Economia de Curaçao
Torisme, rafinatge de petròli e lo sistèma bancari internacionalas son las principalas activitats de la pichona economia de Curaçao, qu'es fòrça depenenta de l'exterior. Malgrat una pichona creissença del PIB durant lo darrièr decenni, l'isla a un naut PIB per capita e un'infrastructura plan desvolopada, quand comparada dins d'autres païses de la region.[1]Curaçao a un excellent pòrt que pòt recebre de grandes vaissèls petrolièrs. L'entrepresa estatala de Veneçuèla loga l'unica rafinariá de petròli de l'isla del govèrn. La màger part del petròli es importada de Veneçuèla, e los derivats del rafinatge son exportats als Estats Units.[1]
Economia de Curaçao | |
Moneda | Florin de las Antilhas Neerlandesas |
---|---|
Organizacions comercialas | cap d'informacions |
Estadisticas[1] | |
PIB | USD 2838 milions (2008) |
Reng PIB | 177en |
Creissença del PIB | 3,5% (2008) |
PIB per càpita | 15 000 (2008) |
PIB per sector | agricultura 1%, industria 15%, comèrci e servicis 84% (2000) |
Inflacion | 1,7%(2009) |
IDH | cap d'informacions |
Populacion jol lindal de pauretat | cap d'informacions |
Fòrça de trabalh | 63 000 (2008) |
Fòrça de trabalh per ocupacion | agricultura 1,2%, industria 16,9% comerç e servicis81,8% (2008) |
Caumatge | 10,3% (2008) |
Partenaris comercials[1] | |
Expòrts | 876 milions (2008) |
Sòcis principals | Estats Units 13,1%, Guatemala 10,8%, Singapor 10,7%, Republica Dominicana 9,6%, Haití 7,6%, Bahamas 6,1%, Honduras 4,5%, Mexic 4,2% (2000) |
Impòrts | 1 340 milions (2008) |
Sòcis principals | Veneçuèla 57,3%, Estats Units 19,2%, Brasil 8,1% (2009) |
Finanças publicas[1] | |
Deute extèrne | cap d'informacions |
Revenguts | USD cap d'informacions |
Despensas | cap d'informacions |
Gaireben totes los bens de principal e de consum son importats, en essent los Estats Units, Brasil, Itàlia e Mexic las principales originas de las importacions.[1]Lo govèrn cerca diversificar l'industria e lo comèrci, e signèt un acòrd amb l'Union Europèa amb gardas a espandir los negòcis amb ela. Lo solèr paure e la manca d'aiga empedisson lo desvolopament de la agricultura. Problèmas budgetaris complican la reforma del sistèma de salut, jubilacion e de pensions, per una populacion progressivament pus vièlha.[1]