Merinhàs

(Redirigit dempuèi Mérignas)

Vilatge d'Occitània

Merinhàs (Mérignas en francés) es una comuna deu Vasadés[1] istoric, en Guiana, lingüisticament gascona, administrada per lo departament de Gironda de la region de Novèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Merinhàs
Mérignas
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa romanica.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 47′ 07″ N, 0° 05′ 11″ O
Superfícia 9,56 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
96 m
76 m
9 m
Geografia politica
País  Guiana Vasadés
Parçan Entre Duas Mars
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novèra Aquitània
Departament
33
Gironda Escut de la Gironda
Arrondiment
333
Lengon
Canton
3347
Lo Reulés e las Bastidas (Sauvatèrra de Guiana avant 2015)
Intercom
243301454
CC de Castilhon-Pujòus
Cònsol Gilles Cira
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
350 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

354 ab.
Densitat 31,9 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 33350
Còde INSEE 33282

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Perimètre deu territòri

modificar

Toponimia

modificar

Las atestacions medievalas son : en 1281, Marinhaco (latin, Rôles Gascons); en 1360, Mayrinhaco (prior de ~) (Comptes Arch. Bordeaux) [2].

Per Albèrt Dauzat e Charles Rostaing, atau coma per J. Astor e per Bénédicte Boyrie-Fénié, l'origina es lo nom d'òme latin Matrinius (medisha ipotèsi que per Merinhac). Mès Dauzat e Rostaing i associan lo sufixe -acum [3], mentre que Bénédicte Boyrie-Fénié se pensa que las atestacions medievalas semblan de las faussas latinizacions e que farrè partir deu sufixe -anos > -ans : *Matrinianos [agros] passa a Mayrinhans, puèi *Mayrinhàs (n dispareish davant la shiulanta) e Merinhàs per afebliment e reduccion deu diftongue iniciau. L'autora considèra sa reconstitucion coma conjecturala en l'abséncia de l'ocurréncia Mayrinhans[2].

Dens un article de 2013 de la revista País Gascons , Miquèu Audoièr constata 1) que plan de comunas girondinas an una finala en -s qu'es pas etimologica e que 2) Mèste Verdièr atèsta de la prononciacion -ts per -cs. Per eth, una solucion pus economica e pus en acòrd damb las atestacions medievalas serè, en partent deu sufixe -acum, *Mairinhacs, prononciat *Meirinhats [4] , (lo diftongue pretonic ai s'afeblís normalament en ei e lo plurau a una valor collectiva, la deus abitants de *Mairinhac). Après, la sillaba iniciala se reduís en -e e la finala -ats en -às (las consonantas finalas en Entre Duas Mars son afeblidas : parlatz se pronóncia parlàs).

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març 2008 2026 Gilles Cira   agricultor
  2008      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra deu canton de Sauvatèrra de Guiana; es adara deu canton de Le Réolais et Les Bastides (en francés), donc Lo Reulés e las Bastidas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 305, totala: 345
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
490 499 466 546 591 508 479 478 460

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
456 421 428 406 436 407 437 357 406

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
396 382 395 320 328 340 291 321 305

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
285
297
256
275
295
277
274
275
275
280
2009 2010
282
293
290
302
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


Lòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas damb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k9616679v/f145.item.zoom p. 131
  2. 2,0 et 2,1 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Gironde, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2008, p. 217
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984,p. 435
  4. * Miquèu Audoièr, Ua solucion unica a un problèma doble : lo grop -ts, fonetica istorica e toponimia, País Gascons n° 269, pp. 8-9, Ortès, Noveme-Deceme 2013