Larnhac

comuna auvernhassa de Cantal
(Redirigit dempuèi Narnhac)

Vilatge d'Occitània

Larnhac (Narnhac en francés) es una comuna auvernhata, situada dins lo departament del Cantal e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Larnhac
Narnhac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 55′ 46″ N, 2° 46′ 47″ E
Superfícia 10,29 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 110 m
1 000 m
756 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe-Ròse-Aups
Departament
15
Cantal Armas del Departament deCantal
Arrondiment
153
Sant Flor
Canton
1513
Sant Flor-2, ancianament de Pèirafòrt
Intercom
241501014
Sant Flor Comunautat
Cònsol Jean-Marie Mezange
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
70 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

70 ab.
Densitat 7,19 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 15230
Còde INSEE 15139

Segon Joan Francés Blanc, la comuna es partejat entre parlars lengadocians e un tèrç auvernhat[1].

Geografia

modificar

Comunas vesinas

modificar
 
Distanças e posicion relativa
 Larnhac
 Terondèls (3,9km)
 Bresòms (4,9km)
 Paulhenc (5,3km)
 Maubòsc (5,4km)

Perimètre delh territòri

modificar
Comunas confrontantas de Larnhac
Maubòsc
  Sant Martin jos Vigron
Terondèls
(Avairon)

Toponimia

modificar

Las fòrmas ancianas son parochia ecclesie de Larnac, en 1266, Villa de Narnac, en 1274, parrochia de Narnhac, en 1277, Verniacum, Vernhac (compréner Nern-), al sègle XIV, Narnhacum, en 1433, Narnhac-près-de-Vigoro, en 1508, Narnac, en 1559, Narnhac, en 1581, Marnhac, en 1628, Larnhiac, en 1638, Narnahac, en 1655, Largnhac, Larniat, Largnat, Larnhat, Largnhat, Nargnhat, en 1662, Narghat, Largnac, en 1687, Larnhiac, al sègle XVIII [2],[3],[4]. Per Dauzat e Rostaing, Narnhac vendriá d'un nom galloroman d'òme *Nerinius, inferit delh gallés Nerius, o pusleu *Narinius, delh gallés *Narius, inferit de la divessa Naria, amb lo sufixe -acum[4], latinizacion del sufixe gallés -āco(n). Delamarre explica tanben lo nom per un nom gallés d'òme, *Narinios, amb lo sufixe -āco(n).[5] Larnhac èra donc, al mens se supausa, una anciana granda proprietat antica qu'aviá per mèstre *Narinios. La prononciacion es [lar'ɲat] [6] e la dissimilacion (N...nh -----> L...nh), esperada, sembla dejà presenta al sègle XIII. La prononciacion -at del sufixe -ac es regulara de l'Auvèrnhe a l'Agenés.

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2001 2020 Jean-Marie Mezange divèrs dreita agricultor retirat
  2001      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Davant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Pèirafòrt; es ara del canton de Sant Flor-2

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 74, totala: 74
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
413 522 504 515 510 500 463 458 422

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
440 398 396 413 384 362 405 404 386

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
409 401 342 331 343 302 295 263 246

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
224
184
138
128
118
84
86
81
79
80
2009 2010
77
78
75
76
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


Luòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar

Nòtas e referéncias

modificar

Referéncias

modificar
  1. https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Langues_en_Auvergne-Rh%C3%B4ne-Alpes.svg
  2. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496860wxvP3U
  3. IEO Cantal, Communes Cantal.xls.pdf
  4. 4,0 et 4,1 Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 490
  5. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 204, 303 e 359
  6. enquèsta Sivadon, junh 2018