Espalem

una comuna francesa

Vilatge d'Occitània

Espalem[1] (Espalem en francés) z-es una comuna auvernhassa situada dins lo departament del Naut Léger e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Espalenc
Espalem
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 18′ 30″ N, 3° 14′ 01″ E
Superfícia 14,62 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
739 m
628 m
580 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe-Ròse-Aups
Departament
43
Naut Léger Armas deu Departament de Naut Léger
Arrondiment
431
Briude
Canton
4304
de Santa Florina (Bleila davant 2015)
Intercom
244300315
CC de Briude Sud Auvernhe
Cònsol Nathalie Avinin
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
313 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

321 ab.
Densitat 20,86 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 43450
Còde INSEE 43088

Geografia

modificar

Comunas vesinas

modificar
 
Distanças e posicion relativa
  Espalem
 Lorlanjas
(4,1 km)
 Bleila
(5,1 km)
 
Torsiac
(5,2 km)
 Lauton
(6,1 km)
 Lubilhac
(6,1 km)
 
Sant Geròn
(6,3 km)
 Maciac
(6,8 km)
 Bornoncle
(7,8 km)


Perimètre delh territòri

modificar
Comunas confrontantas de Espalenc
Lauton Lorlanjas
Bleila  
Graneirs e Magon Sant Bausere

Toponimia

modificar

Las fòrmas ancianas son : In vicaria Hieriacensi, villa Espelenco en 920, Ecclesia de Espalenco en 1213, Parochia d'Espelenc en 1334, Espellent en 1379, Espallenc en 1401, Espaleing al secle XIV, Espalenc alh secle XVIII (mapa de Cassini) [2].
Segon Dauzat, Espalenc vendriá d'un nom germanic d'òme *Spilo, de Spil-, ambelh sufixe germanic -ing, o delh radicau gallic spal- (veire Espaliu), ambelh sufixe -inco [3].
Segon Xavier Delamarre, que ditz pas res d'Espalenc, i a un nom celtic Spalia atestat e Espaly-Saint-Marcel seriá un Spalate. Lo sens de la socha *Spal- es pas coneissut [4].
La prononciacion aproximativa, a Graneirs, z-es [espa'ɾen], amb una -n bien marcada, mas pas de preséncia d'un -m supausat per toponimia.occitana contra las fòrmas ancianas [5]. La grafia z-es Espalenc.

Istòria

modificar

En 1789, Espalenc fasiá partida de la província d'Auvernhe, de l'eleccion e subdelegacion de Briude e delh ressòrt de Riam. Sa gleisa parochala, diocèsi de Sant Flor e archipreirat de Bleila, èra delh vocable de Nòstra Dòna [2].

Administracion

modificar
Lista delhs cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
junh de 2020 (2026) Nathalie Avinin    
març de 2001 2020 Robert Romeuf Novèl Centre conselhèir generau (2011-2015), president de la CC (quora ?)
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 305, totala: 312
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
576 593 618 626 711 703 715 724 629

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
505 501 475 506 466 510 504 506 412

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
382 390 396 353 337 343 334 316 276

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
264
244
226
213
212
228
255
254
265
273
2009 2010
276
283
287
294
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 313 abitants e la densitat èra de 21,41 ab/km².

Lòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Espalem».
  2. 2,0 et 2,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 111 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f160.item
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 271
  4. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 241, 242, 307
  5. Enquèsta delh contributor en 2024