Fraissinet (Provença)
Fraissinet (Fraxinetum en latin, en arabi فرخشنيط o Farakhshanit) foguèt un comptador sarrasin del sègle X dins lo golf de Sant Tropetz[1], en Provença. Lo territòri de la ciutat dels limits mal definits (benlèu la comuna actuala de La Gàrdia Frainet), foguèt conquistat per de marins venguts d'Al Andalós vèrs 890 e représ per lo comte de Provença Guilhèm Ièr (escaissat puèi "lo Liberator") en 973 après la batalha de Tortor[2].
Vèrs 889, un naviri musulman, probablament venent de Bajjana en Al Andalós, acostèt dins lo golf de Sant Tropetz e s'i establiguèt. Inicialament un simple establiment pirata per pilhar la region, se desvolopèt puèi amb l'arribada de fòrça musulmans per venir un vertadièr centre comercial e militar, associat a las Balearas, qu'arribèt a dominar qualques 60 km, cobrissent tot lo Massís dels Mauras e la Camarga. Son cap foguèt reconegut coma emir dependent de l'emir (après califat) de l'Al Andalós.
Dempuèi Fraissinet los sarrasins fasián d'incursions cap a d'autres luòcs e arribèron fins al Piemont en Itàlia e contrarotlèron los passatges e de còls dels Alps. Una posicion avançada s'establiguèt al pas de Sant Bernat près de l'actual Saint-Maurice (dins lo Valés) en Soïssa.
La primièra contra-ofensiva crestiana s'organizèt en 942 menada pel rei Uc d'Arle que amb l'ajuda de Berenguièr II d'Itàlia e Roman Lecapen destrusiguèt la flòta sarrasina, mas Uc signèt un acòrdi amb los musulmans que recebèron la comanda de defendre los passatges dels Alps per compte de França. Foguèt segurament a aqueste moment que de grops musulmans s'establiguèron dins la val de l'Arc en Mauriena, e a Faucigny en Tarentèsa. Vèrs 944 l'emir de Fraissinet, Kalra, foguèt recebut per son superior d'Al Andalós, lo califa Abd al-Rahman III.
En 956, l'emperaire Oton III del Sant Empèri envièt Joan de Gorze coma ambaissador pendent dos ans a la cort del califa de Còrdoa, per demandar l'arrèst de las incursions musulmanas dempuèi Fraissinet. En 972, los musulmans faguèron una famosa incursion ont sequestrèron l'abat Maiol de Clunhic, legat del Papa e amic pròche de l'emperairitz Adelaïda. Foguèt pagat lo rescat, mas s'organizèt en seguida una expedicion punitiva e en 973 foguèron derrotats per Guilhèm Ièr de Provença e divèrses senhors locals a la batalha de Tortor en 973 e durant los meses seguents seràn anequilats. Fòrça sarrasins moriguèron mas qualqu'uns demorèron encara dins la region fins qu'al cap d'unes sègles foguèsson absorbits per la populacion provençala.
