Esplantats

anciana comuna gavaudanesa de Naut Léger

Esplantats o Esplantas[1] (Esplantas en francés) z-es una anciana comuna gigaudiana situada dins lo departament del Naut Léger e la region Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe (region). Dempuèi lo 1èr de genièr 2016, z-es chapluòc de la comuna novèla d'Esplantats e Vaselhas.

Esplantats
Esplantas
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Lo chastèl.
Geografia fisica
Coordenadas 44° 54′ 37″ N, 3° 32′ 51″ E
Superfícia 10,4 km²
Altituds
 · Maximala
 · Minimala
 
1 142 m
962 m
Geografia politica
Region ist Armas de Lengadòc Lengadòc Gevaudan
Estat Bandièra de França França
Region Auvèrnhe Ròse Aups
Departament Naut Léger Armas deu Departament de Naut Léger
Arrondiment Briude
Canton Gòrjas d'Alèir-Gevaudan (Saug davant 2015)
Intercom CC de las Ribas delh Naut Alèir
Comuna Esplantats e Vaselhas
Geografia umana
Autras informacions
Còde postal 43170
Còde INSEE de seccion 43090
Divèrs comuna delegada e chapluòc

Geografia

modificar

Comunas vesinas

modificar
 
Distanças e posicion relativa
  Esplantats
 Vaselhas
(3,5 km)
 Gresas
(4,9 km)
 Toràs
(4,9 km)
 Crosanças
(5,4 km)
 Saug
(5,7 km)


Toponimia

modificar

La prononciacion es [esplañ'ta] a La Clausa, près de Gresas, [splañ'ta] a Cubèl [2]. Cubèl es pus auvernhàs que Gresas e amudís e- dins es- inicial.
Las fòrmas ancianas son Castrum dels Plantats, en 1279, Castrum de Plantatis, en 1285, Castrum deux Plantatz, en 1364, Le lieu des Plantas en 1465 [3]. O la fòrma francesa de 1465 es d'una epòca que lo t d'Esplantats se prononciava encara, o lo t èra mut dins lo grop final -ts. Ara -s finala a quitament disparegut. Empacha pas que lo -ts etimologic se consèrve a l'escrit, doncas Esplantats.
Segon Dauzat, Esplantats ven delh latin plantatum, luòc plantat, compréner en aubres [4].

Istòria

modificar

Dins l'Ancian Regime, Esplantats èra de la diocèsi de Mende (doncas de Gevaudan)e de l'archipreirat de Saug. Sa glèisa, sotz lo patronatge de Nòstra Dòna, fondada en 1476, saguèt erigida en chapèla vicariala lo 22 de març 1826, e en sucursala, lo 3 de julhet 1843. Esplantats èra un fèu immediat de la corona e dependiá de la província e de la bailiá de Gevaudan [3].

Administracion

modificar
Lista delhs cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2014 31 de decembre 2015 Thierry Astruc   cònsol d'Esplantats e Vaselhas 2016-2020
març de 2008 2014 Daniel Carlet    
març de 2001 decembre de 2007 Maurice Chapuis    
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Saug; es ara del canton de Gorges de l'Allier-Gévaudan (en francés), donc de las Gòrjas de l'Alèir-Gevaudan.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 98, totala: 102
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
106 119 135 159 221 266 300 281 300

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
297 299 300 359 329 366 343 356 345

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
334 348 359 306 292 284 292 227 202

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
194
192
159
119
99
95
101
103
102
103
2009 2010
102
103
101
102
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • 2013 : 98
  • La populacion actuala se pòt pas calcular, pueis que Esplantats z-es pas comuna delegada.

Luòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Esplantats».
  2. enquèsta Sivadon, setembre de 2019
  3. 3,0 et 3,1 Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, p. 112 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f161.image
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 272