Chambeçon

una comuna occitana
(Redirigit dempuèi Chambezon)

Vilatge d'Occitània

Chambeçon[1] o Chambeson (Chambezon en francés) z-es una comuna auvernhassa situada dins lo departament del Naut Léger e la region d'Auvèrnhe Ròse Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Chambeson
Chambezon
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 22′ 49″ N, 3° 14′ 37″ E
Superfícia 5,09 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
720 m
537 m
433 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe-Ròse-Aups
Departament
43
Naut Léger Armas deu Departament de Naut Léger
Arrondiment
431
Briude
Canton
4304
Canton de Santa Florina (Bleila davant 2015)
Intercom
244300315
Auson Comunautat
Cònsol Laurent Trémouillère
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
120 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

120 ab.
Densitat 20,43 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 43410
Còde INSEE 43050

Geografia

modificar

Comunas vesinas

modificar
 
Distanças e posicion relativa
  Chambeson
 Lende
(2,3 km)
 Lauton
(2,5 km)
 Moriat
(3,1 km)
 Torsiac
(3,5 km)
 Frogueiret
(5,2 km)
 Charbonèir
(5,3 km)
 Vichel
(5,3 km)
 Lorlanja
(5,3 km)
 Augnat
(5,8 km)


Perimètre delh territòri

modificar
Comunas confrontantas de Chambeson
Sent Jarvasi (Puèi de Doma) Mauriac (Puèi de Doma)
  Lenda
Lauton

Toponimia

modificar

La fòrma orala z-es quincòm coma [tsanbœ'zu] a Graneirs e Magon [2]. Las fòrmas ancianas son : Parochia S. Martini de Chambedon alh secle XI, Villa de Chambeso en 1262, Ecclesia de Chambezo alh sègle XIV, Chambezos en 1381, Chambezon en 1401, Prioratus de Chambezonio en 1513 [3].
Segon Dauzat, Chambeson es compausat delh gallic *cambo, « corba » e *dunum, « fortalesa », amb chamjament de finala [4]; non se sap de quenh chamjament de finala Dauzat vòu parlar.
Segon Xavier Delamarre, Chambeson ven delh celtic cambo-dūnon. Es lo nom d'un fòrt plaçat sobelh coeide d'una aiga, una vòuta [5]. Chambeson tresplomba las vòutas d'Alanhon.

Istòria

modificar

En 1789, Chambeson fasiá partida de la província d'Auvernhe, de l'éleccion de Clarmont, de la subdelegacion de Lende e delh ressòrt de Riam. Sa gleisa parochala, diocèsi de Sant Flor e archipreirat de Bleila, èra delh vocable de Sant Martin [3].

Administracion

modificar
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 (2026) Laurent Trémouillère    
març de 2001 2020 Lucien Trémouillère divèrs esquèrra  
  2001      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 104, totala: 106
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
242 279 286 301 292 289 315 322 308

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
271 288 258 248 255 232 244 227 225

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
200 181 182 151 124 108 102 97 111

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
115
100
85
71
80
94
99
95
92
95
2009 2010
88
91
88
91
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 120 abitants e la densitat èra de 23,58 ab/km².

Luòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Chambeçon».
  2. Enquèsta delh contributor en 2024
  3. 3,0 et 3,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 57 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f106.item
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 168
  5. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 98 e 336