Aiglui e l'Escolin

Aiglui e l'Escolin; Eygluy-Escoulin
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Vista aeriana d'Aiglui.
	Geografia fisica
Coordenadas	44° 47′ 24″ N, 5° 11′ 46″ E
Superfícia	26,53 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 1 342 m; 620 m; 350 m
	Geografia politica;
País	Daufinat;
Parçan	Diés ;
Estat	França;
Region; 84	Auvèrnhe-Ròse-Aups;
Departament; 26	Droma ;
Arrondiment; 261	Diá;
Canton; 2622	Saillans;
Intercom; 242600252	du Val de Drôme;
Cònsol	Roland Filz ; (2014-2020)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2019)	74 ab. Evolucion de la populacion; 74 ab.
Densitat	1,96 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	26400
Còde INSEE	26128

Vilatge d'Occitània

Aiglui e l'Escolin^[2]^{[ref. insufisenta]} (Eygluy-Escoulin en francés) es una comuna occitana de Daufinat situaa dins lo departament de Droma e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament de Ròse-Aups.

Geografia

Comunas vesinas

Distanças e posicion relativa

Aiglui
e l'Escolin

Beufòrt de Gervana
(4,4 km)

Vachèiras de Quint
(5,0 km)

Saint-Andéol
(5,2 km)

Véronne (6,0 km)

Montclar de Gervana
(6,3 km)

Gigòrs e Lauseron
(6,9 km)

Lo Plan de Bais
(6,9 km)

Pontais
(7,0 km)

Santa Crotz
(7,4 km)

Lo Chaafalc
(7,9 km)

Istòria

Administracion

Lista daus cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març 2008	2020	Roland Filz	sense etiqueta	emplejat
març 2001	2008	René Barnier
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Toponimia

Per Aiglui, las fòrmas ancianas recensaas per J.Brun-Durand son Aigleon (1191), Egleu (1192), Aigleun (1196), De Aigluno (1199), Eigleu (1200), Castrum de Aigliui (1210), Aygledunum (1218), Aigledunum (1300), Eiglenum (1332), Esglu (1391), Esglui (1421), Aygludinum (1430), Egledunum (1442), Egludunum (1442), Cura Eygludi (1450), Eglaudum (1483), Mandamentum Egludini (1502), Esgluy (1661), Saint-Pierre de Sepie qui est Eygluy (1680), Eglui (1781)^[3]. Las fòrmas utilizaas per H.Schook son diversas: Eiglui^[4], Eglui^[5] e Eiglun^[6]. Mistral nòta Eiglun dins una entraa partejaa embe Aiglun (Aups d'Auta Provença) e Aiglun (Aups Maritims)^[7].

JC.Bouvier considèra que lo toponim ven probablament dau nom de persona latin Aculeon^[8]. Segon lo site institucionau de ladrometourisme.com, lo toponim significa la montanha de l'aigla^[9]. E.Nègre indica per la fòrma anciana Aygladuno (1319) per Aiglun dins laus Aups d'Aut Provença una origina dau latin aquila completat per lo gallés dunum embe per sens "fortalessa de l'aigla"^[10].

Ges d'atestacion istorica per l'Escolin son reportaa per J.Brun-Durand dins son diccionari topografic de Droma, e lo liame embe lo champ lexicau de l'escòla es pas provat. Se pòt pasmens notat la fòrma pròche escoulan (escolan en nòrma classica), per "1. Écolier - élève, 2. Maître - maîtresse d'école" donaa per L.Moutier dins lo diccionari daus dialèctes daufinencs^[11]. L'explicacion la mai simpla seriá de considerar qu'èra lo luòc dau mèstre d'escòla.

Lo nom de la comuna se pronóncia [ɛjˈɡli e lɛskuˈli].

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 52, totala: 54

254

220

249

281

278

262

233

267

283

272

282

265

246

239

180

189

191

184

163

156

145

121

116

100

92

87

76

35

47

42

57

40

59

65

67

70
73

2009

2010

67
68

64
65

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Luecs e monuments

Personalitats liaas embe la comuna

Veire tanben

Comunas de Droma

Liames externes

Nòtas e referéncias

↑ «Lo trabalh de recuperacion de las encontradas d’Occitània contunha». Jornalet, 30 d'octòbre de 2016.
↑ Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Aiglui e l'Escolin».
↑ J.Brun-Durand, Dictionnaire topographique du département de la Drôme, Paris, Imprimerie nationale, 1891, p.137, https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392934/f223.item#
↑ H.Schook, Lou Pitrou, No.36, 1987, p.9
↑ H.Schook, Lou Pitrou, No.83, 1996, p.3
↑ H.Schook, Lo Tresaur dau Dioàs, 3e tirage, Edicions Lo Pitron, 2012, p.55
↑ F.Mistrau, Lou Tresor dóu Felibrige, T.1, A-F, Marcel Petit C.P.M., 1979, p.843, https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k74854/f850.item
↑ JC.Bouvier, Noms de lieux du Dauphiné, Bonneton, 2002, p.56
↑ https://web.archive.org/web/20210730082923/https://www.ladrometourisme.com/fiches/village-deygluy-escoulin/
↑ E.Nègre, Toponymie générale de la France, vol. 1 : Formations préceltiques, celtiques, romanes, Genève, Librairie Droz, coll. « Publications romanes et françaises » (no 193), 1990, p.173
↑ L.Moutier, Dictionnaire des dialectes dauphinois, IEO Drôme et Ellug, 2007, p.356

Portal dau Daufinat

Portal d'Occitània

Portal de las comunas de França

[Jornalet-Contraas-1] «Lo trabalh de recuperacion de las encontradas d’Occitània contunha». Jornalet, 30 d'octòbre de 2016.

[2] Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Aiglui e l'Escolin».

[3] J.Brun-Durand, Dictionnaire topographique du département de la Drôme, Paris, Imprimerie nationale, 1891, p.137, https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392934/f223.item#

[4] H.Schook, Lou Pitrou, No.36, 1987, p.9

[5] H.Schook, Lou Pitrou, No.83, 1996, p.3

[6] H.Schook, Lo Tresaur dau Dioàs, 3e tirage, Edicions Lo Pitron, 2012, p.55

[7] F.Mistrau, Lou Tresor dóu Felibrige, T.1, A-F, Marcel Petit C.P.M., 1979, p.843, https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k74854/f850.item

[8] JC.Bouvier, Noms de lieux du Dauphiné, Bonneton, 2002, p.56

[9] ttps://web.archive.org/web/20210730082923/https://www.ladrometourisme.com/fiches/village-deygluy-escoulin/

[10] E.Nègre, Toponymie générale de la France, vol. 1 : Formations préceltiques, celtiques, romanes, Genève, Librairie Droz, coll. « Publications romanes et françaises » (no 193), 1990, p.173

[11] L.Moutier, Dictionnaire des dialectes dauphinois, IEO Drôme et Ellug, 2007, p.356

[2]

[1]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]