Alrança

una comuna francesa
Vilatge d'Occitània

Alrança[1],[2],[3],[4],[5] (Alrance en francés) es una comuna roergassa situada dins lo departament d'Avairon e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Alrança
Alrance
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La tor de Pèirabruna.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 07′ 57″ N, 2° 41′ 03″ E
Superfícia 35,43 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
971 m
760 m
719 m
Geografia politica
País Roergue Armas de Roergue
 Guiana
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
12
Avairon Armas deu Departament d'Avairon
Arrondiment
121
Milhau
Canton
1237
Raspas e Leveson (Las Salas abans 2015)
Intercom
241200765
CC de Leveson Paralop
Cònsol Bernard Cluzel
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
354 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

365 ab.
Densitat 10,44 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Alrançais (en francés)
Còde postal 12430
Còde INSEE 12006

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.


Toponimia

modificar

Alrança es tanben lo nom d'un riu, que ven del gallés alisantiā. L'origina d'aquel nom es benlèu la soca *ales-, « ròc » e lo sens seriá « la peirosa, la rocassuda », o lo tèma verbal indoeuropèu [*h²elh²], « landrar » e alara lo sens seriá « la passejaira ». Lo nom coneguèt una dissimilacion [6] : *alisantiā > *alsança > alrança. Coma alisantiā es un idronime conegut, cal pensar qu'es lo nom del riu que se transmetèt al vilatge e non pas al revèrs. Cf. Sant Michel d'Aurance.


Istòria

modificar
  • La comuna se creèt en 1842, del territòri de Vilafranca de Panat; a l'ocasion, receuguèt de Vilafranca l'anciana comuna de La Capèla Farcèl (nom supausat), annexada en 1829 [7].

Administracion

modificar
 
La comuna e la glèisa
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
mai de 2020 2026 Bernard Cluzel   retirat d'agricultor
març de 2008 2020 Jean-Pierre Drulhe sense agricultor, president de la CC de Leveson Paralop
març de 2001 2008 Jacques Montrozier divèrs drecha  
març de 1977 2001 Hubert Bonnefous    
març de 1971 1977 Auguste Fabre    
març de 1959 1971 Édouard Galtier    
  1959      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 370, totala: 389
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
987 1 023

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
990 992 942 974 906 994 998 892 854

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
831 846 803 815 792 755 719 676 731

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
702
625
550
528
468
417
371
382
393
400
2009 2010
404
411
400
407
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


Demografia La Capèla Farcèl (nom supausat)

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 370, totala: 389
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
402 269 - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008




Cercar
Cercar
371
382
393
400
2009 2010
404
411
400
407
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 1806 e 1821, la comuna es recensada amb una autra, probablament Vilafranca de Panat.
  • Las donadas de la drecha del grafic, plaçadas automaticament, son las de la comuna entièira d'Alrança.

Luòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Salles-Curan, Christian-Pierre Bedel, al canton, 1997
  2. Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  3. «Toponimia occitana».
  4. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
  5. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
  6. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 46 e 322
  7. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=533