Coada

una comuna francesa

Vilatge d'Occitània

Coade[1] (en francés) z-es una comuna auvernhassa situada dins lo departament del Naut Léger e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Coade
Cohade
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
L'ostau de comuna.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 20′ 18″ N, 3° 22′ 28″ E
Superfícia 9,99 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
459 m
411 m
405 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Parçan Brivadés
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe-Ròse-Aups
Departament
43
Naut Léger Armas deu Departament de Naut Léger
Arrondiment
431
Briude
Canton
4305
Briude (Briude Nòrd davant 2015)
Intercom
244301032
CC de Briude Sud Auvernhe
Cònsol Philippe Faidit
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
874 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

899 ab.
Densitat 83,08 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 43100
Còde INSEE 43074

Geografia

modificar

Comunas vesinas

modificar
 
Distanças e posicion relativa
  Coade
 Aserac
(2,8 km)
 Bèlhmont
(3,6 km)
 Bornoncle
(4,4 km)
 Paulhac
(4,6 km)
 La Mòta
(4,8 km)
 Briude
(5,0 km)
 Vergonjon
(5,6 km)
 Anhac
(5,9 km)

Perimètre delh territòri

modificar

Toponimia

modificar

Las fòrmas ancianas son : In vicaria Brivatensi, villa cujus vocabulum est Colide en 1011, Homines de Coylde en 1281, Colhde, par. S. Ferreoli, prope Brivatam en 1410, Coilde en 1601, Coade en 1625, Saint-Ferréol-de-Cohade en 1820 [2].
Segon Dauzat, lo nom seriá versemblablament *Colate, explicable per una racina *col-, d'origina e de sens pas coneissuts, ambelh sufixe gallic « e pregallic » -ate[3].
Xavier Delamarre vai tanben dins aquelh sens. Lo nom vendriá d'un nom de persona *Colatis, inatestat, explicable probablament en *Co-lāti-, cf. l'irlandés láith, « eròi » [4].
Se vei mau coma *Còlate o *Colate poiriá menar a *Còlide (> *Còilde). Veire tanben los noms celtics (gallics ?) Coilios e Colios [5].
La prononciacion z-es ['kwadə] a Mercuèr [6].

Istòria

modificar

En 1789, Coade fasiá partida de la província d'Auvernhe, de l'eleccion e subdelegacion de Briude e delh presidiau de Riam. Sa gleisa parochala, diocèsi de Sant Flor e archipreirat de Briude, èra dedicada a Sant Farriòu [2].

Administracion

modificar
Lista delhs cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 (2026) Philippe Faidit    
2014 2020 Danielle Gilbert    
març de 2001 2014 Roger Charbonnier sans  
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 830, totala: 851
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
424 413 416 518 568 605 613 657 662

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
634 600 580 544 533 529 551 546 531

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
507 509 476 407 422 423 399 357 392

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
381
381
400
518
591
653
757
767
778
812
2009 2010
789
821
823
856
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 874 abitants e la densitat èra de 87,49 ab/km².

Luòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Coada».
  2. 2,0 et 2,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 85 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f134.item
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 199
  4. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 117, 293 e 339
  5. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 117, 118 e 293
  6. Enquèsta delh contributor en 2024