Lo Bròc (Aups Maritims)

Vilatge d'Occitània

Lo Bròc^[1] (Le Broc en francés) es una comuna occitana de Provença.

Lo Bròc
Le Broc

Lo Bròc.

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

43° 48′ 37″ N, 7° 10′ 14″ E

Superfícia

18,65 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

1 024 m
460 m
91 m

Geografia politica

Estat

França

Region
93

Provença Aups e Còsta d'Azur

Grassa

Carròs

Émile Tornatore
(2008-2014)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2019)

1 414 ab.

Evolucion de la populacion

1 423 ab.

Autras informacions

Gentilici

Brocois (en francés)

Còde postal

06510

Còde INSEE

06025

Es administrada per lo departament dei Aups Maritims e la region de Provença-Aups-Còsta d'Azur.

Geografia

Lo territòri de la comuna dau Bròc es adorsat a la linha Sud oèst/ Nòrd èst dau massís dei Bauç, a l'extremitat dei plans de Provença e au jonhent de Var e d'Esteron.

Lo vilatge vièlh, d'una granda valor arquitecturala, recampat a l'entorn de placetas e d'andronas, es quilhat sus un esperon rocassut, element fòrt dau païsatge. Un ensems d'òrts pichons e d'aboscaments dona au Bròc sa qualitat païsatgièra. Lo territòri communau es constituit de quatre entitats :

Lei plans calcaris dei Bauç : son d'espacis naturals grands pauc boscats, terrenhs utilizats per l'elevatge ovin,
Lei còstas : l'urbanizacion s'i es desvolopada sus d'ancianas restancas d'olivièrs o d'òrts près dau vilatge. Mas uèi aquela s'es estenduda dins de sectors pus aluenhats.
La plana de Var : es un luec plan, ocupat en partida peu lotejament industrial départementau. La rèsta es ocupada en granda part per un lac de 49 ectaras, nascut de l'extraction de granulats e per d'èrmes.
La plana d'Esteron : constituís un luec barrat, fòrça ensarrat formant un espaci lineari considerable.

Istòria

Vista dau Bròc

Un abitat fortificat nomenat Lo Bròc es mencionat tre la primièra mitat dau sègle XIII. Comportava un castèu qu'èra situat sus un ròc, a la broa orientala de l'aglomeracion, ont se veson encara qualques traças.

Lo castèu dau Bròc sembla èsser estat implantat en un territòri pus ancian, nomenat Oliva, e que lo centre fortificat es pas estat encara localizat. La primièra glèisa parroquiala d'Oliva, dedicada a Sant Pèire, es venguda la capèla de Sant Miquèu, que las roïnas demòran, en contrabas dau vilatge dau Bròc.

Dempuèi l'Edat Mejana un vilatge s'es desvolopat au sud dau castèu ; es çò que nos indica la glèisa de Santa Maria-Magdalena, bastida sul pas qu'es mencionat, indirectament, en 1312. Aqueu movement contunha pendent l'epòca modèrna vèrs l'oèst e lo nòrd-oèst.

En 1841 annèxa la comuna de Dos Fraires, un autre abitat fortificat. Es mencionat al mièg del sègle XIII. Ne'n demòra pas que de las roïnas sul som situat au nòrd de la capèla de Santa Margarita (de còps que i a nomenat per error Castèu de Fogassièra). Foguèt abandonat au sègle XV.