Grefuèlh

Grefuèlh; Greffeil
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	La comuna.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 04′ 46″ N, 2° 22′ 47″ E
Superfícia	13,67 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 640 m; 260 m; 219 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 11	Aude ;
Arrondiment; 112	Limós;
Canton; 1109	La Region Limosenca (Sant Ilari abans 2015);
Intercom; 200071926	CC del Limosenc;
Cònsol	Jean-Marc Wagner ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	82 ab. Evolucion de la populacion; 87 ab.
Densitat	6,14 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	11250
Còde INSEE	11169

Vilatge d'Occitània

Grefuèlh^[1] (Greffeil en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Grefuèlh**
	Ladèrn de Lauquet
		Le Vilar en Val
Sant Ilari		Clarmont

Toponimia

Las fòrmas ancianas son Agrifolium, en 870, In villa Agrifolio cum ecclesia Sancti Cyrici, en 951, Villula de Agrifolio Inferiori, en 1110, Ecclesia S. Cirici de Agrifolio, en 1119, Castrum Agrifolii Inferioris, en 1119, Villa Acrifolii Inferioris, en 1207, Ecclesia S. Quiri de Agrifolio Inferiori, en 1317, Agrefuelh, en 1325, Agrefeil, en 1404-1589, Agriffolium, en 1482, Agriffel, en 1552, Agrefueilh, en 1571, Agreffeilh, en 1594, Agreffeil, en 1594, Grefeil, en 1647, Grefeilh, en 1665. La prononciacion es Grefél (grafia de l'abat Savartés) ^[2], doncas [gre'fel] o benlèu regularament [gre'fɛl] (se la notacion fonetica de l'abat Savartés èra aproximativa).
Lo nom ven del latin acrifolium, « grifol, grefol, grefuèlh, agreu, agrifol, grefuèlha ».^[3]^,^[4]. Agrifolio Inferiori se referís a un autre Agrefuèlh, Agrifolio Superiori, pus naut que lo primièr e qu'es ara pas mai qu'un ostal, Grefolhet o Grefelhet (fòrmas supausadas; sus la mapa IGN, Greffeillet), al sud-èst de Grefuèlh. L'aferèsi (Agrefuèlh > Grefuèlh) apareis a l'escrit al sègle XVII (la primièra sillaba es confonduda ambe la preposicion).

Grefolhet (fòrma regulara) o Grefelhet. Las fòrmas ancianas son Alterum Agrifolium, en 870, Villula de Agrifolio Superiori, en 1110, Ecclesia Sancti Johannis de Agrifolio Superiori, en 1119, Castrum Agrifolii Superioris, en 1117, Villa Acrifolii Superioris, en 1207, Agrifoulhet, en 1404, Locus de Agrifolheto, en 1482 ^[2]. Al començament, los dos vilatges son opausats per la situacion geografica. A partir del sègle XV, lo segond pòrta simplament un diminutiu, signe de la rompedura d'equilibri.

Istòria

Las fòrmas ancianas citan dos vilatges, ambedos de pauc d'importància (villula...), mas provesits d'una glèisa e d'un castèl o de fortificacions. Se sap pas, malurosament, lor nom exacte, perqué son citats en latin, Agrifolio Inferiori e Agrifolio Superiori, abans l'aflaquiment d'Agrafuèlh Sobiran (nom supausat), complit al sègle XV e probablament abans. Se sap que Grefuèlh èra annèxa de Clarmont (mès quin Grefuèlh ? solament lo sotiran o los dos ?) al mens d'aquí a 1304. Aprèp, Grefuèlh (sotiran) venguèt parroquiala e Clarmont provisòriament annèxa. Es probablament a aquel moment que bastiguèron la glèisa novèla, qu'es del sègle XIV ^[5]. Sembla doncas que lo Grefuèlh sotiran prenguèt mai d'importància al sègle XIV e benlèu que son besson sobiran se voidèt a l'ocasion. Mès se sap pas a quin moment exacte la glèisa de Sant Joan (del Grefuèlh sobiran) foguèt abandonada e l'estatut parroquial (d'annèxa ?) se perdèt. Se sap que Clarmont patiguèt de la Crosada mès se sap pas res de çò qu'avenguèt a la modèsta fortalesa del Grefuèlh sobiran nimai als abitants. L'aflaquiment del vilatge naut foguèt benlèu progressiu, perqué i a encara cinc camins que convergisson a Greffeillet.

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta
2020	(2026)	Jean-Marc Wagner
abans 1988	2020	Jean-Paul Escande	PS
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Sant Ilari; es ara del canton de la Région-Limouxine (en francés), donc de la Region limosenca.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 84, totala: 89

195

166

223

302

303

308

291

274

265

257

250

201

181

173

184

205

194

154

151

126

114

124

117

83

96

82

70

74

75

68

61

76

62

70

77
81

2009

2010

84
88

87
91

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 82 abitants e la densitat èra de 6 ab/km².

Lòcs e monuments

Glèisa del sègle XIV, dedicadada a Sant Cirgue e a Santa Julita e inscrita als Monuments Istorics en 1948 ^[5].

Personalitats ligadas amb la comuna

Véser tanben

Comunas d'Aude

Ligams extèrnes

Grefuèlh sul site de l'Insee

Nòtas

↑ http://paratge.chez-alice.fr/vap/vap6.htm
↑ ^2,0 et ^2,1 Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 173, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f265.item.texteImage
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 5, a Aigrefeuille
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 271
↑ ^5,0 et ^5,1 http://www2.culture.gouv.fr/public/mistral/merimee_fr?ACTION=CHERCHER&FIELD_1=REF&VALUE_1=PA00102699

Portal de Lengadòc

[1] ttp://paratge.chez-alice.fr/vap/vap6.htm

[ansa-2] 2,0 et ^2,1 Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 173, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f265.item.texteImage

[3] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 5, a Aigrefeuille

[4] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 271

[cult-5] 5,0 et ^5,1 http://www2.culture.gouv.fr/public/mistral/merimee_fr?ACTION=CHERCHER&FIELD_1=REF&VALUE_1=PA00102699

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]