Ramon de Miraval
Ramon de Miraval[N 1], d'alhors Ramon de Miravau (Ramoun de Miravau [prov.] en nòrma mistralenca[1][2][3][4][5][6]), foguèt un trobador de la fin del sègle XII e de la debuta del sègle XIII que segon sa vida, èra un paure cavalièr de Carcassés que possedissiá mens d'un quart del castèl de Miraval."[7][8] Protegit per Ramon VI de Tolosa, foguèt pus tard tanben asssociat a Pèire II d'Aragon e Anfós VIII de Castelha. Son pseudonim literari èra Audiartz.[7]
Se desseparèt de sa molhèr Gaudairenca[N 2] qu'ela tanben compausava coblas e danças; s'enamorèt successivament de Na Loba de Penautièr, castelana de Cabaret; puèi de Brunessen, molhèr del baron Pèire Rogièr de Clarmont Ferrand, e d'Azalaís de Boisseson, molhèr de Bernat de Lombers, que ne cantèt la beutat talament ben, que lo rei En Pèire II d'Aragon la venguèt cortejar. Aimèt tanben Gemesquia de Menèrba[N 3] Après la desfacha de Murèth, Raimon de Miraval se refugièt a la cors d'Aragon.
De sos trabalhs , demora uèi 45 cançons, que 22 servan sas melodias. Fòrça de sos trabalhs son dins l'estil trobar lèu. Raimon adreicèt maites trabalhs a qualqu'un que se disiá "Pastoret", mas l'identificacion d'aquesta persona es problematica, pasmens se pensa generament qu'èra Ramon Rogièr Trencavel.[7][9] Raimon èra admirat pels sieus contemporanèus e per la màger part dels poètas de las generacions successivas e èra famós per son biais de tractar lo subjècte de l'amor cortés. Raimon s'aluenhèt de la canso tradicionala celebrant lo jois d'amor o l'amor de lonh, mas soslinhèt al contrari la cortesia , l'onor, e la reputacion.[10] La pus nauta vertut es la fidelitat, mas aquesta depend de la cortesia (pretz e valor).[10]
Veire tanben
modificarBibliografia
modificarArticles connèxes
modificarLigams extèrnes
modificarSas òbras:
Nòtas e referéncias
modificarNòtas
modificar- ↑ Las formas Ramond e Raimon son tanben posssiblas en occitan
- ↑ Mistralenc: Gaudeirenco (veire [1])
- ↑ Mistral: Gemesquio de Minerve, marquesa del castèl d'aqueste nom. [2]
Referéncias
modificar- ↑ Vitour Balaguer. Li Pireneù: trilougìo catalano, 1897.
- ↑ Lou Libre de N.-D. de Prouvenço. Festo religiouso e literari de Fourcauquié, 1876.
- ↑ Fabri de Peiresc, 1894
- ↑ Lou gai-sabé: Antoulougìo prouvençalo, Aubanel Fraire, 1905.
- ↑ L'Aiòli, vol. 1, 1971
- ↑ L'Aiòli, vol. 2, 1971
- ↑ 7,0 7,1 et 7,2 Graham-Leigh, 28.
- ↑ Raimon Miravals se fo uns paubre cavalliers de Carcases, que non avia mas la quarta part del castel de Miraval, et en quel castel non estaven XL homes
- ↑ Topsfield, ''Les Poésies du troubadour Raimon de Miraval, 26.
- ↑ 10,0 et 10,1 Topsfield, "Raimon de Miraval and the Art of Courtly Love", 35–36.
