Manhàs

Manhàs; Magnas
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	La glèisa.
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 53′ 44″ N, 0° 43′ 52″ E
Superfícia	3,19 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 207 m; 170 m; 124 m
	Geografia politica;
País	Gasconha;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 32	Gers ;
Arrondiment; 322	Condòm;
Canton; 3225	Florença-Lomanha (Sent Clar abans 2015);
Intercom; 243200482	CC de las Bastidas de Lomanha;
Cònsol	Philippe de Galard ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	59 ab. Evolucion de la populacion; 90 ab.
Densitat	22,88 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	32380
Còde INSEE	32223

Vilatge d'Occitània

Manhàs^[1]^[2]^[3]^,^[4]^,^[5]^,^[6] (Magnas en francés) qu'ei ua comuna gascoa d'Occitània situada dens lo departament de Gers e la region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Geografia

Comunas a l'entorn.

Perimètre deu territòri

Comunas confrontantas de **Manhàs**
Leitora
		Sent Clar
Castèthnau d'Arbiu

Toponimia

Segon Dauzat e Rostaing, Manhàs que vengueré d'un nom latin d'òme, Magnius, o benlèu Mannius, damb lo sufixe -acum ^[7], latinizacion del sufixe gallés -āco(n). Manhàs èra donc probablament ua anciana grana propietat antica qui avè per mèste Magnius, o eventualament Mannius. Lo problèma es pr'aquò lo d'un sufixe -āco(n) e d'una finala en -às.
Segon Negre, Manhàs que vengueré deu mot gascon manhe « maine, bordalat, quartièr », dab lo sufixe aumentatiu -às, donc « vilatge gròs » ^[8].
Delamarre considèra que Magn(i)os pòt tanben estar un nom gallic, qui avè lo sens de « l'arròca » ^[9].

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març de 2001	2026	Philippe de Galard	divèrs dreta	agricultor
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra deu canton de Sent Clar; es adara deu canton de Fleurance-Lomagne (en francés), donc de Florença-Lomanha.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 73, totala:

209

176

218

209

231

187

221

205

209

205

201

161

163

161

127

130

123

98

109

97

110

103

90

89

87

77

71

57

40

61

48

63

65

67
91

2009

2010

69
93

74
92

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion qu'èra de 59 abitants e la densitat qu'èra de 18,5 ab/km².

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas damb la comuna

Véser tanben

Comunas de Gers

Ligams extèrnes

Nòtas e referéncias

↑ Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Manhàs».
↑ «Grafia d'après la mapa de las comunas de Gers en gascon». del siti oficial del departament de Gers. (fr)
↑ Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.
↑ «Toponimia occitana».
↑ Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
↑ Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 422, a Magnac-Bourg
↑ Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. III, p. 1411, par. 25841
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 186 e 301

Portau de Gasconha

[1] Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Manhàs».

[2] «Grafia d'après la mapa de las comunas de Gers en gascon». del siti oficial del departament de Gers. (fr)

[3] Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.

[4] «Toponimia occitana».

[5] Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».

[6] Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».

[7] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 422, a Magnac-Bourg

[8] Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. III, p. 1411, par. 25841

[9] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 186 e 301

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]