Lo Bocau

una comuna francesa

Vila d'Occitània

Lo Bocau[1] (en francés Boucau, Bokale en basco) qu'ei ua comuna gascona d'Occitània, en Senhans, situada administrativament en lo departament deus Pirenèus Atlantics, en la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània. Qu'ei adara situada dens lo Baish Ador.

Lo Bocau
Boucau
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Entrada oèst deu Bòsc de Guilhon.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 31′ 28″ N, 1° 29′ 07″ O
Superfícia 5,82 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
51 m
10 m
0 m
Geografia politica
País  Gasconha
Parçan Senhans, Baish Ador ?
Estat Bandièra de França França
Region
75
Navèra Aquitània
Departament
64
Pirenèus Atlantics Armas deu Departament deus Pirenèus Atlantics
Arrondiment
641
Baiona
Canton
6407
Baiona-Nòrd
Intercom
ZZZZZZZZZ
Comunautat d'aglomeracion deu Bascoat
Cònsol Francis Gonzalez
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
8 627 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

8 797 ab.
Densitat 1 346,56 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 64340
Còde INSEE 64140

Los sons estatjants que s'apèran los bocalés.

Aquera comuna, part deu departament de las Lanas dinc a 1857, qu'ei sovent represa, a tòrt, dens las listas de comunas de Labord per influéncia deu nacionalisme basco. Qu'ei una comuna gascona mes que hè partida administrativament deu "Bascoat" dempueish la lei Pasqua de 1995.

Geografia

modificar

Toponimia

modificar

La prononciacion qu'ei [lu bu'kaw]. Las fòrmas ancianas que son Puncta, en latin, au sègle XIII, Boucau neuf (mapa de 1630), Boucal Neuf (mapa de 1638), Boucau Neuf (mapa deu sègle XVII, shens data), Le Boucaut (mapa de 1714), Nouvelle Embouchure ou Boucaut Neuf de l'Adour (mapa deu començament deu sègle XVIII), Le Boucaut (mapa de 1733) [2].

La puncta èra lo cap format per ua lenga de tèrra, qui ho suprimit en 1578, quan Louis de Foix creè en 1578 la navèra embocadura d'Ador en cavant un canal dens lo cordon litorau. Avant, Ador que s'escampava dens la Mar Grana au Bocau Vielh. Lo gascon bocau qu'a lo sens d'embocadura d'ua aiga; que vien deu latin bucc-ale, derivat de bucca, « boca » [3],[2].

J.B. Orpustan, citat per Bénédicte Boyrie-Fénié, que hè remarcar lo nom basco Bokale a ua aparéncia fonetica anteriora a la vocalizacion de -l en gascon e a la barradura de o en [u] tanben en gascon. Bénédicte Boyrie-Fénié qu'en tira argument per corroborar ua toponimia enqüèra largament basquizada dens lo sector [2]... Que cau precisar aqueras evolucions deu gascon èran totaument acabadas despuish bèra pausa quand lo nom Lo Bocau e pareishó.

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2014 2026 Francis Gonzalez    
març de 2008 2014 Marie-José Espiaube    
març de 2001 2008      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 7837, totala: 7983
 


1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 512 1 487 1 555 1 643 1 700 1 863 2 720 3 440 3 989

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
4 944 4 785 5 280 5 182 5 469 5 738 5 568 5 187 5 400

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
5 801
5 831
6 091
6 169
6 814
7 007
7 342
7 503
7 588
7 758
2009 2010
7 675
7 846
7 762
7 936
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


Ligams extèrnes

modificar

Sit oficiau

Lòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas dab la comuna

modificar

Véser tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. https://web.archive.org/web/20170511182056/http://www.locongres.org/fr/applications/top-oc/topoc-recherche/
  2. 2,0 2,1 et 2,2 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Landes et Bas-Adour, ed. Institut occitan e CAIRN, Pau, 2005, p. 260-261
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 100