Lograta

una comuna francesa
Vilatge d'Occitània

Lograta (Lougratte en francés) es una comuna agenesa, situada dins lo departament d'Òut e Garona e la region de Novèla Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Lograta
Lougratte
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa de Lograta.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 35′ 04″ N, 0° 37′ 28″ E
Superfícia 20,45 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
183 m
135 m
82 m
Geografia politica
País  Guiana Agenés
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novèla Aquitània
Departament
47
Òut e Garona Armas deu Departament d'Òut e Garona
Arrondiment
473
Vilanuèva d'Òut
Canton
4709
La val de Dròt (Castilhonés avant 2015)
Intercom
244700209
CC de las Bastidas en Naut Agenés Perigòrd
Cònsol Isabelle Labonne
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
403 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

413 ab.
Densitat 21,66 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 47290
Còde INSEE 47152

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

modificar

Toponimia

modificar

La prononciacion es [lu'gratɔ]. Las fòrmas ancianas son de Lopgrata, en 1293, Loupgrate, Labgrate, Labragte, Lobgrate, Lobgrata, Lubgrata, Lupgrate, de 1307 a 1317, Lupo Graty, latinizacion (?) de 1307 a 1317, capella de Lougraco (maissanta lectura), en 1326, ecclesia Sancti Stephani de Gratalupo, alias Lupograto, en latin, en 1508, Loup Grato, en 1668. Lograta es l'equivalent de Gratalop [1], tanben en Agenés.

I a principalament doás posicions. La prumièra, enonciada prudentament per Dauzat, explica lo nom per un concret lop grata [2]. La proximitat dels bòsques a l'Edat Mejana (cf. la fòrma de 1155 per Castilhonés, nemus Castellonesium) auriá poscut (perqué non ?) motivar una tala apellacion, puslèu risolièra e ironica. La segonda posicion explica Lograta e Gratalop per de raiç pre-indoeuropèas, *gr-att-, « ròca, gres dur e siliçós », e *lop-, de valor oronimica (qu'explicariá lo Leberon < Luberon < Louerionos, transcripcion d'Estrabon). Lograta seriá doncas una tuca rocassosa e lo nom seriá estat interpretat lop grata, emb absorpcion posteriora de p per g. Bénédicte Boyrie-Fénié evòca tanben la teoria de Berganton e de Miquèu Grosclaude, qu'explican los Gratalops (mas coma nom de familha) per la juxtaposicion de dos pichons noms, Lop e Grat [1].

Lo vilatge es situat al NNE del borg, dins una depression. Diminutiu de val [3], al plural.

Lo vilatge es situat a l'ENE del borg. Cèlas ven de la fòrma plurala del latin crestian cella, « ermitatge » e qualques còps « pichon monestièr » [4],[5].

Lo vilatge es situat a l'ESE del borg, en posicion dominanta, sus un morre. Sembla un diminutiu del nom Rocat, present en toponimia occitana e precisament en microtoponimia (noms de vilatges o d'ostals que son pas comunas o ancianas parròquias). Rocat es dejà un derivat de ròca o de ròc, emb lo sufixe -at, de sens collectiu (ensemble de ròcs) o eventualament diminutiu. Los toponimes que compòrtan ròca correspondon sovent a de fortalesas, de castèls. Rocadet es benlèu lo diminutiu d'un autre luèc nommat Rocat, benlèu dispareissut, mas i a pas de certitud.

Torretas

modificar

Lo vilatge, emb una glèisa, es situat a l'ENE del borg, pus luènh que Cèlas. Diminutiu de tor.

Istòria

modificar
  • En 1840, la comuna de Valete (nom francés, en occitan Valetas) fuguèt annexada a Lograta [6]. Solament, i a mai. Lo siti Cassini explica qu'entre 1790 e 1794 Roquedet (nom francés) fuguèt annexat a Castilhonés. Puèi, abans 1806, aital foguèt de Celles et Roquadet-Paroixe (nom francés) e en 1825, de Pompiac [7]. Rai per Pompiac, mès la mapa mòstra clarament que Cèlas e Rocadet son dins la comuna de Lograta. Error ? Transferiment posterior de Castilhonés a Lograta ? De mai, sembla curiós que Celles e Roquadet foguèsson estats estacats a Castilhonés abans l'annexion de Pompiac, que los separa, çò sembla, de Castilhonés. La diferéncia de tractament entre Roquedet (Rocadet) e Roquadet-Paroixe fariá supausar que Rocadet fuguèt annexat en prumièr (a Castilhonés o a Lograta) e que lo restant de la parròquia seguèt, se i a pas una autra confusion. Mas, coma la municipalitat de 1793 èra dejà Lougratte, Celles et Roquedet [6], qu'aquelas tres entitats son encara dins la meteissa comuna, i a un autre dobte : benlèu que s'es pas passat ren.

Administracion

modificar
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2014 2026 Isabelle Labonne    
1973 2014 Jean Delard   retirat
  1973      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Castilhonés; es adara del canton de La Val de Dròt.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 443, totala: 445
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
882 631 670 739 853 840 1 021 1 071 1 043

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 000 943 910 904 884 828 806 807 733

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
673 641 672 556 630 627 594 543 516

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
478
479
422
394
404
393
439
445
455
460
2009 2010
452
454
449
451
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • Per l'evolucion demografica de Valetas, veire l'article.
  • En 2018 la populacion èra de 403 abitants e la densitat èra de 19,71 ab/km².

Luècs e monuments

modificar

Personalitats ligadas emb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. 1,0 et 1,1 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 162
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 414
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 695, per d'autres luècs
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 159, a Celle (La)
  5. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 296
  6. 6,0 et 6,1 http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=20107
  7. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=7180