Montpardiac

una comuna francesa

Vilatge d'Occitània

Montpardiac[1][2][3],[4],[5],[6] (Monpardiac en francés) qu'ei ua comuna occitana de Gasconha situada dens lo departament de Gers e la region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Montpardiac
Monpardiac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa Sent Laurenç de Monpardiac.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 27′ 53″ N, 0° 14′ 41″ E
Superfícia 3,5 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
284 m
260 m
193 m
Geografia politica
País  Gasconha
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
32
Gers Armas deu Departament de Gers
Arrondiment
323
Miranda
Canton
3214
Pardiac-Ribèra Baisha (Marciac abans 2015)
Intercom
243200508
CC de Bastidas e Vaths de Gers
Cònsol Serge Noilhan
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
45 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

46 ab.
Densitat 13,14 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 32170
Còde INSEE 32275

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Perimètre deu territòri

modificar
Comunas confrontantas de Montpardiac
Tilhac
Troncens  
Aus e Aussat

Toponimia

modificar

Dauzat e Rostaing que's pensan a bon dret Montpardiac ei format de Mont-, qui pòt representar ua simpla tuca, e deu nom ancian deu vilatge, doncas *Pardiac. Qu'explican aqueth darrèr nom per un nom latin d'òme inatestat, *Pardinius, derivat de Pardus, dab lo sufixe -acum [7], latinizacion deu sufixe gallés -ācon.
Mes si -n- intervocalica dispareish en gascon, -ni- intervocalica que mia normalament a nh. Pr'aquò, segon Xavier Ravier, Pardiac qu'èra Pardiniacu; que i agó supression de -n- intervocalica quitament quand èra palatalizada (-nh-); qu'en demorè ua traça qui permetó dens quauques cas eth restabliment dera nasala dentala [8].
Pardiac, qui sembla lo nom eponime deu comtat de Pardiac, qu'èra doncas probablament ua anciana grana proprietat antica qui avè benlèu per mèste *Pardinius. Qu'ei logic de pensar l'ajustadís de Mont se hascó peu castèth abans de s'espandir au vilatge (que i a enqüèra un castèth, plan plaçat per la defensa, lo deus comtes de Pardiac çò sembla, mes qui guarda pas gran causa de son estat medievau [9]) : lo mot mont qu'ei com l'anóncia d'un site defensiu.
Negre non ditz arren de Montpardiac.

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2014 (2026) Serge Noilhan PS salariat agricòla
març de 2001 2014 Raymond Noilhan    
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna qu'èra deu canton de Marciac; qu'ei adara deu canton de Pardiac-Ribèra Baisha.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 46, totala:
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
125 75 140 145 173 175 194 171

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
155 144 146 147 141 126 119 124 109

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
102 92 83 75 77 72 66 58 47

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
70
60
51
43
39
33
37
37
37
39
2009 2010
42
44
43
44
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion qu'èra de 45 abitants e la densitat qu'èra de 12,86 ab/km².

Lòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas dab la comuna

modificar

Véser tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar

Nòtas e referéncias

modificar
  1. Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Montpardiac».
  2. «Grafia d'après la mapa de las comunas de Gers en gascon». del siti oficial del departament de Gers. (fr)
  3. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  4. «Toponimia occitana».
  5. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
  6. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
  7. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 465
  8. Xavier Ravier, Le traitement de -n- palatal intervocalic dans certains toponymes de la Basse Bigorre, in Revue Internationale d'Onomastique, n° 17-1, 1965, p. 41, léger en linha https://www.persee.fr/doc/rio_0048-8151_1965_num_17_1_1877
  9. https://web.archive.org/web/20160303213307/http://www.monpardiac.com/french/home.htm