Duravèl

una comuna francesa
Vilatge d'Occitània

Duravèl[1],[2],[3],[4] (Duravel en francés) es una comuna carcinòla situada dins lo departament francés d'Òut e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Duravèl
Duravel
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 31′ 02″ N, 1° 04′ 50″ E
Superfícia 14,97 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
271 m
103 m
65 m
Geografia politica
País Carcin Armas de Carcin
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
46
Òlt Armas deu Departament d'Òlt
Arrondiment
461
Caors
Canton
4623
Puèg l'Avesque
Intercom
244600433
CC de la Val d'Òut e del Vinhal
Cònsol Gérard Calassou
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
957 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

964 ab.
Densitat 65,26 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 46700
Còde INSEE 46089

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

modificar
Comunas confrontantas de Duravèl
Sent Martin lo Redond Montcabrièr
Soturac  
Tosac Vira Puèg l'Avesque

Toponimia

modificar

Duravèl pòt venir de l'adjectiu dura, que Gaston Basalgas glòsa coma « terra nusa », o eventualament del gallés duros, « fortalesa », ambe lo nom occitan val, deformat [5]. L'evolucion val > vèl, vel-, que s'explica pas, es pas isolada. Se rencontra tanben a Velbaser, sovent interpretat per analogia coma un Bèlvéser, a Valpronda, prononciat ([bel'prundɔ]), a Velromana, [belru'manɔ], en francés Valromane, comuna de Montagudet[6]; en Coserans (Gasconha), una val pòrta lo nom francés de Bellongue ([bel'lungɔ] ?) : vath longa.

Istòria

modificar

Modificacions del territòri comunal (1795-1893)

modificar
  • Entre 1795 e 1800, Duravèl recebèt Montcabrièr, Sent Martin lo Redond, Cazes-de-Marnac (nom francés, deu èsser Casas (de) Marnhac, nom supausat), Mazieres (nom francés, donc Masièras) e Pestillac (nom francés, donc benlèu Pestilhac).
  • En 1840, Duravèl perdèt Montcabrièr, comuna novèla, Mazieres e Pestillac, donats a Montcabrièr.
  • En 1893, Duravèl perdèt Sent Martin lo Redond, comuna novèla [7].

Ancian canton de Duravèl

modificar

Creat pendent la Revolucion francesa e suprimit en 1801 per efècte de la lei del 8 pluviôse an IX (28 de genièr 1801) intitulada « lei portant reduccion del nombre de justícias de patz » (traduccion del francés), l'ancian canton de Duravel compreniá las comunas seguentas :

  • Duravèl (5900 abitants al recensament de 1793, nombre improbable, que, malgrat plan d'annexions entre 1795 e 1800, Duravèl aviá pas que 2804 abitants en 1800; deu comprene una bona partida del canton);
  • Montcabrièr, 560 abitants en 1793, annexat a Duravèl de 1795-1800 a 1840;
  • Sent Martin lo Redond, 960 abitants en 1793, annexat a Duravèl de 1795-1800 a 1893;
  • Cazes-de-Marnac (nom francés, deu èsser Casas (de) Marnhac, nom supausat); lo vilatge es près de la RD 673, entre Sent Martin lo Redond e Montcabrièr), 200 abitants en 1793, annexat a Duravèl en 1795-1800;
  • Mazieres (nom francés, donc Masièras), 600 abitants en 1793, vilatge situat a l'èst de Montcabrièr, annexat a Duravèl en 1795-1800 e transferit a Montcabrièr en 1840;
  • Pestillac (nom francés, donc benlèu Pestilhac), vilatge situat al NNO de Montcabrièr, a pauca distància, 950 (?) abitants en 1793, annexat a Duravèl en 1795-1800 e transferit a Montcabrièr en 1840 [7];
  • Soturac, 802 abitants en 1793;
  • Aglan (nom francés), vilatge a l'èst de la comuna, dins la ribièra d'Òlt, 450 abitants en 1793, annexat a Soturac entre 1795 e 1800;
  • Cavagnac (nom francés, donc Cavanhac), vilatge al nòrd de Soturac, 750 abitants en 1793, annexat a Soturac entre 1795 e 1800;
  • Couvert o Couverc (nom francés), vilatge al nòrd de la comuna, prèp de Bonaguil, 680 abitants en 1793, annexat a Soturac entre 1795 e 1800; (malgrat totas aquelas annexions, Soturac passèt pas que de 802 abitants a 983 entre 1793 e 1800, çò que fa dobtar de las donadas del recensament de 1793) [8];
  • Tosac, 461 abitants en 1793;
  • Vira, 326 abitants en 1793, annexat a Tosac de 1795-1800 a 1841 [9].

Pr'amor de l'irrealisme d'unas donadas, se pòt pas calcular la populacion totala del canton. Lo canton de Duravèl foguèt fusionat ambe lo de Puèg l'Avesque en 1801.

Administracion

modificar
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 2026 Gérard Calassou    
2014 2020 Joséfa Ruiz-Rubio    
març de 2008 2014 Jacques Parmentier    
març de 2001 2008 Jean Zambon    
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 977, totala: 997
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
2 804 2 800 3 061 3 127 3 117 1 793 - 1 928

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 846 1 776 1 848 1 773 1 689 1 629 1 532 1 516 1 072

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1 104 1 026 915 821 835 868 971 822 718

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
823
983
911
875
894
882
930
937
962
993
2009 2010
957
985
960
983
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • La populacion de 1793, 5900 abitants, s'explica mal, estant que las principalas aquisicions territorialas son posterioras.
  • Lacuna en 1846

Luòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  2. «Toponimia occitana».
  3. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
  4. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
  5. Gaston Bazalgues, A la Découverte des Noms de Lieux du Quercy et des Communes du Lot, Les Éditions de la Bouriane et du Quercy, 2002, p. 110
  6. Paul Burgan, André Lafon, Toponymie du Tarn-et-Garonne, Association Antonin Perbosc, 2006, p. 169 e 230
  7. 7,0 et 7,1 http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=12308
  8. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=159
  9. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=37954