Un termomètre es un instrument que permet de mesurar la temperatura. Eissit dau termoscòpi antic, lo termomètre es aparegut dins lo corrent dau sègle XVII a partir dei trabalhs de Galileo Galilei (1564-1642), de Santorio Santorio[1] (1561-1636) e d'Evangelista Torricelli (1608-1647). Lo premier termomètre vertadier foguèt inventat per Ferrand II de Medicis (1610-1670) en 1654.

Fotografia d'un termomètre utilizat per mesurar la temperatura dins la vida vidanta.

Lo principi generau de foncionament d'un termomètre es de mesurar l'efiech de la temperatura sus una proprietat fisica conegut d'un sistèma de referéncia. Plusors proprietats son utilizadas coma la dilatacion e la pression d'un còrs (solid, liquid ò gasós), l'evolucion dei proprietats electricas ò magneticas d'un sistèma ò l'evolucion deis emissions electromagneticas d'un còrs (en particular sa color). Pasmens, lei termomètres pus frequents son de termomètres de liquid (mercuri, alcòl) que son basats sus la dilatacion dau liquid dins un tube sarrat.

Leis aplicacions dei termomètres son fòrça variadas amb d'utilizacions dins la vida vidanta, en meteorologia, en medecina, en engenhariá e en sciéncias experimentalas.

Liames intèrnes

modificar

Bibliografia

modificar

Nòtas e referéncias

modificar
  1. Santorio Santorio es de còps creditat de l'invencion dau termomètre car aguèt l'idèa de plaçar de graduacions sus son termoscòpi. Pasmens, la mesura de son aparelh èra fòrça influenciada per la pression atmosferica.