Sent Meard de Gurçon

Sent Miard de Gurçon; Saint-Méard-de-Gurçon
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	La glèisa.
	Geografia fisica
Coordenadas	44° 54′ 36″ N, 0° 11′ 04″ E
Superfícia	28,38 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 116 m; 74 m; 28 m
	Geografia politica;
País	Perigòrd ;
Estat	França;
Region; 75	Novela Aquitània;
Departament; 24	Dordonha ;
Arrondiment; 241	Arrondiment de Brageirac;
Canton; 2446	Lo País de Montanha e Gurçon (Vilafrancha de Lochac avant 2015);
Intercom; 242401156	CC de Montanha Montravèl e Gurçon;
Cònsol	Cyril Barde ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	815 ab. Evolucion de la populacion; 832 ab.
Densitat	27,24 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	24610
Còde INSEE	24461

Vilatge d'Occitània

Sent Meard de Gurçon o Sent Miard de Gurçon, prononciat [ʂɛ̃m’mjaːr] [degyr’ʂũn] ^[1] (Saint-Méard-de-Gurçon en francés), es una comuna d'Occitània dins la region istorica de Perigòrd, administrada per lo departament de Dordonha de la region de Novela Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Geografia

Comunas a l'entorn.

Perimètre dau territòri

Comunas confrontantas de **Sent Miard de Gurçon**
Sent Martin de Gurçon Carsac de Gurçon	Sent Remedi	Sent Giraud de Còrbs
Montaseus		Montfaucon (Perigòrd)
Nastrengas	Faugairòlas	Lo Pòrt de Senta Fe e Ponchac

Toponimia

La prononciacion es [ʂɛ̃m’mjaːr] [degyr’ʂũn] ^[1]. Las fòrmas ancianas son Monast. S. Medardi abbatiae, en latin, de 1122, Sanctus Medardus de Abbatia en latin, en 1382, Saint Méard l'abbatial (l'abadia es probablament la d'Usercha, puei que Sent Miard ne'n era un priorat) ^[2].

Sent Meard o puslèu Sent Miard es un agiotoponime : 'quò's un nom de luec que fai referéncia a un nom de sent. Se tracta de Sanctus Medardus (456 - 8 de junh 545), avesque de Noyon en Picardia (França), dont lo nom ven dau germanic Math-hard ^[2]^,^[3]^,^[1].

En occitan, a part la Gasconha occidentala e meridionala que consèrva inalterat lo -d- intervocalic, Medard es una fòrma sabenta. Una de las fòrmas occitanas d'origina populara (per evolucion normala) es Mesard (-d- intervocalic > -z-, grafiat -s-), coma a Sent Mesard, mas pus au nòrd -z- intervocalica dispareis, çò que dona Meard e, per evitament de l'iatus, Merd, Mèrd, Miard, etc. Precisament, la prononciacion, [ʂɛ̃m’mjaːr] [degyr’ʂũn], justifica plenament una grafia Sent Miard, coma a Sant Miard de Presca : Meard, en doas sillabas, pòt pas representar Miard, en una sillaba. En francés, la fòrma populara es normalament Mar(d) (grafiat Mard, Mars, Marc).

Gurçon es lo nom d'una anciana chastelania, dont las atestacions son Gorzom (1105), Gorson (sègle XII), puèi en latin Curzum (1254), Gorsson en 1385^[4], Gorsonium, Gursonium (sègle XIV). Ven d'un nom de persona latin, Curtius, emb lo sufixe -onem^[5]. *Cŭrtione(m) dona *Gorçon, eventualament (evolucion irregulara) Gurçon; lo passatge de C- a G- es pas una fatalitat : veire Courçon (Charanta Maritima, França), que l'origina es la mesma.

Istòria

Entre 1790 e 1801, Sent Miard fuguèt un canton (capluec de canton). Las 8 comunas de son canton èran Ponchac (Peiregòrd), Montaseus,

En 1801, Sent Miard perdèt son canton e fuguèt estacat au canton de Vilafrancha de Lopchac. D'autras comunas de son canton fuguèren estacadas au canton de Velinas^[6]. Dempuèi la refòrma cantonala de 2015, Sent Miard es estacat au canton deu País de Montanha e Gurçon, en francés Pays de Montaigne et Gurson, dont lo burèu centralisator es Lo Pòrt de Senta Fe e Ponchac.