La Gontariá e Bolonés

una comuna francesa

La Gontariá e Bolonés (La Gonterie-Boulouneix en francés) es una comuna d'Occitània, dins la region istorica de Perigòrd, situada dins lo departament de Dordonha de la region de Novela Aquitània, ancianament d'Aquitània.

La Gontariá e Bolonés
La Gonterie-Boulouneix
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Lo borg de la Gontariá.
Geografia fisica
Coordenadas 45° 23′ 16″ N, 0° 35′ 20″ E
Superfícia 11,79 km²
Altituds
 · Maximala
 · Minimala
 
202 m
100 m
Geografia politica
Region ist Perigòrd Armas de Perigòrd
Estat Bandièra de França França
Region Novela Aquitània
Departament Dordonha Armas del Departament de la Dordonha
Arrondiment Nontronh
Canton Brantòsme de Perigòrd (Champanhac davant 2015)
Intercom CC de Drona e Bela
Comuna Brantòsme de Perigòrd
Geografia umana
Populacion
(2018)
253 ab.
Densitat 21,46 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 24310
Còde INSEE de seccion 24198
Divèrs comuna delegada

Dempuei lo 1er de genier de 2019 es comuna delegada de la comuna novela de Brantòsme de Perigòrd.

Geografia modificar

 
Comunas a l'entorn.

Toponimia modificar

La Gontariá modificar

La prononciacion es [lɒgũntɒ’rjɒ][1]. I a pas de fòrmas ancianas. La Gontariá ven d'un nom d'òme, Gontier, dau germanic Gundhar, emb lo sufixe -iá. La Gontariá èra la propietat de Gontier[2],[3],[1]. Quò's una formacion relativament recenta, presenta en França e en Lemosin, Carcin, etc.

Bolonés modificar

Las fòrmas ancianas son Bolones au segle XIII, Boloneys en 1360. Lo nom es format de Bolon, nom dau riu, emb lo sufixe -ensis[2],[1].

  • Bolon. Las fòrmas ancianas son Bolo en 1400, Boulou après. Lo nom vendriá d'una basa preceltica *bol-[4]. Xavier Delamarre nòta pasmens que l'element bolo- es present dins l'antroponimia celtica, mas son sens es desconegut[5].

Belaiga modificar

Belaiga era tanleu lo segle XII un priorat de monjas benedictinas que dependiá de l'abadia de Ligüers, situat en riba de la Belaiga (dau latin bella e aqua)[2].

Istòria modificar

Administracion modificar

Lista daus cònsols delegats successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
genier de 2019 2026 Jean-Jacques Lagarde sens entrepreneire de trabalhs publics
Totas las donadas son pas encara conegudas.
Lista daus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
feurier de 2002 decembre de 2018 Jean-Jacques Lagarde sens entrepreneire de trabalhs publics
març de 1989 feurier de 2002 (demission) Bernard Trigolet    
març de 1965 1989 Marc Compagnaud    
1947 o davant 1965 Julien Coussy (ou Coussi)    
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia modificar

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 248, totala: 252
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
651 656 680

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 600 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 508 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
220



Cercar
234
240
234
236
238
2009 2010
238
240
241
244
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


Luòcs e monuments modificar

Personalitats ligadas emb la comuna modificar

Veire tanben modificar

Ligams extèrnes modificar

Nòtas modificar

  1. 1,0 1,1 et 1,2 https://web.archive.org/web/20160303232841/http://communes-oc.cg24.fr/cantons/champagnac/LA-GONTERIE-BOULOUNEIX.htm
  2. 2,0 2,1 et 2,2 Chantal Tanet et Tristan Hordé, Dictionnaire des Noms de Lieux du Périgord, ed. Fanlac, segonda edicion, 2000, p. 167-168
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 324
  4. Chantal Tanet et Tristan Hordé, Dictionnaire des Noms de Lieux du Périgord, ed. Fanlac, segonda edicion, 2000, p. 65
  5. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 83