Enric I de Rodés
Enric I de Rodés (c.1175 - Tèrra Santa, 1221/2), de l'ostal de Milhau, èra un nòble e trobador occitan. Èra comte de Rodés e vescomte de Carlat de 1208 fins a 1221 o 1222, l'an probable da sa mòrt.
Nom | (oc) Enric de Rodés |
---|---|
Biografia | |
Naissença | 1175 |
Mòrt | 1222 (46/47 ans) Palestina |
Donadas personalas | |
Nacionalitat | Francesa |
Activitat | |
Profession | Trobador, compositor e feudatari (ca) |
Carrièra militara | |
Conflicte | Cinquena Crosada |
| |
Autres | |
Conjunt | Alcayette d'Escorailles (fr) |
Descendéncia | Hugues IV de Rodez (fr) , Guibert de Rodez (fr) , Guise de Rodez (fr) |
Maire | Bertrande d'Amalon (fr) |
Paire | Hugues II de Rodez (fr) |
Fraires | Hugues III de Rodez (fr) , Gilbert de Rodez (fr) , Renaud de Rodez (fr) , Henri de Rodez (fr) e Guillaume de Rodez (fr) |
Biografia
modificarÈra lo filh e successor d'Uc II, comte de Rodés e vescomte de Carlat, e de Bertranda d'Amalon.[1].
Casèt en 1212 amb Algaieta d'Escoralha, senhora de Benavent, Vic e Marmiesse. De son matrimòni nasquèron tres enfants conegutsː[2],[1]
- Guisa/Guida de Rodés, probablament l'ainada, esposa lo baron Ponç de Montlaur, senhor de Posquiera e de Càstrias.[2],[3]
- Uc IV (1212 - † 1274), que devendrà comte de Rodés.
- Guibèrt de Rodés, senhor de Vic, Marmiesse e Escoralha.
Al començament de la Crosada albigesa, dès de 1209, prenguèt lo costat del comte de Tolosa e s'opausèt a la crosada. Pasmens, en 1214, l'evesque de Rodés cridèt Simon de Montfòrt, lo menaire de la crosada, a Roergue e Enric se sometèt. Perque aviá pagat de mercenaris per combatre la croada, lo legat papal Robert de Couçon deguèt s'expropriar sas tèrras, mas Montfòrt l'aculhiguèt coma vassal. Enric I de Rodés jurèt leialtat a Simon de Montfòrt lo 7 de novembre de 1214. Après la mort de Montfòrt en 1218, reconeguèt son filh Amauric coma lo nòu senhor.[4]
En 1219 anoncièt sa participacion a la Cinquena Crosada[2]. Lo 29 de junh de 1219, present dins lo camp del prince Loís VIII pendent lo sètge de Tolosa, daissèt l'administracion de sas tèrras a l'avesque de Rodés pendent son abséncia, probablement perque son filh ainat èra encara menor d'edat.[5]
Tomba malaut a Acre e redigís en octobre de 1221 un codicille a son testament.[2] Moriguèt d'aquela malautiá vèrs 1222, totjorn pendent la Cinquena Crosada.[1]
-
Mapa de la feudalitat francesa en 1180
-
Mapa de la Cinquena Crosada.
Trobador
modificarEnric de Rodés èra tanben un trobador. De son òbra an subreviscut dos partiments amb Uc de Sant Circ.[6] Un d'eles es N'Ugo, vostre semblan digatz[7] (185.2=457.24).[8]
Sa filha Guisa casèt amb lo trobador provençal Ponç de Montlaur.
Fonts
modificarNòtas
modificarReferéncias
modificar- (ca) Aqueste article es parcialament o en totalitat eissit d’una traduccion de l’article de Wikipèdia en catalan intitolat « Enric I de Rodés ».
- (fr) Aqueste article es parcialament o en totalitat eissit d’una traduccion de l’article de Wikipèdia en francés intitolat « Henri Ier de Rodez ».
- (it) Aqueste article es parcialament o en totalitat eissit d’una traduccion de l’article de Wikipèdia en italian intitolat « Enrico I di Rodez ».
- ↑ 1,0 1,1 et 1,2 «HENRI I de Rodez» (en anglés). Medieval Lands, Foundation for Medieval Genealogy. [Consulta: 18 de març de 2020]
- ↑ 2,0 2,1 2,2 et 2,3 C. Fabre, « Guida de Rodez, baronne de Posquières de Castries et de Montlaur, inspiratrice de la poésie provençale (1212-1266) », Annales du Midi, no 24-94, , p. 153-184 (legir en linha).
- ↑ Jeanroy, 1934, p. 182-183.
- ↑ Molinier, 1873, p. 473.
- ↑ Molinier, 1873, p. 493.
- ↑ Jeanroy, 1934, p. 363.
- ↑ Harvey e Paterson, 2010, p. 427-428.
- ↑ Una explicacion sobre la numeracion de la poesia trobadoresca d'acòrd amb lo repertòri de Pillet e Carstens se troba a l'article Alfred Pillet.
Bibliografia
modificar- Harvey, Ruth; Paterson, Linda. The Troubadour Tensos and Partimens: A Critical Edition (en anglés). vol. 2, 2010. ISBN 978-1843841975.
- Jeanroy, Alfred. La poésie lyrique des troubadours (en francés), 1934. ISBN 978-2051016780.
- Molinier, August. Catalogue des actes de Simon et d'Amaury de Montfort (en francés). vol. 34, num. 93, 1873.
Veire tanben
modificarArticles connèxes
modificarLigams extèrnes
modificarPrecedit per Uc II |
comte de Rodés vescomte de Carlat |
Seguit per Uc IV |