Jornalisme
Lo jornalisme es l'activitat que consistisse a collectar, rassemblar, verificar e comentar de fachs e d'informacions per lu portar a l'atencion d'un public. Es normalament exercida per un professional, dich jornalista, que participa a la redaccion d'un jornal escrich, parlat ò televisiu. Per extension, lo tèrme designa l'ensèms dei jornals e dei jornalistas.
Definicion modificar
L'informacion jornalistica modificar
En teoria, l'informacion jornalistica associa tres caracteristicas :
- es d'actualitat e d'interès general ;
- es estada seleccionada e mesa en forma per una consciéncia liura, formada a la recèrca interessada de la vertat e preocupat dau ben comun ;
- es difusada per un mèdia qu'assegura l'indépendéncia dau jornalista a respièch de tota forma de poder (politic, ideologic, economic, etc.).
Totjorn en teoria, lo respècte dei fachs es una condicion sine qua non de l'activitat jornalistica. Un jornalista que publica una informacion deu donc dispauar d'una pròva que li permet de justificar de la sieua realitat (document, testimòni, fotografia...). Aquò deu empachar la transformacion ò la dissimulacion dei fachs, activitats que son sovent consideradi coma lo limit entre l'informacion jornalistica e la propaganda. En rason d'aqueu ròtle central dins la circulacion dei informacions an sen de la societat, lu jornals ocupan una plaça importanta dins lu regimes democratics e, en retorn, lu estats democratics asseguran la libertat de la premsa.
Aqueli règlas non empachan l'existéncia de jornals engatjats, valent a dire de jornals que causísson volontariament de defendre un ponch de vista ò una ideologia. Totun, aquelu jornals dèvon totjorn respectar lu fachs e expauar clarament lo sieu partit pres.
Li formas de l'informacion jornalistica modificar
L'informacion jornalistica pòu èsser veïculada per mai d'un supòrt e pilhar mai d'una forma diferenta. Li pus frequenti son lo jornal papier, la ràdio, la television ò lu sites d'informacions internet. Permèton de presentacions diferenti de l'informacion e de la sieua analisi. Per exemple, lu jornals papier an sovent la plaça per de desvolopaments lòngs. Lu jornals televizats an la capacitat de mostrar d'imatges e de films, mas lo temps li es mai limitat, cen qu'empacha generalament d'explicacions complèxi. Despí lu ans 1960, una certana distribucion dei ròtles s'es operada entre lu diferents mèdias. Es resumida per una maxima atribuida a Hubert Beuve-Méry : « la ràdio anóncia li nòvas, la television li mostra e la premsa escricha li comenta ».
Totun, l'aparicion dei cadenas d'informacion en continú, fòrça similari ai ràdios, trebolèt aquela organizacion car son capabli de la mema reactivitat que li ràdios. Lo desvolopament dei mèdias internet, sovent creats per lu mèdias tradicionals, es una autra causa de remessa en causa de l'òrdre tradicional car un meme site pòu acomplir li tres foncions d'anóncia, de presentacion d'imatges e d'explicacion[1].
Principis, practica e deontologia dau jornalisme modificar
Annèxas modificar
Ligams intèrnes modificar
Bibliografia modificar
- (fr) Florence Aubenas e Miguel Benasayag, La fabrication de l'information. Les journalistes et l'idéologie de la communication, Paris : Éd. la Découverte, 1999. ISBN 2-7071-3112-1 (Notiça BNF n°FRBNF37054007)
- (de) Patrick Conley, Der parteiliche Journalist [ Lo jornalista partisan ], Berlin : Metropol, 2012. ISBN 978-3-86331-050-9 (Notiça BNF n°FRBNF42645437)
Nòtas e referéncias modificar
- ↑ Jean-Jacques Cros, Le Journalisme Pour les Nuls, edi8, 2011, p. 157.
