Enric Molin
Enric Molin (Complibat, 10 d'octobre de 1896- Complibat, 29 de genièr de 1981), foguèt un autor occitan de Roèrgue. Amb l'escrivana Calelhon èra estat membre fondador del Grelh Roergàs en 1921; venguèt majoral del Felibritge en 1949.
La vida d'Enric Molin
modificarNascut en Roergue dins una familha de païsans, s'apassionèt tre l'enfança per la literatura, e foguèt un escolan brilhant. Coma mantes autres foguèt mobilizat en 1915 per participar a la Primièira Guèrra e i foguèt nafrat en 1916. Foguèt reformat en seguida de sas divèrsas nafras (subretot i perdèt un uèlh). Dins aquel periòde de lucha venguèt amic amb Eugèni Seguret. En 1917 venguèt regent a Vilafranca de Roergue e contunhèt d'exercir dins fòrça localitats del campèstre fins a la retirada. Foguèt durant l'inauguracion d'un monument a l'abat Justin Besson que rescontrèt Antonin Perbòsc que lo deviá influenciar e dirigir dins lo militantisme occitan. En 1921, quand aviá sonque 25 ans, foguèt amb son amic Eugèni Seguret un dels membres fondadors del Grelh Roergàs e d'aquí a la siá mòrt, quitèt pas jamai d'escriure.
Foguèt premiat de l’Acadèmia dels Jòcs Florals (mèstre en Jòcs Florals) abans de ne venir membre puèi. Foguèt tanben vicepresident de l’Escòla Occitana e Majoral del Felibritge demest fòrça autras activitats qu'èra tanben un òme d'accion.
Se pòt dire d'el qu'es un dels prosadors màgers de lenga d'òc del sègle XX, amb aicesta aisidesa naturala e espontanèa del amai d'al terrador eissida mas tot parièr fòrça mestrejada e trabalhada, e que ne quitèt pas jamai de voler melhorar, a tengut. Una favèla naturala que pauques e pauquis e paucs an!!!
Es tanben l'autor d'unas pèças de teatre de plan bona qualitat que se n'ameritarián d'èsser jogadas mai sovent que non pas ne foguèron.
Devèrs la fin de sa vida, se ne tenguèt de trobadas d'unas òbras poeticas de tria, el lo d'en primièr primieràs que tot prosador. Foguèt prepausat, per la qualitat de sa produccion, al Prèmi Nobel de Literatura en 1980 mas foguèt pas causit.
Son filh, Carles Molin, que seguiguèt la dralha occitana del paire, venguèt celèbre gràcias a la creacion dels personatges de Catinou e Jacouti / Catinon e Jacotin (1944).
Lo nom d'Enric Molin foguèt prepausat al Prèmi Nobèl de Literatura de 1980.
L'òbra d'Enric Molin
modificar- La Solenca (La Soulenco), comedia dramatica, 1926
- Al cant de l'alauseta, roman, 1928
- Rajòls d'antan, roman, 1930
- Mas espingadas, racontes, 1933
- Joan de Morlhon, drama istoric de 3 actes en vèrs, 1938
- Al bufal del cor, poèma, 1941
- Teatre escolar, 12 pèças per dròlles, 1942
- Lo Catet de Rascal, comedia d'un acte en pròsa, 1942
- Lo Còp de la Lèbre, comedia d'un acte en pròsa, 1944
- Bistanflèra! (o la política al vilatge), roman, 1945
- E la barta floriguèt, roman, 1948
- En tutant lo grelh, istòria del Grelh Roergàs, 1965
- Grela d'abrial, roman, 1966
- Teatre païsan, libre I, 1968
- Rambalhs de bòria, roman, 1969
- Kathleen, roman, 1970
- Teatre païsan, libre II, 1970
- Teatre païsan, libre III, 1972
- Bortomieu o lo torn del Roergue, roman, 1972
- A travèrs camps, poèmas de tot biais, 1973
- Al vent dels puèges, poèmas, 1974
- Complibat, monografia de " ma comuna ", 1977
- Legendas.20 legendas del Roergue, 1977
- A ma Treson, garba de sonets, 1978
Bibliografia
modificar
.svg){kind=small}
