Sent Sebastian (Guipuscoa)

Donostia, Guipuscoa

Sent Sebastian (oficiaument, en basco, Donostia) qu'ei ua ciutat basca e gascona de 187 849 abitants. Qu’èra dens lo ducat de Vasconia/Gasconha a sa creacion, e s’i parlèc longtemps gascon. [1],[2] Uei qu’ei la capitau deu territòri de Guipuscoa en la comunautat autonòma deu Bascoat, en l’estat espanhòu.

Sent Sebastian
Donostia
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista panoramica de Sent Sebastian
Bandièra
Armas
Geografia fisica
Coordenadas 43° 19′ 17″ N, 1° 59′ 08″ O
Superfícia 60,89 km²
Altituds
 · Mejana
 
6 m
Geografia politica
Estat Bandièra d'Espanha Espanha
Comunautat autonòma Bascoat
Territòri istoric Guipuscoa
Geografia umana
Populacion
(2022)
187 849 ab.
Autras informacions
Còde postal 20001–20018

Geografia modificar

 
Sent Sebastian fotografiat dempuish l’espaci per Tomàs Pesquet.

Sent Sebastian qu’estó creat com un pòrt suu Peugue e ua ciutat navèths dens lo parçan istoric de la vath d’Ernani, haut o baish lo bacin d’Urumea.

Lo territòri de Sent Sebastian qu’a tres exclavas:[3]

  • Zubieta, au sud-oèst, dempuish l’independéncia d’Usurbil (1390)
  • Landarbaso, au sud-èst, dempuish l’independéncia d’Astigarraga (1987)
  • Urdaburu, au sud de Landarbaso, dempuish la division deus Monts Francs d’Urrumea (Zilegiak) enter las comunautats qui’s los partejèvan (Sent Sebastian dab Auça, Ernani e Urnieta)
 
Comunas a l’entorn de Sent Sebastian (arroi) dab Astigarraga (jaune) e Usurbil (verd)

Istòria modificar

Sent Sebastian qu’estó creat a la fin deu s. XI.[4] Qu’èra deu ducat de Gasconha originau e de la diocèsi de Labord/Baiona.[5],[6] Lo son territòri qu’estó mei grand, e qu’estó arredusit per creacion d’autes comunas o annexion a d’autes comunas:

Toponimia e preséncia de l'occitan modificar

Ua part de la toponimia locau qu’es gascona,[7] com:

  • lo mont Orgulh
  • Ayet (Alhet)
  • Molinao (Molin Nau)
  • l’ancian quartièr deu Passatge de Sent Pèir, destacat en 1805 e definitivament en 1813
  • Miramon (Miramont)
  • Gros (Gròs, de l’arquitècte Tomàs Gròs)[8]

La lenga s’i parlè longtemps. [9]

Referéncias modificar

  1. “Habiéndose unido entonces la Gascuña con Castilla, alli se fecha la introducción de la lengua gascona en San Sebastian, que llegó á usarse hasta en instrumentos públicos. Alfonso VIII incluyó entre sus títulos el nombre de San Sebastián”. Madoz (2022).
  2. Ciriquian-Gaiztarro (1951).
  3. Sáez (2013).
  4. 1080 segon Artola (2004).
  5. Lartiga (2009).
  6. Blanc (2022).
  7. Múgica (1923).
  8. Múgica (2001).
  9. Artola (2004) p. 32.

Bibliografia modificar