Soturac

una comuna francesa
Vilatge d'Occitània

Soturac[1],[2],[3],[4] (Soturac en francés) es una comuna carcinòla situada dins lo departament francés d'Òut e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Soturac
Soturac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista generala de Soturac.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 29′ 22″ N, 1° 01′ 03″ E
Superfícia 19,55 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
234 m
100 m
65 m
Geografia politica
País Carcin Armas de Carcin
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
46
Òlt Armas deu Departament d'Òlt
Arrondiment
461
Caors
Canton
4623
Puèg l'Avesque
Intercom
244600433
CC de la Val d'Òut e del Vinhal
Cònsol Jérôme Belmonte
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
640 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

647 ab.
Densitat 32,48 ab./km²
Autras informacions
Còde INSEE 46307

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

modificar
Comunas confrontantas de Soturac
Sent Front de Lemança
(Òut e Garona)
Sent Martin lo Redond
Fumèl
(Òut e Garona)
  Duravèl
Montairal
(Òut e Garona) delà Òut
Maurós delà Òut Tosac delà Òut

Toponimia

modificar
  • Segon Gaston Basalgas, lo nom de Soturac vendriá del nom latin Saturus ambe lo sufixe -acum, latinizacion del sufixe gallés -aco(n). Soturac èra donc benlèu una anciana granda propietat antica que son mèstre èra Saturus [5]. En realitat, cossí s'explicariá la conservacion del -t- intervocalic, que passa normalament a -d-, e que sovent s'amudís (Saturninus > Sarnin) ? Es una explicacion que cal abandonar. Gaston Basalgas fornís pas las fòrmas ancianas que permetrián de levar la dificultat. Cossí que siá, Soturac es present al sègle XVIII sus las mapas de Cassini (Souturac, Soturac) e al sègle XVII sus la de Sanson (Saturac) [6]. En 1793, lo nom de la comuna s'escriviá Soturat. Coma los noms en -ac se pronóncian (o se prononciavan) -at, lo nom foguèt corregit en (Aglan e) Soturac [7]. La solucion es dins Durengues, qu'evòca una parròquia misteriosa, Sent Martin de Turac, annèxa de Condat, dins la comuna de Fumèl, citada dins la lista de Valéri (1520) : In Archipresbyteratu Fumellensis Rector Sancti Ypoliti de Condato, rector Sancti Anthoni de Fumello et Sancti Martini de Turaco. Durengues se demanda si la parròquia de Sent Martin es pas la parròquia de Sent Marc qu'auriá cambiat de sent dedicatari [8] e dont la glèisa romanica arroïnada es situada dins la comba del riu Thèze (en francés, afluent d'Òut), a l'extremitat nòrd-orientala de la comuna de Fumèl. E justament, lo borg de Soturac es exactament al limit de Fumèl e d'Òut e Garona, al sud de la glèisa de Sent Marc, dins la ribièra d'Òut. Soturac se pòt donc comprene coma, en ancian occitan, sotz o puslèu so Turac, « jos, devath la parròquia de Turac, que dempuèi la ribièra es amont ». Soturac demòra Soturac, per Sotz seriá pus complicat.
  • Aglan, escrit Duglan sus la mapa de Sanson, sovent aproximativa pels noms de luòcs [9], situat dins la ribièra d'Òut, es benlèu un ancian Daglan, gallés dago lano-, « bona plana », coma Daglan [10] en Sarladés, ambe deglutinacion de l'iniciala d-, confonduda ambe la preposicion d'; mas lo lengadocian articula pas mai -n finala. Delamarre explica Daglan (de Sarladés) per dago-landon, « bon prat » e considèra que Dago-lānon es possibla foneticament [en realitat non], mas pus improbable semanticament [11], çò que règla la question.
  • Cavanhac deu èsser coma son omonime del canton de Martèl : s'explica per Cavannius, fòrma latinizada del nom gallés d'òme Cavannus, ambe lo sufixe -acu(m) [12] , latinizacion del sufixe gallés -aco(n). Cavanhac èra donc probablament una anciana granda propietat antica que son mèstre èra Cavannius. Es l'explicacion de Dauzat e i a de variantas leugièras : Cavanus e sufixe -iacum, o Cavannius e sufixe -acum, per los Féniés [13], Cavannus o Cavannius + -acum, per Gaston Basalgas [14].
  • Couvert (nom francés)

Istòria

modificar
  • Entre 1795 e 1800, Soturac annexèt Aglan (nom francés), Cavagnac (nom francés, donc Cavanhac) e Couvert (nom francés); d'aquí a 1801, la comuna èra Aglan-Soturac-Couvert et Cavagnac (en francés)

Administracion

modificar
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 2026 Jérôme Belmonte    
junh de 1995 2020 Jacques Laymond    
març de 1989 1995 Jeanine Garcia    
abril de 1963 1989 Yvan Ramon    
març de 1959 1963 Jacques Degoul    
novembre de 1958 1959 Ariste Bayle    
julhet de 1945 1958 Marc Carmeilles [15]    
  1945      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • A la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna, qu'èra del canton de Puèg l'Avesque, i demorèt.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 635, totala: 648
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
802 983 973 1 012 1 110 1 232 1 201 1 183 1 131

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 091 1 099 1 102 1 076 1 012 962 972 930 892

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
882 818 763 680 703 664 631 596 594

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
629
749
765
733
711
670
657
655
653
671
2009 2010
665
684
661
680
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • entre 1795 e 1800, Soturac annexèt Aglan (nom francés), Cavagnac (nom francés, donc Cavanhac) e Couvert (nom francés); d'aquí a 1801, la comuna èra Aglan-Soturac-Couvert et Cavagnac (en francés)

Luòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  2. «Toponimia occitana».
  3. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
  4. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
  5. Gaston Bazalgues, A la Découverte des Noms de Lieux du Quercy et des Communes du Lot, Les Éditions de la Bouriane et du Quercy, 2002, p. 124
  6. https://web.archive.org/web/20161115015531/http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b77101733/f1.item.zoom
  7. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=159
  8. https://archive.org/stream/pouillhistoriq00dure#page/384/mode/2up
  9. https://web.archive.org/web/20161115015531/http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b77101733/f1.item.zoom
  10. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 237
  11. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 132 e 343
  12. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 157
  13. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 108 e 141
  14. Gaston Bazalgues, A la Découverte des Noms de Lieux du Quercy et des Communes du Lot, Les Éditions de la Bouriane et du Quercy, 2002, p. 109
  15. http://www.annuaire-mairie.fr/ancien-maire-soturac.html