Escòs

Escòs; Escos
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Lo castèth
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 26′ 52″ N, 0° 59′ 48″ O
Superfícia	5,61 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 162 m; 50 m; 23 m
	Geografia politica;
País	Baisha Navarra ;
Estat	França;
Region; 75	Navèra Aquitània;
Departament; 64	Pirenèus Atlantics ;
Arrondiment; 643	Auloron (2017 ---->);
Canton; 6437	Ortès e Tèrras deus Gaves et de la Sau (Salias abans 2015);
Intercom; 246401665	CC deu Bearn deus Gaves;
Cònsol	Daniel Vigneau ; (2014-2020)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2019)	237 ab. Evolucion de la populacion; 239 ab.
Densitat	44,03 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	(en francés)
Còde postal	64270
Còde INSEE	64205

Vilatge d'Occitània

Escòs (Ezkoze en basco, Escos en francés) qu'ei ua comuna d'Occitània, en Gramont e en Baisha Navarra. Qu'ei administrada peu departament deus Pirenèus Atlantics dens la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Las soas terras que son adaigadas peu Gave d'Auloron, afluent deu Gave de Pau.

Las comunas tòcatocantas que son Autarriba au nòrd, Castanheda a l'èst, La Bastida a l'oèst, Aràs au sud-èst e Avitenh au sud.

Geografia

Comunas a l'entorn.

Toponimia

La prononciacion qu'ei [es'kɔs]. Las fòrmas ancianas que son Escos en 1105-1119, Escoi en 1105-1119, Escot en 1105-1119, Escos en 1119-1136 e 1246, Escaut en 1352, Escos en 1439, Escoos en 1440, Scos en 1582, Escoz en Navarre en 1575, Escos (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau) ^[1].

Gerhard Rohlfs, citat per Grosclaude, qu'explica Escos per lo nom gallic d'òmi Eysichus/Esucus dab lo sufixe aquitanic -ossum ^[1].

Dauzat qu'explica Escòs, com Escòt e Escòts per la situacion en arriba d'un arriu; que i auré ua arrasic preindoeuropèa idronimica *esc- ^[2].

Miquèu Grosclaude qu'arrefusa l'explicacion de Rohlfs, qui cèrca sistematicament un radicau idronimica e qu'arrefusa sistematicament un nom gallic dens la region. L'arrasic idronomica *esc- de Dauzat qu'es dobtosa. Eski- que representa en toponimia basca lo tilh o lo biule o lo carpe, etc. Eskoz qu'ei frequent au País Basco dens los domenis medievaus. L'ipotèsi qui sembla milhora qu'ei Eski-os, dab un sufixe collectiu locatiu -ossum ^[1].

Istòria

La comuna qu'ei generaument omesa dens las listas recentas de comunas de la Baisha Navarra. Qu'apartienèva ça que la a la Baisha Navarra devath lo Regim Ancian^[3]. Non hè pas partida deu "Bascoat" dens lo sens de la lei Pasqua de 1995. Totun La G(u)arda ? d'Escòs èra en Gasconha ^[4].

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat
març de 2001	2020	Daniel Vigneau
1995	2001	Jean Larrat
	1995
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 247, totala: 254

Cercar

222

230

238
244

2009

2010

246
252

254
260

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2019 la populacion qu'èra de 237 abitants.

Lòcs e monuments

Glèisa de Sent Joan Baptista

Personalitats ligadas dab la comuna

Véder tanben

Comunas deus Pirenèus Atlantics

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ ^1,0 ^1,1 et ^1,2 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 333
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 270
↑ Eugène Goyheneche, Notre Terre Basque : notions de géographie, histoire et culture, Pau, Société Nouvelle d'Éditions Régionales et de Diffusion, 1979 (1èra ed. 1961), 159 p. (OCLC 850881783, p. 29
↑ Pierre Tucoo-Chala, Aux frontières du Béarn, de la Navarre et de la Gascogne du XIIe au XVIe siècle, dens Bulletin de la société de Borda, 1962, p. 237

Portal d'Occitània

Portau de Gasconha

[migr-1] 1,0 ^1,1 et ^1,2 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 333

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 270

[3] Eugène Goyheneche, Notre Terre Basque : notions de géographie, histoire et culture, Pau, Société Nouvelle d'Éditions Régionales et de Diffusion, 1979 (1èra ed. 1961), 159 p. (OCLC 850881783, p. 29

[4] Pierre Tucoo-Chala, Aux frontières du Béarn, de la Navarre et de la Gascogne du XIIe au XVIe siècle, dens Bulletin de la société de Borda, 1962, p. 237

[1]

[2]

[3]

[4]