Neil Young

Neil Young Neil Percival Young

Neil Young en 2008 a Florença.

Naissença	12 de novembre de 1945 Toronto, Canadà
N. a
Decès
D. a
Causa de decès
Assassinat/ada per
Luòc d'enterrament
Lenga mairala
Fogal ancestral
País de nacionalitat
Paire
Maire
Oncle
Tanta
Grands
Bèlamaire
Bèlpaire
Fraire
Sòrre
Conjunt
Companh/a
Filh/a

Religion
Membre de
Familha nòbla
Membre de l'equipa esportiva
posicion de jòc
tir (esquèrra/drecha)
grad dan/kyu
Grop etnic
Orientacion sexuala
Profession
Emplegaire
Domeni d'activitat
Escolaritat
Diplòma
Director de tèsi
Estudiant de tèsi
Foncion politica
Residéncia oficiala
Predecessor
Successor
Partit
Tessitura
Label discografic
Lista de cançons
Discografia
Mission de l'astronauta
Distincions e prèmis
Branca militara
Grad militar
Etapa de canonizacion
Familha nòbla
Títol de noblesa
Títol onorific
Comandament
Conflicte
Jorn de la fèsta
Genre(s)	rock folk country
Instrument(s)	votz, guitarra, armonica, Piano
Annadas activas	1960-present
Labèl(s)	Warner Bros., Reprise, Atco, Atlantic, Geffen
Site Web	www.neilyoung.com

Neil Percival Young (Toronto, 12 de novembre de 1945) es un cantaire e guitarrista de musica folk, country e rock canadian. L'apogèu de sa popularitat se situa al començament dels ans 1970 amb los albums After the Gold Rush e Harvest e son ròtle dins le grop Crosby, Stills, Nash & Young. Es lo filh del jornalista e novelista canadian Scott Young defuntat en 2005.

La musica de Neil Young es de bon reconéisser de per sa votz nauta de tenòr e la guitarra omnipresenta. Las cançons relevan de genres ben distincts : un folk rock acostic mesclat de country amb de cançons coma Heart of Gold o Long May You Run ; mas tanben una forma de hard rock e grunge abans l'ora, musica lancejanta e ipnotica de las guitarras saturadas que se retròba dins Cinnamon Girl, Southern Man o Rockin' in the Free World, sovent associat amb Crazy Horse, lo grop que l'acompanhèt una granda part de sa carrièra.

Engatjaments

En 1970, escriguèt la cançon Ohio en reaction a una fusilhada ont quatre estudiants que manifestavam pacificament contra la guèrra de Vietnam foguèron tuats segon sas pròprias paraulas pels "pichons soldats de Nixon". David Crosby insistèt sul coratja qu'aguèt Neil Young per mencionar lo nom del president dels Estats Units Richard Nixon dins sa cançon, çò que li valguèt d'èsser forabandit d'unas ràdios. La contracultura americana e las ondadas de protestacion s'aproprièron puèi lo grop Crosby, Stills, Nash and Young e la cançon.
En 1989, sa cançon Keep on rockin' in the free world criticava ironicament, alara que lo capitalisme trionfava al moment de la casuda del Comunisme, lo deslabrament de la societat americana^[1]
En 2006, sortiguèt un album manifesta anti-Bush e la guèrra d'Iraq, dont una cançan cridant a una procedura d'impeachment Let's Impeach the President^[2].
En 2014, manifestèt amb los oposants a l'oleoducte XL Keystone : "Es un grand pas dins la marrida direccion per la santat de la Tèrra" e escriguèt la cançon Who's gonna stand up^[2].
En 2015, Neil Young anoncièt la sortida d'un album politicament engatjat contra la firma Monsanto, la firma Starbucks e los OGM^[2].
En 2016, refusèt que Donald Trump faga servir sa cançon Keep on rockin' in the free world per sa campanha electorala. "A pas degut legir los coblets" çò diguèt agaçat^[1]. En reaccion autorizèt Bernie Sanders a utilizar la cançon^[2].
En 2018, durant l'incendi istoric que toquèt Califòrnia, en reaccion al tweet de Donald Trump atribuïssent la responsabilitat a la " marrida gestion " de l’Estat de Califòrnia Neil Young refutèt l'argument en declarant "Sem fragils pr'amor del cambiament climatic ; las calors extrèmas e e la secada ne son las consequéncias dirèctas."^[3]
En 2019, testimonhèt de son admiracion per Greta Thunberg : "L'avenidor aparten a Greta Thunberg e a sa generacion. Aqueles tipes actualament al poder als Estats Units, en Anglatèrra, en Brasil, son pas que de loosers, de representants d'un monde e d'un sistèma en fin de corsa. Vivon dins lo passat, creson que pòdon arestar la marcha del temps. Existís un decalatge de mai en mai grand entre nòstres leaders e lo pòbles, mai que mai los joves. Aquò pòt pus durar."^[1]
Lo 17 de març de 2020, interpretèt Heart of Gold dins un live Twitter^[4], durant lo qual el e sa molher anoncièron sosténer Bernie Sanders dins sa candidatura per l'investitura democrata de 2020.

Discografia

Neil Young (1968)
Everybody Knows This Is Nowhere (1969)
After the Gold Rush (1970)
Harvest (1972)
On the Beach (1974)
Tonight's the Night (1975)
Zuma (1975)
Long May You Run (1976)
American Stars 'n Bars (1977)
Comes a Time (1978)
Rust Never Sleeps (1979)
Hawks & Doves (1980)
Re-ac-tor (1981)
Trans (1982)
Everybody's Rockin' (1983)
Old Ways (1985)
Landing on Water (1986)
Life (1987)
This Note's for You (1988)
Eldorado (1989)
Freedom (1989)
Ragged Glory (1990)
Harvest Moon (1992)
Sleeps with Angels (1994)
Mirror Ball (1995)
Broken Arrow (1996)
Silver & Gold (2000)
Are You Passionate? (2002)
Greendale (2003)
Prairie Wind (2005)
Living with War (2006)
Living with War: "In the Beginning" (2006)
Chrome Dreams II (2007)
Fork in the Road (2009)
Le Noise (2010)
Americana (2012)
Psychedelic Pill (2012)
A Letter Home (2014)
Storytone (2014)
The Monsanto Years (2015)
Colorado (2019)
Homegrown (2020)
Barn with Crazy Horse (2021)
'Toast with Crazy Horse (2022)
Noise & Flowers amb Promise of the Real (2022, live)
World Record amb Crazy Horse (2022)

Referéncias

↑ ^1,0 ^1,1 et ^1,2 . Télérama.fr..
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 et ^2,3 . Franceinfo..
↑ .
↑ . @People4Bernie.

[Telerama3643-1] 1,0 ^1,1 et ^1,2 . Télérama.fr..

[engagements-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 et ^2,3 . Franceinfo..

[3] .

[4] . @People4Bernie.

[1]

[2]

[3]

[4]