Sant Vincenç Ferrièr (en catalan Vicent Ferrer; Valéncia, 23 de genièr de 1350 - Gwened, Bretanha, 5 d'abril de 1419) foguèt un dominican valencian que passèt per una granda part d'Euròpa en predicar sa morala e vision del cristianisme. Gràcias a sa formacion intellectuala de nivèl naut, influiguèt decisivament la cort del Papa Beneset XIII d'Avinhon e dins la causida de la dinastia castelhana dels Trastamara per regnar sus la Corona d'Aragon. Es venerat coma sant per divèrsas confessions crestianas.

Sant Vincenç Ferrièr

Biografia

modificar

Sortit d'una familha valenciana nòbla, estudièt la filosofia e quand faguèt dètz-e-sèt ans dintrèt dins l'Òrdre de Sant Domergue. Contunhèt sos estudis superiors dins los convents dominicans de Barcelona, a Lhèida (entre 1369 e1372), ont aguèt coma mèstre Tomàs Carnicer e puèi a Tolosa. A partir de 1385, ensenhèt la teologia dins lps estudis de Valéncia.

En 1379 coneguèt lo legat pontifici a la cort de Pèire lo Ceremoniós, lo cardenal Pedro Martínez de Luna. Aquela relacion faguèt que prenguèt lo partit del papa d'Avinhon, Clamenç VII, que s'enfrontava a Urban VI. En 1394, Pèire de Luna foguèt elegit papa pels cardenals avinhonencs jol nom de Beneset XIII, e aqueste causiguèt Vincenç Ferrièr coma son confessor personal e a l'encòp conselhièr, e èra ja son penitenciari apostolic. Ferrièr pasmens refusèt de venir cardenal per umilitat.

Lo futur sant Vincenç venguèt en Provença a l'entorn de 1400 per presicar, e a l'encòp visitar los endreches mai emblematics del catolicisme en Occitània, abans de partir pel Dalfinat per ensajar de convertir los "erètges" valdeses e catars. Se sap que passèt a Ais lo 27 d'octobre de 1400 e qu'i demorèt fins al 1èr de decembre. I tornèt mantun còp e presiquèt tanben a Marselha. Pasmens lo testimoniatge mai complet del passatge de Ferrièr en Provença es lo del borgués arlatenc Bertran Boisset en febrièr de 1401:

L'an que desus, lo jorn X de febrier, venc un fraire predicador en Arle, per son non apelat frayre Vincens, e prediquet a l'arsivesquat tres sermons generals, e motos sermons autres ad predicados d'Arle, tant coma demoret en Arle. E prediquet si autamens e si noblamens que yeu crese que despueis que los Apostols morts foron, e per la fama que las gens en dizien, non fon vist ni auzit home si autamens prediquant, coma aquel davant dig.
Item, los juzieus a tots los sermons quel dig en Arle, foron presens, per ausir los, que eser y volc.":