Charmençac

una comuna auvernhassa de Cantal
Vilatge d'Occitània

Charmençac (Charmensac en francés) es 'na comuna occitana d'Auvèrnhe situada dins lo departament del Cantal e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Charmençac
Charmensac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista de Charmençac, dempueis lo cementeri (a l'èst del borg).
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 13′ 03″ N, 3° 05′ 20″ E
Superfícia 15,17 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 104 m
927 m
649 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe-Ròse-Aups
Departament
15
Cantal Armas del Departament deCantal
Arrondiment
153
Sant Flor
Canton
1501
Murat , ancianament de Alancha
Intercom
241501022
Hautes Terres Communauté, donc benlèu Tèrras Naltas / Nautas Comunautat 200066637
Cònsol Bernard Raynaud
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
86 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

88 ab.
Densitat 5,41 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 15500
Còde INSEE 15043

Geografia

modificar

Lo borg de Charmençac, sus un adreit, es aparat del vent de nòrd. N'es pas aital pel vialatge del Bru(c), situat dirèctament sus la planesa.

Comunas vesinas

modificar
 
Distanças e posicion relativa
  Charmençac
 Molompise
(3,4 km)
 Peirussa
(4,9 km)
 Bonnac
(5,7 km)
 Auriac
(6,2 km)
 Valjosa
(6,3 km)
 Moledas
(6,4 km)
 Làuria
(6,7 km)

Perimètre del territòri

modificar
Comunas confrontantas de Charmençac
Moledas Auriac Molompise
  Bonnac
Peirussa

Toponimia

modificar

Charmençac. Las fòrmas ancianas son Charmensac, en 1401, Charmensacum, en 1443, Charmensatum, en 1445, Charminhat, en 1628, Charmensat, en 1635, Charmenssac, en 1666, Charmenssat, en 1784 [1]. Charmençac vendriá, segon Dauzat, d'un nom d'òme *Carmentius, varianta latinizada del nom gallés *Carmentus aparentat amb la divessa Carmentis, amb lo sufixe -acum [2],[3], latinizacion del sufixe gallés -āco(n). Xavier Delamarre aima mai Carmantiācon, de Carmantios, del teonime (nom de diu) Carmanto-, reduccion probabla de Caramanto-, amb lo sufixe -ācon. Charmençac èra probablament una anciana granda proprietat antica qu'aviá per mèstre Carmentios o Carmantios.

  • Lo Bru es benlèu Lo Bruc, del gallés uroica, vengut tardivament, a l'epòca gallo-romana, bruca, « brujeira ». Lo nom es atestat Mansus del Bru en 1471 [4] e -c final èra dejà mut [5],[6]

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2008 2020 Bernard Raynaud divèrs dreita agricultor
març de 2001 2008      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton d'Alancha; es ara del canton de Murat

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 82, totala: 84
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
481 476 617 556 552 621 601 607 600

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
602 530 529 492 505 502 463 455 412

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
414 374 433 298 256 253 232 227 213

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
198
164
140
118
118
130
99
97
92
96
2009 2010
89
92
86
89
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


Luòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar

Nòtas e referéncias

modificar

Referéncias

modificar
  1. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496855yocLlR
  2. IEO Cantal, Communes Cantal.xls.pdf
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 175
  4. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496854oubgiU
  5. Cristian Omelhièr, Petit Dictionnaire Français-Occitan d'Auvergne, Ostal del Libre, 2003, p. 292
  6. Xavier Delamarre, Dictionnaire de la Langue gauloise, ed. Errance, 2na edicion, 2008, p. 328