Furçac (Sent Estefe)

una comuna francesa
Vilatge d'Occitània

Furçac (Sent Estefe) (Saint-Étienne-de-Fursac en francés) es una anciana comuna occitana de Marcha, en Lemosin, situada dins lo departament de Cruesa e la region de Novela Aquitània, ancianament de Lemosin. Dempuei lo 1er de genier 2017, es comuna delegada e chapluòc de la comuna novela de Furçac.

Furçac
Saint-Étienne-de-Fursac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa de Paulhac, dins la comuna.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 46° 08′ 45″ N, 1° 30′ 48″ E
Superfícia 31,7 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
471 m
340 m
316 m
Geografia politica
País  Lemosin
Parçan País de La Sostrana[1]
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novela Aquitània
Departament
23
Cruesa Armas deu Departament de Cruesa
Arrondiment
232
Garait
Canton
2318
Le Grand-Bourg
Intercom
242320000
de Bénévent Grand Bourg
Cònsol Michel Monnet (c. delegat)
(2017-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
1 488 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

1 510 ab.
Densitat 25,02 ab./km²
Autras informacions
Còde INSEE 23192

Geografia

modificar

Los borgs de Sent Estefe de Furçac e de Sent Peir de Furçac fòrman una sola aglomeracion. Dempuei 2017, las doas comunas son fusionadas.

Toponimia

modificar

Las atestcions ancianas son, per luec:

  • Furçac (Sent Estefe) - Vicaria Firciacense en 960; Ecclesia sancti Stephani de Furciaco vers 1090; Parrochia Sancti Stephani de Fursac en 1250; In burgis, villis, parrochiis Sancti Silvani, Chamborenti, Fursiaci inferioris en 1265; Ecclesia beati Stephani de Fursat en 1282; Prior de Fursato en 1330; La parr. de S. Estienne de Furssac en 1346; Cappellanus Sancti Stephani de Fursaco ; Burgus de Fursaco en 1457; Fursac en 1539; Saint-Etienne-de-Fursac en 1844[2].
  • Paulhac - Guillelmus de Ranconio preceptor domus de Pauliac en 1248; Domus milicie templi de Paulhac en 1282; Capella de Paulhac dependeat a matrice ecclesia beati Stephani de Fursac ; Johannem de S. Hylario preceptorem domus milicie Templi de Paulhaco … capella de Paulhat depend(e)at… (sens data); Fratrem Joh. Las Chaussadas quondam preceptorem tunc dicte domus de Paulhac en 1308; Sex anni erunt … frat. Humbertus de Comborino preceptor de Pulhac en 1308; Philebert de Neillac … commandeur de Loreul et de Poillac en 1385; Pierre du Bois commandeur de Poillac et Jacques du Bois son frère, chevaliers en 1434; A messire Jaques du Boys chevalier gouverneur de la terre de Pollac en 1435; Au commandeur de Pollat en 1438; Jehan Cotet commandeur de Pouilhac en 1471; Pierre de Razès commandeur de La Croux de Maseyrat et de Poillac en 1512; Pauliac vers 1764; Paulhac ; Pauliat en 1844; Paulhac en 1882[3].

Toponimia

modificar

I a divèrsas fòrmas ancianas per Sent Estefe de Fursac :

  • Ferruciaco, Ferrucia, Firruciac (monedas, sègle VII);
  • Vicaria Firciacense (charta de l'an 960),
  • Ecclesia sancti Stephani de Furciaco (cartulari de Benavent, vèrs 1090);
  • Parrochia Sancti Stephani de Fursac (acte de 1250);
  • Parrochia Furciaci-inferioris (colleccion Gaignières, tòme 186, p. 123, 1264);
  • Ecclesia beati Stephani de Fursat (cartulari O. Domina, p. 70 vo, archius de la Nauta Vinhana, 1292);
  • Burgus de Fursaco (Pierre d'Hozier, registre III, genealogia de Chamboran(t), p. 42, 1457);
  • Fursac (registre de Guarin, 1539-1542).

Pendent la Revolucion, la comuna portèt, de prairial de l'an II à pluviôse de l'an IV, lo nom de Fursac-Libre [4] puei, de nivôse de l'an IV a fructidor de l'an IV, lo de Le Bas-Fursac [5].

