Francés Vairon

(Redirigit dempuèi François Bayrou)

Francés Vairon
François Bayrou en 2006.
François Bayrou en 2006.
Foncions
Ministre d'Estat, Garda dels Sagèls, ministre de la Justícia
17 de mai – 19 de junh de 2017
President Emmanuel Macron
Primièr ministre Édouard Philippe
Predecessor Jean-Jacques Urvoas
Cònsol màger de Pau
En foncion dempuèi lo 4 d'abril de 2014
Élection 30 de març de 2014
Predecessor Martine Lignières-Cassou
President del MoDem
En foncion dempuèi lo 2 de decembre de 2007
Reeleccion 12 de decembre de 2010
16 de genièr de 2014
Predecessor creacion deu partit
Deputat des Pirenèus Atlantics
19 de junh de 2002 – 17 de junh de 2012
Élection 16 de junh de 2002
Reeleccion 17 de junh de 2007
Predecessor Pierre Menjucq
Successor Nathalie Chabanne
12 de junh de 1997 – 21 de decembre de 1999
Élection 1èr de junh de 1997
Predecessor Pierre Laguilhon
Successor Pierre Menjucq
23 de junh de 1988 – 1èr de mai de 1993
Élection 12 de junh de 1988
Reeleccion 28 de març de 1993
Predecessor creacion de la circonscripcion
Successor Pierre Laguilhon
Deputat europèu
20 de julhet de 1999 – 20 de junh de 2002
Élection 13 de junh de 1999
Legislatura 5
Grop politic PPE
President de l'UDF
17 de setembre de 1998 – 30 de novembre de 2007
Élection 17 de setembre de 1998
Predecessor François Léotard
Successor 'cap
Ministre de l'Educacion nacionala]][1]
30 de març de 1993 – 2 de junh de 1997
President François Mitterrand
Jacques Chirac
Predecessor Jack Lang (Educacion nacionale)
François Fillon (Ensenhament superior e Recerca)
Successor Claude Allègre
President del conselh general dels
Pirenèus Atlantics
2 d'abril de 1992 – 23 de març de 2001
Élection 29 de març de 1992
Predecessor Henri Grenet
Successor Jean-Jacques Lasserre
Deputat dels Pirenèus Atlantics
2 d'abril de 1986 – 14 de mai de 1988
Élection 16 de març de 1986
Legislatura VIII
Conselhièr general dels Pirenèus Atlantics
26 de març de 1982 – 21 de març de 2008
Predecessor Yves Urieta
Successor André Arribes
Biografia
Nom de naissença François René Jean Lucien Bayrou
Luòc de naissença Bordèras (Bearn) (França)
Partit politic UDF-CDS, UDF-FD, UDF, MoDem
Diplomat de Universitat Bordèu Montanha
Profession Professor agrejat de letras classicas
Religion Catolicisme

Francés Vairon (en francés: François Bayrou) qu'ei un òmi politic occitan de nacionalitat francesa, vadut lo 25 de mai de 1951 a Bordèras (Biarn), actuau president del MoDem, e autescòps president de l'Union per la Democracia Francesa (UDF).

Qu'èra candidat a l'eleccion presidenciau de 2007 e que n'estó eliminat au primèr torn, mas en estar arribat totun a la tresau posicion dab 18,57 % de las votz. Arrond d'aquerò que transformè lo son partit, l'UDF, en un partit centrista navèth e alargat aperat lo Movement Democrata.

Estacat au Bearn qu'ei l'autor d'ua biografia deu Noste Enric, que parla occitan dens la soa varietat biarnesa e que s'ei exprimit mei d'un còp en favor deu desvolopament de la lenga occitana.

En 2014 que vad màger de Pau.

Foncions governamentalas

modificar
  • 30/03/1993 - 11/05/1995 : ministre de l'Educacion nacionala
  • 18/05/1995 - 07/11/1995 : ministre de l'Educacion nacionala, de l'Ensenhament superior, de la Recèrca e de l'Insercion professionala
  • 07/11/1995 - 02/06/1997 : ministre de l'Educacion nacionala, de l'Ensenhament superior e de la Recèrca
  • 17/05/2017 - 19/06/2017 : ministre d'Estat, garda dels sagèls, ministre de la justícia

Òbras istoricas de Francés Vairon

modificar
  • Le roi libre, Flammarion, París, 1994. (ISBN 2-08-066821-8)
  • Henri IV raconté par François Bayrou, Perrin jeunesse, París, 1998. (ISBN 2-262-01301-2)
  • Ils portaient l'écharpe blanche : l'aventure des premiers réformés, des Guerres de religion à l'édit de Nantes, de la Révocation à la Révolution, Grasset, París, 1998. (ISBN 2-246-55981-2)


 

Wikimedia Commons prepausa de documents multimèdia liures sus Francés Vairon.

Precedit/ida per Francés Vairon Seguit/ida per
Jack Lang Ministre francés de l'Educacion nacionala
1993-1997
Claude Allègre
François Léotard   President de l'UDF
1998-2007
cap
dissolucion del partit


  1. Es successivament ministre de l'Educacion nacionala (1993-1995), ministre de l'Educacion nacionala, de l'Ensenhament superior, de la Recerca e de l'Insercion professionala (1995), puèi ministre de l'Educacion nacionale, de l'Ensenhament superior e de la Recerca.