foguèron condemnats al lenhièr per eretgia.
Referéncias modificar
Bibliografia modificar
- Anne Brenon, Pèire Autier (1245-1310), le dernier des cathares, París, Perrin, 2006, 484 p.