Berberust e Liàs

una comuna francesa
Vilatge d'Occitània

Berberust e Liàs (Berbérust-Lias en francés) qu'ei ua comuna gascona de Bigòrra, en Lavedan, situada dens eth departament deths Hauts Pirenèus e era region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Berberust e Liàs
Berbérust-Lias
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista generala de Berberust.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 02′ 48″ N, 0° 01′ 43″ O
Superfícia 5,73 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 504 m
720 m
520 m
Geografia politica
País  Gasconha
Parçan Bigòrra Lavedan
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
65
Hauts Pirenèus Armas deu Departament deus Hauts Pirenèus
Arrondiment
651
Argelèrs de Gasòst
Canton
6512
Lorda-2 (Lorda Èst avant 2015)
Intercom
246500540
CA de Tarba-Lorda-Pirenèus
Cònsol Fabrice Subercazes
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
51 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

51 ab.
Densitat 10,12 ab./km²
Autras informacions
Escais Eths arrenards (Berberust). Eths taishons (Liàs)
Còde postal 65100
Còde INSEE 65082

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Toponimia

modificar

Berberust

modificar

Era prononciacion qu'ei [bérbé'rus] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : a Burburust ath sègle XII o XIII, en 1309 e en 1313, a Burburust en 1313, De Barbarusto, en latin, en 1342, de Burburusto, en latin, en 1379, Burburust en 1384, Berberust (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII)[1].

Segon Dauzat, eth prumèr element qu'ei escur, eth segond qu'ei eth basco ust, « planèr »[2]. R. Aymard que pensa ath nomen gallic Verberus dab era finau -st[1].

Segon Miquèu Grosclaude, eth nom que sembla prelatin. Eth radicau qu'ei burbur- e non berber- segon eras fòrmas mei ancianas; eth element finau que pòt estar un sufixe aquitan -ust, o eth mot « basco-aquitan » uste, « plana »[1].

Era prononciacion qu'ei [lyas] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : de Lias ath sègle XII o XIII e en 1313, De Liassio, en latin, en 1342, de Lassio, en latin, en 1379, de Lias en 1384 e 1403, Liaas en 1429, Lias (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII)[1].

Dauzat que prepausa eth nom latin d'òmi Linus per Liars (Gers) e Liars d'Armanhac[3]. Negre que causeish lià, « camp de lin » per Liars (Gers)[1].

Segon Miquèu Grosclaude, un camp de lin qu'ei liar (linus + sufixe collectiu vegetau -are). Mes cap atestacion horneish -r e donc un camp de lin qu'ei improbable[1].

Eth nom gallic Linos dab era derivacion -ate / -ati qu'ei tanben ua possibilitat [4].

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 2026 Fabrice Subercazes    
març de 2001 2020 Robert Subercazes shens  
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 58, totala: 59
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
243 - -

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 179 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 161 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
93
69
58
54
48
40
51
51
52
52
2009 2010
54
54
56
57
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 era populacion èra de 51 abitants e era densitat èra de 8,9 ab/km².

Lòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas dab la comuna

modificar

Véder tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 et 1,5 Michel Grosclaude et Jean-François Le Nail, Dictionnaire toponymique des communes des Hautes-Pyrénées intégrant les travaux de Jacques Boisgontier, Conseil Général des Hautes-Pyrénées, 2000 https://www.archivesenligne65.fr/article.php?laref=941&titre=berberust-lias
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 30, a Artagnan
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 400, a Liac
  4. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 300 (nom d'òmi) e 20 (derivacion)