Malvèiras

una comuna francesa

Vilatge d'Occitània

Malvèiras (Malvières en francés) z-es una comuna auvernhassa situada dins lo departament del Naut Léger e la region d'Auvèrnhe.

Malvèiras
Malvières
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Lo chastèl de Folgoux.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 20′ 18″ N, 3° 43′ 59″ E
Superfícia 13,72 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 074 m
950 m
668 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Parçan Liuradés
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe Ròse Aups
Departament
43
Naut Léger Armas deu Departament de Naut Léger
Arrondiment
431
Briude
Canton
4307
Lo Plan delh Naut Velai Granitic (La Chaa Dieu davant 2015)
Intercom
244300299
CA delh Puèi de Velai
Cònsol Jean-Claude Bonnebouche
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
133 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

135 ab.
Densitat 9,91 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 43160
Còde INSEE 43128

Geografia

modificar

Comunas vesinas

modificar
 
Distanças e posicion relativa
  Malvières
 Bonaval
(2,8 km)
 Julhanja
(5,8 km)


Perimètre delh territòri

modificar

Toponimia

modificar

Lo toponime es atestat coma Malveyras en 1373[1].
Las autras fòrmas ancianas son : Perochia ecclesiæ de Malveriis en 1277, Ecclesia de Malveyras, avchipres biteratus Libratensis en 1295, Malveyres en 1401, Malveiras en 1414, Prioratus S. Petri Malveriarum alh secle XVI [2].
La prononciacion aproximativa a Mauvèiras z-es [mu'vajrə] [3]. La premèira sillaba de la fòrma Malvèiras se pòdiá pas manténer en auvernhàs. Lo diftongue au- pretonic z-es redusit regularament a [u]. Localament lo sufixe -èira se pronóncia [-ajɾə], çò que deuriá empachar de conservar la fòrma grafica englobanta -èira. La grafia z-es normalament Mauvèiras.
Mauvèiras ven delh latin malva, « fromatjon, màuvia, màlvia » ambelh sufixe collectiu -aria, vengut -èira. Lo plural seriá adventici (los Féniés) [4],[5], compréner pleonasmic.

Istòria

modificar

En 1789, Mauvèiras dependiá de la província d'Auvernhe, de l'eleccion de Soire, de la subdelegacion de Sent Amanç de Ròcha Savina e delh presidial de Riam. Sa gleisa parochala, diocèsi de Clarmont e archipreirat de Liuradés, èra delh vocable de Sant Pèire; coma prior de la localitat, l'infirmèir màger de l'abadiá de La Chaa Dieu presentava a la cura [2].

Administracion

modificar
Lista delhs cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2001 (2026) Jean-Claude Bonnebouche divèrs dreita  
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografi

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 136, totala: 138
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
512 490 555 563 546 615 631 641 527

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
552 519 546 506 494 505 447 426 433

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
404 396 337 278 257 241 224 192 174

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
143
127
128
104
117
103
128
132
133
136
2009 2010
134
137
134
136
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 133 abitants e la densitat èra de 9,69 ab/km².

Luòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Font-Réaulx Jacques de. Pouillés de la province de Bourges (Texte) Paris : Académie des Inscriptions et Belles-Lettres, 1961. 584 p. (Recueil des historiens de la France. Pouillés, 9-1)
  2. 2,0 et 2,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 166 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f215.item
  3. Enquèsta delh contributor en 2024
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 429
  5. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 371