Robert Combas
Robert Combas
| |
---|---|
Naissença | 25 de mai de 1957 Lion |
Activitat(s) | Pintura, Arts plasticas |
Movement artistic | Figuration libre |
Robert Combas es un plastician e pintre francés contemporanèu, nascut lo 25 de mai de 1957 a Lion. Viu e trabalha en region parisenca dempuèi de 1980.
Es l'iniciador, amb Arvei di Rosa, del movement de la Figuration libre, que debutèt en 1979 amb la revista Bato.
Biografia e òbra
modificarEnfança e formacion
modificarRobert Combas passèt son enfança e son adolescéncia a Seta, dins una familha de conviccions comunistas[1].
De 1975 a 1979, estudièt a l'escòla de las bèlas arts de Montpelhièr[2].
Al començament de las estudis, Combas balha una estetica novatritz. Alara que l’art conceptual domina la produccion artistica francesa, seguís una autra dralha del courent dominant e s’ensaja a tornar definir l’utilizacion de l’espaci, de la color e de la figuracion. Amb per principi que «tot, de quina mena que siá, ja se faguèt», Combas s’apropria los grands poncius de l’art, e dobrís atal de novèlas possibilitats dins la dralha que tornar menar a la figuracion.
Dempuèi de 1977, Combas pinta la seriá de las « Batalhas », puèi seguís, entre autres, amb sas apropriacions de la cara de Mickey Mouse. Aprèp creèt lo « Pop Art Arabe ». Aquela expression de son invencion designa las òbras que semblan a de publicitats « dels païses sosdesvelopats », marcada de falsas escrituras arabas. Son estetica èra a l’epòca gaireben bruta e influenciada per tot çò que fa sa vida de jova adulta: television, rock, benda dessenhada, sexe...
Combas passèt son diplòma de las bèlas arts en 1979 a Sant Estève. Bernard Ceysson qu'èra jurat, li propausèt de participar a l'exposicion « Après le classicisme » al musèu d'art modèrne[3].
Naissença de la Figuration libre
modificarRobert Combas e Arvei di Rosa son originaris de Seta. Dins aquela vila, creèron, en 1979, en companhiá de Catherine Brindel (Ketty), la revista Bato, « œuvre d'art assemblagiste et collective ».
Parallelament, Combas e Ketty formèron, amb Buddy (lo fraire d'Arvei di Rosa), un grope de rock, Les Démodés, que foguèt presat dins la de region.
Quand Combas èra a las bèlas arts de Montpelhièr, Di Rosa s'inscriguèt a l'Escòla nacionala superiora de las arts decoratius de París. Alá encontrèt François Boisrond. Mejans lo paire d'aquel, coneguèron lo critica d'art Bernard Lamarche-Vadel que lor propausèt de participar a una exposicion dins l'apartament que deguèt daissar; es « Finir en beauté », en 1981. Pendent l'exposicion, Lamarche-Vadel lor presenta Rémi Blanchard, qu'èra son estudiant a l'escòla de las bèlas arts de Quimper. Aquela exposicion, que tanben participan Jean-Charles Blais, Jean-Michel Alberola, Denis Laget e Catherine Viollet, constituís lo vertadièr punt de despart de la Figuration Libre.
L'expression « figuration libre » foguèt trobada, dins l'estiu de 1981, per l'artista Ben qu'aviá invitat Combas e Di Rosa a expausar dans sa galariá de Niça (« 2 Sétois à Nice »). Aquel movement amassa quatre artistas « legitimas », Rémi Blanchard, François Boisrond, Robert Combas, Arvei di Rosa, e lo solitari, Ludovic Marchand.
L'exposicion « 5/5, Figuration libre France/USA » organizada en 1984 pel musèu d'Art modèrne de la Vila de París consacrèt oficialament aquel movement en lo presentant amb la generacion dels « graffitistas » novayorkeses (Jean-Michel Basquiat, Crash, Keith Haring, Kenny Scharf), mostrant atal punts comuns e divergéncias entre ambedos gropes.
L'èime de la Figuration libre
modificarAquela novèla generacion de pintres es animada per un entosiasme e una desinvoltura que fa contraste amb la severitat dels ans 1970 (art minimal e conceptual, Arte povera, Supports/Surfaces, etc.). Pasmens, a la diferéncia de la Transavangardia italiana e dels neoexpressionistas alemands, aqueles pintres s'aparan de pas cap de nostalgia. Se posicionan sens geina nimai culpabilitat dins l'actualitat, amb un estil colorat, grafic e simplificat inspirat de la benda dessenhada, de la Sciéncia-ficcion, dels dessenhs d'enfants e de la cultura de las banlègas.
Los artistas de Figuration libre son pasmens mens influenciats pels graffitis que los estatsunians. Lor pintura a mai de referéncias dins los « arts populars »: mostres e robòts per Di Rosa ; art brut e imatjariá araba e africana per Combas; contes e legendas, cirque per Blanchard; publicitat e objètes industrials per Boisrond.
Òbras (causidas)
modificar- Le Fakir, 1982, acrilica sus tèla, 187 x 89 cm, musèu d'art de Tolon
- La fin en boucle, 200 x 200 cm
- L'Archange, 244 x 136 cm
- "Genevieve et robert au jardin du paradis", acrilica sus tèla, 212 x 251 cm, colleccion laurent Strouk París
Exposicions recentas (causidas)
modificar- 2003
- "Peintures des années 80" , galerie laurent strouk, París, Canas
- 2005
- « Mots d’oreille », Magazzini del Sale, Venècia
- 2006
- « Savoir Faire », Seoul Museum of Art, Seol, Corèa del Sud
- « La Force de l'art », Grand Palais, París
- 2007
- Kyongnam Museum of Art, Corèa del Sud
- Asiana Museum, Daejon, Corèa del Sud
- « Chemin de Croix », Combas-Kijno, hospice d’Hâvré, Tourcoing
- 2008
- Gana Art Center, Corèa del Sud
- « Qu’es aco ? », fondation Vincent van Gogh, Arles
- « Robert Combas. Le frimeur flamboyant », Ostal europèu de la fotografia, París
- 2009
- « Freedom, Diversity ans oppression », Danubiana Meulensteen Art Museum, Bratislava, Eslovaquia
- « À la revoyure », espace Jacques Villéglé, Saint-Gratien (95)
- 2010
- 2012
- Rétrospective « Greatest Hits » au musèu d'art contemporanèu de Lion
Notas e referéncias
modificar- ↑ (fr)France Musique, in Les enfants de la musique, 22 de genièr de 2011.
- ↑ (fr)Pascale Le Thorel, Nouveau Dictionnaire des artistes contemporains, Larousse, 2004-2005.
- ↑ Site internet de l'artista.