Antona e Trigonam

Antona e Trigonam o Antona e Trigonant^[1] (Antonne-et-Trigonant en francés) es una comuna d'Occitània, dins la region istorica de Perigòrd, situada dins lo departament de Dordonha de la region de Novela Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Antona e Trigonant
Antonne-et-Trigonant

Lo borg d'Antona.

Geografia fisica

Coordenadas

45° 12′ 48″ N, 0° 49′ 54″ E

Superfícia

20,23 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

217 m
100 m
89 m

Geografia politica

França

canton de Trelhissac (Savinhac de las Gleisas davant 2015)

Intercom
242400620

Lo Grand Periguers

Cònsol

Daniel Le Mao
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

1 293 ab.

Evolucion de la populacion

1 312 ab.

Densitat

60,55 ab./km²

Autras informacions

Còde postal

24420

Còde INSEE

24011

Geografia

Comunas a l'entorn.

Perimètre dau territòri

Cornilha	Sòrges (com. nov. de Sòrges e Ligüers en Perigòrd)
Trelhissac	N	Sarlhac d'Eila
	O Antona e Trigonam E
	S
	Bassilhac (com. nov. de Bassilhac e Aubaròcha)	Escoira

Toponimia

Antona

Las fòrmas ancianas son Antona, au segle XIII, Anthone (en francés ?), en 1502^[2]. La prononciacion es [ɔ̃ⁿ’tunɒ]^[1]. Segon los toponimistas, lo nom se compren coma *Antona villa, la « villa de », mas la question es la dau nom dau propietari. Pusleu que d'un nom d'òme latin Antoninus (Tanet e Hordé), que supausariá una apocòpa posteriora que s'explicariá mau, seriá un nom gallés Anton-s (Dauzat, site de las comunas de Dordonha) o Antūnos o Antū (Delamarre). Lo nom de persona (o de diu) seriá derivat de anto-, « limita, boina ».^[2]^,^[1]^,^[3]^,^[4]^,^[5]

Trigona(nt)

Las fòrmas ancianas son Sanctus Saturninus de Tregonam, en 1192, Trigonan, au segle XIII^[2]. La prononciacion es [trigu’nɑ̃m]^[1]. La finala francesa en -t es oficiala en 1801, mas la quita mapa de Cassini, a la fin dau segle XVIII, n'èra a Trigonan enquera. Lo nom es pas explicat (una basa pre-indoeuropèa *tr-, per Tanet e Hordé) o mau (lo latin trigonum per Boyrie-Fénié, mas lo -g- se seriá pas mantengut). Un nom gallés Tricornios « qu'a un casque de tres còrnas », es una possibilitat e la dissimilacion que fariá disparéisser lo segond -r- pausa pas de problèma, mas lo resultat seriá Triconh-. Se pòt envisatjar una varianta *Tricornos ? La finala pausa tanben de problèmas. S'agís pas de magos, « champ, merchat » perqué lo nom seriá pusleu *Tricornomagos > *Triconòm. Totparier, la finala de 1192, que correspond a la prononciacion actuala, es una indicacion importanta. En Perigòrd, las finalas en [-m] modernas, que correspondon a de las nasalas d'autras originas, son nombrosas : Grunh, Montrenc, Nontronh, Vansens, mas per las atestacions citadas dins tot lo libre de Chantal Tanet e Tristan Hordé, n'i a pas fòra de Tregonam ^[2]^,^[1]^,^[6], que correspond benleu a la prononciacion d'epòca. Se pòt pas seriosament defendre una finala en -t, dont lo sol avantatge es d'evitar una lectura en Trigonà, avantatge qu'es tanben lo d'una finala en -m. La sola grafia prudenta es Trigonam, en acòrd tant emb la fòrma de 1192 qu'emb la prononciacion actuala (mas la prononciacion deguèt passar istoricament de [-am] en [-añ], per tornar a [-ɑ̃m]).

Istòria

En 1823, Trigonam e Antona fusionèron.^[7]

Administracion

Lista daus cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març de 2008	2026	Daniel Le Mao	PS	educator especializat
març de 1989	2008	Jean-Claude Roujon	PS
març de1983	1989	Robert Boulangé
març de 1977	1983	Raymond Storelli
març de 1959	1977	Paul Trarieux
	1959
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra dau canton de Savinhac de las Gleisas; es aura dau canton de Trelhissac

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1225, totala: 1261

734

413

463

568

903

859

864

1 003

1 075

964

939

925

918

900

874

888

855

786

761

749

717

596

601

549

806

591

927

750

862

917

961

1 050

1 080

1 186

1 200

1 202
1 240

2009

2010

1 203
1 240

1 211
1 247

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Demografia Trigonam (avant 1823)

1793 : 118 abitants
1800 : 95 abitants
1806 : 110 abitants
1821 : 126 abitants ^[7]

Luòcs e monuments

Los Chauses [lu’ɕawʐei] (oficialament "Les Chauzes"). Ancianament, en francés "vilage des Chauses" (1692), "village des Choses" (1704), "les Choses" (v. 1780), "Les Chauses" (1835).

Personalitats ligadas emb la comuna

Veire tanben

Comunas de Dordonha

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 et ^1,4 https://web.archive.org/web/20120611135347/http://communes-oc.cg24.fr/cantons/savignac-les-eglises/ANTONNE-ET-TRIGONANT.htm
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 et ^2,3 Chantal Tanet et Tristan Hordé, Dictionnaire des Noms de Lieux du Périgord, ed. Fanlac, segonda edicion, 2000, p. 31-32
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 21, a Anthon
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 54, 285 e 324
↑ Xavier Delamarre, Dictionnaire de la Langue gauloise, ed. Errance, 2na edicion, 2008, p. 49
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 254
↑ ^7,0 et ^7,1 http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=38226

Portau de Perigòrd

[dord-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 et ^1,4 https://web.archive.org/web/20120611135347/http://communes-oc.cg24.fr/cantons/savignac-les-eglises/ANTONNE-ET-TRIGONANT.htm

[CTH-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 et ^2,3 Chantal Tanet et Tristan Hordé, Dictionnaire des Noms de Lieux du Périgord, ed. Fanlac, segonda edicion, 2000, p. 31-32

[3] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 21, a Anthon

[4] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 54, 285 e 324

[5] Xavier Delamarre, Dictionnaire de la Langue gauloise, ed. Errance, 2na edicion, 2008, p. 49

[6] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 254

[cass-7] 7,0 et ^7,1 http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=38226

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]