Donjon

Le donjon es la Torre la mai nauta d'un castelar, destinada a servir a l'encòp de punt d'observacion, de pòste de tir e de darrièr refugi quand lo rèsta de la fortificacion se tròba presa. Aquela torre, o bastiment fortificat, servissiá tanben de demorança al senhor del castèl.

Donjon d'un castèl normand de Rochester, en Anglatèrra, sègle XII

Origines et sens du termes

Lo mot donjon deriva del latin medieval dominio, designant la partida del castèl reservada al mèstre (en latin, dominus). Al dela de son ròtle especificament militar pendent un sètge, son installat en general los apartaments del senhor e de sa familha, las resèrvas estrategicas de noiridura e d'armas; lo donjon serviguèt tanben pels prisonièrs que se vòl isolar particularament.

A l'Edat Mejana, le tèrme pòt s'aplicar a tota la nauta cort d'un castèl de mai d'un barris

Utilitat

Le donjon del castèl d'Osaka

Donjon de Gisors

En temps de patz, le donjon contenguèt los tresaurs, las armas, l'archiu de la familha o de la vila (vejatz donjon del Capitòli). Lo senhor amb sa familha demòran al nivèl nòble : lo primièr.

Per sa posicion nauta, lo suc del donjon es en general aquel qu'ofrís la melhora vista de la region a l'entorn. En cas de sètge, es ont se pòt observar los movements de l'enemic. Se lo castèl es pichon, es aqui que los arquièrs, e las maquinas, avián la mai granda portada de tir.

Los castèls son fa per que, se la muralha exteriora es presa, los barris interiors pojan encara defendre. Lo donjon es lo darrièr refugi, se pòt defendre pasmens que tot lo rèste del castèl siá ja pres. S'agissiá pas solament de se defendre del atacants venguts de d'exterior de la fortalesa; mas tanben pel senhor de s'aparar contra las traïsons venent, per exemple, des vassals venguts renfortir e jónher la garnison.

En general, los visitors dels castèls demoravan doncas a l'escart del donjon, per que l'agençament interior del bastiment siá desconegut dels atacants, en cas de conflicte, de traïson, o de retornament d'aliança. Los donjons a vegadas son concebuts amb de dessenhes fòrça complèxes, per destornat e piejar los atacants, coma per exemple aquel del castèl d'Arques-la-Bataille.

Lo donjon es tanben, sovent, en contacte fòra dels barris, per permetre de ne sortir o dintrar sens passar pel rèste de l'encesament. Aquela disposicion poiriá èsser vitala quant lo donjon se trobava assetjat, e atal de s'escapar.

• 
  Donjon del castèl de lorda
• 
  Donjon de Lillebonne sègle XV
• 
  Donjon del Castèl de Roan
• 
  Donjon de Niort
• 
  Donjon del Capitòli, Tolosa
• 
  Donjon del castell de Bellver Palma de Malhòrca

Bibliographie

• (fr)Daniel Schweitz, Châteaux et forteresses du Moyen Âge en Val de Loire Touraine, Anjou, Berry, Orléanais, Vendômois, marche bretonne, 2006, ISBN 2854434900}}, 192 p.
• Eugène Viollet-le-Duc, Dictionnaire raisonné de l'architecture française du XIe au XVIe siècle - Tome 5, Donjon