Vilatge d'Occitània

Ostun[1] (Hostun en francés) es una comuna occitana de Daufinat situaa dins lo departament de Droma e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament de Ròse-Aups.

Ostun
Hostun
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
L'avenguda daus Amarronnièrs.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 02′ 25″ N, 5° 11′ 55″ E
Superfícia 18,24 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 133 m
300 m
196 m
Geografia politica
País  Daufinat
 Occitània
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe-Ròse-Aups
Departament
26
Droma Armas deu Departament de Droma
Arrondiment
263
Valença
Canton
2602
Bourg-de-Péage
Intercom
242600633
du Canton de Bourg de Péage
Cònsol Edmond Gélibert
(2008-2014)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
991 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

999 ab.
Densitat 51,54 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 26730
Còde INSEE 26149

Geografia

modificar

Comunas vesinas

modificar
 
Distanças e posicion relativa
  Ostun
 Jalhan
(2,7 km)
 Aimue
(5,0 km)

Toponimia

modificar

Atestacions istoricas

modificar

Las atestacions istoricas donaas per Brun-Durand son Sanctus Martynus ecclesia Ostum (Sègle XI), Osteon (1170), Osteu (1178), Ostiun (1195), Ostaeu (1202), Ostehum (1207), Austeun (1214), Oustau (1215), Hostium (1232), castrum Augustidini (1238), castrum de Hosteun (1240), prioratus Sancti Martini d'Austeu (1249), de Octuduno (1263), castrum d'Auteu (1266), Outuon (1293), ecclesia Sancti Martini de Æstuno (1293), Housteunum e Houstadunum (1294), castrum de Hosteduno (1300), prioratus Sancti Martini Hostunduno (1300), castrum Austheduni (1327), Ostedunum (1334), castrum Ostoduni (1334), Hostendunum (1359), prioratus Sancti Martini de Hostuduno (Sègle XIV), prioratus Hosteduni (Sègle XV), Ostuns (Sègle XV), Otun (1430), cura Hosteduni (1515, 1540), Aultun (1584), Autung (1630), Autun (1666)[2].

Atestacions occitanas

modificar

F.Mistral a ortografiat en nòrma mistralenca en mai d'Oustun una fòrma daufinenca Ostue[3].

Etimologia

modificar

Realizacion fonetica e toponim occitan

modificar

Lo nom de la comuna es prononciat [ ɔ'tœ̃ ]. Lo -S- s'es escafat davant l'oclusiva sorda -T-, çò qu'es regular en nòrd de Droma[4]. Se pòt notar tanben que la comuna es dins una region de transicion per çò qu'es la nasalizacion finala de las fòrmas en -UN[5]; es franc possible que, dins un passat recent, la prononciacion en [ ɔ'tœ̃ ] siguèsse en concuréncia amb una prononciacion en [ ɔ'tø ], que correspondriá mai a la fòrma Ostue donaa per Mistral.

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2014 2020 Bruno Vitte   Quadre superior
març 2001 2014 Edmond Gélibert divèrs esquèrra president de l'anciana CC dau canton dau Borg dau Peatge (abans 2014)
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 940, totala: 963
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
704 840 792 770 1 044 974 963 1 006 1 055

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
978 898 887 887 872 831 831 824 804

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
831 797 768 648 622 646 619 684 704

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
721
705
667
664
653
758
844
926
964
981
2009 2010
960
983
956
979
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


Luòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Frederic Mistral Lou Tresor dóu Felibrige Mabraire-O: Oustun
  2. J.Brun-Durand, Dictionnaire topographique du département de la Drôme, Paris, Imprimerie nationale, 1891, p.177, https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392934/f263.item
  3. F.Mistral, Lou Tresor dóu Felibrige, T.2, G-Z, Marcel Petit C.P.M., 1979, p.452, https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k7486f/f459.item
  4. JC.Bouvier, Les parlers provençaux de la Drôme, Librairie C.Klincksieck, Paris, 1976, p.198
  5. JC.Bouvier, Les parlers provençaux de la Drôme, Librairie C.Klincksieck, Paris, 1976, p.370