Sent Estèfe de Falguièras

una comuna francesa
(Redirigit dempuèi Sant Estève de Faugieras)
Vilatge d'Occitània

Sent Estèfe de Falguièras [1],[2][3] (Saint-Étienne-de-Fougères en francés) es una comuna agenesa, situada dins lo departament d'Òlt e Garona e la region de Novèla Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Sent Estèfe de Falguièras
Saint-Étienne-de-Fougères
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 25′ 10″ N, 0° 33′ 20″ E
Superfícia 9,9 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
90 m
56 m
37 m
Geografia politica
País  Guiana Agenés
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novèla Aquitània
Departament
47
Òut e Garona Armas deu Departament d'Òut e Garona
Arrondiment
473
Vilanuèva d'Òut
Canton
4723
Lo Liuradés (Montclar d'Agenés avant 2015)
Intercom
244701405
CA del Grand Vilanovés
Cònsol Jean-Paul Cabas
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
839 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

852 ab.
Densitat 85,56 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 47380
Còde INSEE 47239

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

modificar
Comunas confrontantas de Sent Estèfe de Falguièras
Montclar Pinuèlh e Autariba
Fontgrava   Senta Liurada
Lo Temple d'Òut

Toponimia

modificar

Las fòrmas ancianas non son gaire divergentas : Sancti Stephani de Falgueriis (eccl. de ~), en 1120, Sancti Stephani de Falgères (capella ~), en 1326, Sancti Stephani de Falgueriis (p. ~), en 1520. La prononciacion es [,seŋtes'tɛfe de fa'ljɛrɔs] [1]. Sent Estèfe de Falièras seriá una grafia pus fonologica mas non normativa.

Estèfe es una fòrma occitana del latin Stephanus, vengut del grèc Στέφανος, « coronat ». Sent Estèfe, patron de la glèisa « jol títol de l'invencion » (festejat a la data de la descobèrta de sas relíquias, lo 3 d'agost), èra lo primièr dels martirs. Lo determinant, present dins las fòrmas ancianas, fa pensar que Falguièras es lo nom ancian del vilatge. Lo mot occitan falguièra, que ven del latin filicaria, aviá un sens collectiu : « ensemble de falguièras, donc luèc ont i a plan de falguièras » [1]. Estèfe es una fòrma mièja-sabenta que se tròba mai que mai dins los noms de glèisas e per extension de vilatges. Coma pichon nom, es la fòrma populara Estève qu'es usitada, aquí perqué es vengut un patronime (nom de familha), escrit Estève o Estèbe.

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 2026 Jean-Paul Cabas    
març de 2008 2020 Karine Lafinestre   redactritz terroriala
1994 2008 Bruno Baldas   retirat agricòla
  1994      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Montclar d'Agenés; es ara del canton de Le Livradais (en francés), donc benlèu Lo Liuradés en occitan.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 847, totala: 871
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
629 689 600 668 673 658 624 640

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
677 693 645 617 596 556 582 577 557

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
511 513 508 468 455 475 543 519 493

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
472
512
625
631
689
732
785
800
816
839
2009 2010
832
855
843
866
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • en 1793, la municipalitat es « Fongrave et Saint Etienne » (en francés), donc Fontgrava e Sent Estèfe de Falguièras
  • En 2018 la populacion èra de 839 abitants e la densitat èra de 84,75 ab/km².

Luècs e monuments

modificar

Personalitats ligadas emb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. 1,0 1,1 et 1,2 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 228-229
  2. https://web.archive.org/web/20170511182056/http://www.locongres.org/fr/applications/top-oc/topoc-recherche/
  3. https://www.museehistoiredetonneins.fr/fileadmin/Collectivites/Tonneins_47400/Documents/Culturelle/Etude_Grammaticale_de_la_langue_Gasconne_dialecte_de_Tonneins.pdf