Violeta de Tolosa
La violeta de Tolosa es l'emblèma de la vila de Tolosa.
Istoric modificar
Los començaments de la violeta a Tolosa son mal coneguts. Los istorians los datan mai o mens precisament de l'an 1854[1]. Las primièras culturas conegudas se situan al nòrd de la vila. Los productors vendián lor produccion sul mercat de violetas dels Jacobins e per las carrièras del centre vila. En 1908, una cooperativa foguèt creada: la cooperativa de violetas e de cebas. Lo vam de la violeta de Tolosa data de la primièra mitat del sègle XX. Foguèt exportada en Euròpa e fins a Russia. Aquela cultura ocupava alara fins a 600 productors sus un vintenat d'ectaras. Mas la cultura de la violeta coneguèt una crisi qu'acabèt amb gaireben totes los productors. L'ivèrn de 1956 fòrça rigorós provoquèt fòrça perdudas. Lo desvelopament de las tecnicas de cultura jos sèrras permet ara d'obtenir d'autras flors que la violeta en ivèrn. En 1983, la cooperativa desapareguèt e sols qualques productors demòran.
En 1985, un engenhaire agronòm, Adrien Roucolle, decidiguèt lo retorn de la cultura de la violeta a Tolosa per evitar l'atudament de la varietat. Un conservatòri de las plantas nasquèt per n'assegurar la salvagarda. En 1992, la cultura in vitro de la violeta es possible e permet de produire de brots de violeta expleitats ara per un decenat de productors.
En 1993 se creèt alara une associacion "Terre de Violettes"; amassa a l'encòp los industrials que produson de parfum, licors e violetas cristallizadas, los productors e los passionats. L'associacion creèt la Fèsta de la Violeta.
Descripcion modificar
La violeta de Tolosa fa partida del grop de las violetas de Parma (parmensis). Es una planta vivaça butant en matas o en pè que las flors despassan de qualques centimètres. Es caracterizada per de fuèlhas cordiformas et luisissentas e per de flors doblas fòrça perfumadas. La planta produtz gaire de granas mas s'utiliza los estolons per s'espandre. La planta es geliva e demanda un abric l'ivèrn. La florason se debana pendent 7 a 8 meses e la culhida se fa d'octòbre a març.
Produchs eissits de la violeta modificar
La flor de violeta es venduda rams. Foguèt longtemps la sola flor comercializada en ivèrn. Mas amb la flor de violeta, se reliza:
- la violeta cristallizada dins lo sucre: apareguèt a la fin del sègle XIX;
- lo parfum « violeta de Tolosa » creat en 1936 pels establiments Berdoues[2] ;
- la licor de violeta creada en 1950 par M. Serres. ;
- lo siròp de violeta ;
- lo mèl de violeta ;
- l'encens...
Lo conservatòri de la violeta de Tolosa modificar
Lo conservatòri de la violeta foguèt creat en 1994 dins las sèrras municipalas de la vila per abrigar une colleccion de brots de violeta. Se compausa de 80 varietats de violetas venent de diferents païses que China o Japon.
L'ostal de la Violeta modificar
L'ostal de la violeta es una barcassa al bòrd del Canal de las Doas Mars prèp de la Gara de Tolosa Matabuòu. I a una exposicion sus la cultura de la violeta e d'articles a basa de violeta.
Notas e referéncias modificar
- ↑ (fr)La haute-Garonne, encyclopédie illustrée, page 396, ISBN 2-7089-5811-9Error d'escript : lo modul « check isxn » existís pas.
- ↑ Berdoues
Ligams extèrnes modificar
Bibliografia modificar
- (fr)Une pensée pour la violette; ed:Bernard Bertrand et Nathalie Casbas; ed: éditions de Terran; col: Le Compagnon; mai de 2001}