Palais de la Bèrbia
Lo palais de la Bèrbia es una anciana fortalesa situada a Albi, en Occitània[1]. Abriga lo Musèu Tolosa-Lautrèc e es un element de la ciutat episcopala classificada patrimòni mondial per l'UNESCO
| |||||
Donadas | |||||
---|---|---|---|---|---|
Tipe | Palais e musèu | ||||
Part de | Ciutat episcopala d'Albi | ||||
Caracteristicas | |||||
Estil | Arquitectura gotica Gotic miègjornal | ||||
Localizacion geografica | |||||
Estat | França | ||||
Division territoriala francesa | França metropolitana | ||||
Region francesa | Occitània | ||||
Departament | Tarn | ||||
Arrondiment francés | arrondiment d'Albi | ||||
Comuna | Albi | ||||
Localizacion | plaça Santa Cecília | ||||
monument istoric catalogat (1862) monument istoric catalogat (1965) Patrimòni Mondial de l'Umanitat (2010) | |||||
|
Localizacion
modificarLo palais de la Bèrbia se tròba juste en dessús del riu. Darrièr i la Catedrala de Santa Ceselha Lo palais de la Bèrbia es situat en Lengadòc dins lo departament francés de Tarn, dins la comuna d'Albi. Es construit en nautor en dessús de la riba esquèrra de Tarn, al nòrd de la Catedrala de Santa Ceselha.
Istoric
modificarLo palais de la Bèrbia es bastit al sègle XIII jos l'impulsion de Durand de Beaucaire, evesque d'Albi. L'edificacion d'aquela construccion permet d'aparar los evesques d'Albi, venguts los mèstres de la vila aprèp la Crosada dels Albigeses, de las ostilitats dels Catars e dels borgeses de la vila. Permet tanben de s'aparar d'eventualas atacas exterioras e de renfortir la preséncia de l'Inquisicion[2]. Durand de Beaucaire faguèt construire lo donjon naut de cinquanta mètres, las quatre torres e las muralhas. Encencha lo palais de cortinas e de barris exteriors fins a Tarn[3]. La foncion defensiva de l'edifici es renfortida per sos successors, Bernard de Combret e Bernard de Castanet].
A partir del sègle XVII, lo palais ven una demoréncia evescala. Los barris foguèron destruits e l'edifici transformat. Los jardins son bastits en 1678.
En 1905, lo palais abriga le musèu d'Albi. Aprèp la mòrt del pintre Enric de Tolosa-Lautrèc en 1922, ven lo Musèu Tolosa-Lautrèc, amb de nombrosas òbras de l'artista.
Lo palais es classat al títol dels monuments istorics de França en 1862; qualques decòrs interiors o son dempuèi lo 14 de setembre de 1965[4]. En 2010, es enclusit amb la catedrala de Santa Ceselha dins lo site de la ciutat evescala d'Albi, inscricha en 2010 per l'UNESCO sus la lista del Patrimòni Mondial[5].