Las etimologias fantasiosas an pas mancat e an sistematicament negligit las atestacions pus ancianas, las del sègle VII. Segon l'abat Louis Dubreuil, Fursac tira son etimologia de Forum sacrum > Forsac > Fursac, es a dire luec sacrat, vila santa, çò qu'indicava que Furçac èra un centre de devocion. Una autra suggestion pretend que Fursac (fursa) ven de fur (« direccion » en germanic) e sa (« ciutat ») siá la ciutat de las direccions (7 direccions a Furçac)...

Es pus rasonable de creire qu'es coma los autres noms en -ac, format d'un nom de propietari gallo-roman e dau sufixe celtic -*ako, latinizat en -acum. Adara, demòra a trobar lo nom de persona.

Las tres atestacions dau sègle VII fan pensar aus divèrs Ferruçac : Ferruçac (Naut Léger), Ferruçac (Tarn e Garona), un autre prèp de Sent Maurin (Òut e Garona). Lo nom s'explica per Ferucius o Ferrucius segon Dauzat e Rostaing [6], a prepaus dau vilatge dau Naut Léger, per Ferrucius segon Paul Burgan e André Lafon [7], a prepaus del vilatge de la comuna de Recacòrn, per Ferruntius segon Ernèst Negre e los Féniés [8] per lo mesme vilatge. Lo passatge de *Ferruçac a Furçac se pòt explicar de doas faiçons :

  • *Ferruçac > *Firruçac > *Firçac > Furçac (veire las atestacions Firruciac e Vicaria Firciacense);
  • *Ferruçac > *Fruçac > Furçac (metatèsi de -r-); mas la prumièra explicacion s'apieja sus las fòrmas ancianas.

La grafia Fursat de 1292 mòstra que la finala -ac fuguèt modificada en -at (t es una oclusiva sorda coma c), abans l'amudiment de la consonanta. I a plan de comunas lemosinas o auvernhassas que lor nom oficial es en -at, eretièr de -acum. Se tròba enquera d'exemples de noms en -ac prononciats -at en Gironda, Òlt e Garona, etc.

Sent Estefe vòu dire que l'egleisa es dedicada a aqueu sent. La varianta Estefe o Estèfe es sabenta per çò qu'es de la transcripcion en -f- dau -ph- grèc, la varianta Esteve o Estève es d'evolucion populara. Logicament, Esteve se tròba dins los patronimes, eretiers de pitits noms, e Estefe puslèu dins los noms d'egleisa, e après, de vilatges.

Istòria

modificar

Administracion

modificar

Lista daus maires

modificar
Lista daus maires successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2008 31 de decembre 2016 Michel Monnet   retirat de la gendarmariá
2001 2008 Elie Malty   retirat de la SNCF
1989 2001 Lucien Trimoulet   emplegat cooperativa agricòla
1971 1989 Henri Jannot   cultivator
1945 1971 René Navarre   cultivator
  1945      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Intercomunalitat

modificar

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 793, totala: 814
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 528 1 576 1 540 1 647 1 843 1 950 1 945 2 015 2 051

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 998 2 029 2 140 2 117 2 170 2 294 2 380 2 339 2 343

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
2 227 2 067 1 968 1 789 1 630 1 577 1 528 1 416 1 295

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
1 248
1 084
882
904
843
816
842
845
849
862
2009 2010
848
861
847
862
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • en 1825, Sent Estefe absorbiguet la comuna de Paulhac.
  • En 2018 la populacion èra de 1488 abitants.

Luecs e monuments

modificar

Personalitats liadas a la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Liams connexes

modificar

Liams externes

modificar

Nòtas e referéncias

modificar

Referéncias

modificar
  1. https://www.jornalet.com/editorial/7560/lo-trabalh-de-recuperacion-de-las-encontradas-doccitania-contunha
  2. https://dicotopo.cths.fr/places/P21096620
  3. https://dicotopo.cths.fr/places/P06283717
  4. Archives départementales de la Creuse, p.24 à 45
  5. Archives départementales de la Creuse, p.45 à 50
  6. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, p. 287, reedicion Librairie Guénégaud, 1984
  7. Paul Burgan, André Lafon, Toponymie du Tarn-et-Garonne, Association Antonin Perbosc, 2006, p. 237
  8. Bénédicte Boyrie-Fénié et Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, p. 121, Edicions Sud-Ouest, novembre 2007