Sant Savornin d'Ate

Vila d'Occitània

Sant Savornin d'Ate (Saint-Saturnin-lès-Apt en francés) es una comuna provençala, situada dins lo departament de Vauclusa e la region de Provença-Aups-Còsta d'Azur.

Sant Savornin d'Ate Saint-Saturnin-lès-Apt
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista dau vilatge despuei Romanet.
Armas
Geografia fisica
Coordenadas	43° 56′ 42″ N, 5° 23′ 04″ E
Superfícia	75,79 km²
Altituds  · Maximala  · Mejana  · Minimala	1 093 m 410 m 217 m
Geografia politica
Estat	França
Region 93	Provença Aups e Còsta d'Azur
Departament 84	Vauclusa
Arrondiment 841	Apt
Canton 8401	Ate
Intercom 248400202	du Pays d'Apt
Cònsol	Christian Bellot (2014-2020)
Geografia umana
Populacion Populacion totala (2018)	2 844 ab. Evolucion de la populacion 2 914 ab.
Densitat	36,01 ab./km²
Autras informacions
Gentilici	Saturninois, Saturninoises (en francés)
Còde postal	84490
Còde INSEE	84118

Geografia

Sant Savornin d'Ate es un borg situat a 7,5 km au nòrd d'Ate sus lo pendís sud dei Monts de Vauclusa. Lo clima es de tipe mediterranèu amb quauqueis alteracions causadas per lo relèu. Segon l'estacion meteorologica d'Ate, lo clima i es pus umide que dins lo rèsta de la region en causa de l'altitud. Son territòri se situa dins lo Pargue Naturau Regionau de Leberon. Sa màger part es ocupada per de seuvas e de zònas agricòlas. Lo bastit urban es fòrça reduch e mai que mai concentrat dins lo vilatge istoric.

Istòria

L'endrech es poblat despuei l'Antiquitat. Vèrs 330 avC, de Celtoligurs fondèron un vilatge, dich Aniana, que demorèt lo centre urban locau durant lo periòde roman. Subrevisquèt a la casuda de l'Empèri fins a sa destruccion per lei Sarrasins en 869. De refugiats fondèron alora un vilatge fortificat a la cima de la Ròca. Prenguèt a son torn d'Aniana e o gardèt fins a la construccion d'una glèisa dedicada a Sant Savornin en 1056. A aqueu periòde, coma la màger part dei vilatges vesins, lo castèu èra passat sota lo contraròtle de la familha d'Agòut-Simiana que dirigissiá la senhoriá d'Ate (e sovent sa diocèsi).

A la Revolucion Francesa, lo premier recensament trobèt 2 728 abitants dins lo borg. En causa de l'exòde rurau, la populacion declinèt a partir deis ans 1840 per agantar un minimom de 966 estatjants en 1954. Despuei aquela data, lo nombre d'abitants aumenta regularament en causa de la construccion de lotejaments susceptibles d'atraire de populacions periurbanas e de retirats. En 2021, la populacion èra ansin passada a 2 947 abitants e èra totjorn en aumentacion a respècte dei darriers recensaments. Durant la Segonda Guèrra Mondiala, lo vilatge foguèt implicat dins leis activitats dei maquís de la region de Ventor. Lo 1^èr de julhet de 1944 foguèt ansin marcat per l'execucion d'un grop de resistents per leis Alemands. Uei, lo vilatge a mai que mai una vocacion agricòla e toristica.

• 
  Lo vilatge vèrs 1900
• 
  La fònt Forest vèrs 1900
• 
  La rota de Saut avans 1920
• 
  Fotografia de la glèisa vèrs 1920

Cultura

Lo patrimòni arquitecturau de Sant Savornin d'Ate es dominat per lei vestigis dau castèu medievau qu'es enviroutat per lei rèstas de tres muralhas datant dei sègles XIII, XIV e XVI. Au nivèu agricòla, la comuna fa partida dei zònas de produccion dau domeni viticòla de Ventor, de la cerieisa dei còstas de Ventor e de l'òli d'oliva Provença AOC. Lo vilatge es tanben famós per sa produccion de rabassas. En particular, Joseph Talon i definiguèt lei principis de la truficultura modèrna en 1810.

• 
  Vista generala dau vilatge e dei vestigis dau castèu
• 
  Lac artificiau de Sant Savornin e vestigis dau castèu
• 
  Glèisa auta dau vilatge
• 
  Estatua de Joseph Talon
• 
  Bòria

Annèxas

Liames intèrnes

• Comunas de Vauclusa
• Monts de Vauclusa
• Truficultura

Personalitats liadas a la comuna

• Joseph Talon, fondator de la truficultura modèrna.

Bibliografia

Istòria generala dei comunas de Vauclusa :

• Jules Courtet, Dictionnaire géographique, géologique, historique, archéologique et biographique des communes du département de Vaucluse, Avinhon, Seguin Ainé, 1876.
• Robert Bailly, Dictionnaire des communes du Vaucluse, Avinhon, Éditions A. Barthélemy, 1986.

Donadas demograficas :

• Notice communale Ldh/EHESS/Cassini « Saint-Saturnin-lès-Apt », [1], consultat lo 28 de genier de 2024.
• Fiches Insee - Populations légales de la commune « Saint-Saturnin-lès-Apt », consultat lo 28 de genier de 2024.