Chastèlperron

Chastèlperron; Châtelperron
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	46° 23′ 59″ N, 3° 38′ 14″ E
Superfícia	20,8 km²
Altituds; · Maximala; · Minimala	; 352 m; 234 m
	Geografia politica;
Region istorica	Borbonés ;
Estat	França;
Region; 84	Auvèrnhe Ròse Aups;
Departament; 3	Alèir;
Arrondiment	Vichèi;
Canton	Jaligny-sur-Besbre;
Intercom; 240300640	Val de Bresbre Sologne Bourbonnaise;
Cònsol	André Ratinier (2008-2014)
	Geografia umana
	Autras informacions
Gentilici	(en francés)
Còde postal	03220
Còde INSEE	03067

Chastèlperron (Châtelperron en francés) z-es 'na comuna de Barbonés situada dinc lo departament d'Alèir.

Istòria

Lo primèir possessor conegut de la tèrra de Chastèlperron saguèt Guichard de Castro Petri que la reconeissiá detenir dau senhor de Beaujeu en 1132. En 1215, Estève, filh de Reinèir de Chastèl Perron, z-èra vassau dau senhor de Borbon.

En 1220, Vilhelmus de Castro Petri o Castropertis, z-èra senhor de Sant Leon, Vau Mas, Liernolles e Lenax.

En 1329, Chastèlperron saguèt restachat, per lo maridatge d'Isabèla de Chastèlperron a Robèrt Dauphin de Jaligny, a la tèrra de Jaligny. Demorará aitau entrò au començament dau sègle XV e, aprèp èstre estat quauques ans proprietat de Claude Montaigu, será vendut a Jacme I de Chabanas, senhor de La Paliça, lo 17 de mai de 1443, per «9 300 escuts d'aur vièlh».

Luòcs e monuments

Bauma de las Fadas, que ne ven lo nom de Chastèlperronian, cultura arqueologica dau Paleolitic Superior.
Glèisa de Sant Pèire de Chastèlperron.
Chastèl de Chastèlperron.
Chastèl de Chassimpierre (sègles XV e XIX).
Las Escuras^[1], maison fòrta de Joan lo Bon: vestigis de la chapèla e 'na pèira heraudica talhada amb las armas de Joan I de Borbon, aprèp son maridatge amb Joana de França, filha de Charles VII, e de Charles III, conestable de Borbon.
Demòras daus sègles XVIII e XIX (Les Gondeaux, Bellevue... ).
Peirèiras de marbre: lor espleita, començada a l'epòca romana, durèt entrò a 1924. Z-èran espleitadas a ciau dubèrt aus sites de «la lòtja granda», «lo colombèir», «la nautor nèira»^[2]. S'utilizèt per la construccion de la façada dau teatre daus Champs Elisèus. Segon la tradicion locala, saguèt tanben emplegat per las chaladas dau còr de la catedrala de Nòstra Dòna de París e las colomnas de la glèisa de la Magdalena. L'autar màger e l'aigasenhau dinc la glèisa de Sant Pèire e lo monument aus mòrts de la comuna son tanben de marbre blanc de Chastèlperron. En 1925, se dubriguèt 'na peirèira de porfir nèir.

Galariá

«Escartairat d'aur e de gules.»
Blason daus senhors de Chastèlperron
«Escartairat aus 1 e 4 d'aur au daufin badiu d'azur, aus 2 e 3 de gules au leon d'ermina, lampassat e coronat d'aur.»
Armas presentadas dinc lo site de la comuna de Chastèlperron.
L'escartairat se compausa en 1 e 4 de las armas daus Daufins d'Auvèrnhe e en 2 e 3 de las daus Chabanas-La Paliça
Senhors de las Escuras
Vista de Chastèlperron
Borg
Comuna
Monument aus mòrts
Ostau
Anciana chapèla privada
Anciana gara

Nòtas

↑ La senhoriá de las Escuras s'esteniá sus Pontcharrau, la Torre dau Bòsc, Gincay, Brulle, l'Esparra, la Verneda, Plasença, Sauzat, la Vivère, Marcellange, Reray, Prat Bilhard.
↑ La Grande Loge, Le Colombier, Le Tureau noir.

[1] La senhoriá de las Escuras s'esteniá sus Pontcharrau, la Torre dau Bòsc, Gincay, Brulle, l'Esparra, la Verneda, Plasença, Sauzat, la Vivère, Marcellange, Reray, Prat Bilhard.

[2] La Grande Loge, Le Colombier, Le Tureau noir.

[1]

[2]