Florença

Florença
	Firenze (it)
	;
Nom oficial	Firenze (it)
Escais	Florence
Administracion
Capitala de	Toscana, Província de Florença, Republica de Florença, Reialme d'Itàlia, Departament d'Arno, Ciutat Metropolitana de Florença, Reialme d'Etrúria, Gran Ducat de Toscana (ca) , Ducat de Florència (ca) e senhoriá de Florença
Lenga oficiala	italian
Politica
• Cònsol màger	Dario Nardella (ca) (2014–2024)
Geografia
	43° 46′ 17″ N, 11° 15′ 15″ E
País	Itàlia
Region	Toscana
Ciutats metropolitanas	Ciutat Metropolitana de Florença
Superfícia	102,32 km²
Altitud mejana	50 m
Fus orari	UTC+01:00 (ora estandard); ora d'Euròpa centrala ; UTC+02:00 (ora d'estiu)
Demografia
• Totala	360 930 ab. (1 de genièr de 2023 )
• Densitat	3 527,46 ab./km²
Istòria
Pairinatge	Joan Batista
Autras informacions
Còdi postal	50100 e 50121–50145
Prefix telefonic	055
Sit web	comune.fi.it

Pels articles omonims, vejatz Florença (omonimia).

Florença^[4] (en nòrma mistralenca: Florènçi, Flourènço;^[5] en italian modèrne: Firenze [fiˈrεnʦe] ^ⓘ; ancianament e dins lo lengatge poetic Fiorenza^[6]), tanben coneguda coma Floréncia,^[7] es la capitala de la region italiana de Toscana.

La populacion de la ciutat es de 378236 abitants,^[8] mas en considerant las localitats que l'enròdan, arriba a far una aglomeracion urbana d'aperaquí un milion e mièg d'abitants.

Durant l'Edat Mejana foguèt un important centre cultural, economic e financièr. Coneguèt la seuna epòca de major esplendor après de l'instauracion del Grand Ducat de Toscana jos la dominacion de la dinastia Medici. Florença es lo nuclèu urban qu'aguèt per origina en la segonda mitat del sègle XIV lo movement artistic e cultural nomenat Renaissença, e es considerada un dels brèces mondials de l'art e de l'arquitectura. Aital, es remarquable per la seuna riquesa arquitecturala e los seus musèus. Son centre istoric foguèt declarat Patrimòni Mondial de l'Umanitat en 1982, amb d'òbras medievalas notablas coma la copòla de Santa Maria del Fiore, lo Ponte Vecchio, la Basilica de Santa Crotz, lo Palazzo Vecchio e de musèus coma l'Uffizi, lo Bargello o la Galaria de l'Acadèmia de Florença, que aculhís lo David de Miquel Àngel.