Guèrras Indopaquistanesas
Lei Guèrras Indopaquistanesas son un ensemble de conflictes armats entre Índia e Paquistan en causa de problemas frontaliers entre lei dos país dempuei lo partiment deis Índias Britanicas en 1947-1948. Son enjòc principau es lo contraròtle de la region de Cachemir. Aquò a entraïnat au mens quatre guèrras importantas e d'escaramochas recurrentas lòng de la linha de contacte entre lei doas armadas. Aquel antagonisme es ansin un element major dei relacions diplomatics en Asia dau Sud dempuei la fin de la Segonda Guèrra Mondiala.
Causas modificar
Lo 15 d'aost de 1947, l'Empèri Britanic deis Índias foguèt devesit en dos dominions independents : l'Union Indiana e Paquistan. Aquò èra la consequéncia dei tensions entre comunautats religiosas e de la campanha de la Liga Musulmana en favor de la creacion d'un Estat musulman. Aqueu partiment entraïnèt de transferiments de populacions e de violéncias que menèron a de centenaus de miliers de mòrts en Bengala e Panjab. Pasmens, lo problema principau foguèt aqueu deis Estat princiers, nombrós dins la region. Segon leis acòrdis d'independéncia, èran liures de chausir de venir independents ò de demandar l'integracion a un dei dominions. Dins lei fachs, aquò foguèt gaire respectat e leis Estats de Junagadh, qu'aviá demandat l'integracion en Paquistan mai qu'èran enclavat en Índia, e d'Hyderabad, que voliá demorar independent, foguèron integrats per fòrça en Índia.
Pasmens, la situacion èra diferenta per l'Estat de Jammu e Cashmir, una region situada entre lei dos dominions. La màger part de sa populacion èra musulmana mai son prince èra indó. Dins un contèxte de tensions creissentas, son prince, Hari Singh, chausiguèt Índia e demandèt l'ajuda militara indiana per faciar una insureccion dei tribüs musulmanas. Aquò entraïnèt lo premier conflicte entre Índia e Paquistan, a l'origina de l'antagonisme actuau entre lei dos Estats.
Debanament modificar
Premiera Guèrra Indopaquistanesa (1947-1948) modificar
La Premiera Guèrra Indopaquistanesa durèt dau 21 d'octòbre de 1947 au 31 de decembre de 1948. Dins un premier temps, lei doas armadas intrèron en Cachemir per ocupar lo maximom de territòris. Gràcias au sostèn deis autoritats, Índia n'ocupèt la màger part mai deguèt faciar de còntra-ofensivas paquistanesas dins lo centre de l'Estat. En particular, lei Paquistanés ocupèron Kargil, Dras e Khalatse. Pasmens, una ataca indiana capitèt de tornar conquistar una partida importanta d'aquelei territòris. Finalament, lei Nacions Unidas organizèron una alta-au-fuòc sus la linha agantada per lei doas armadas. Índia gardèt lo contraròtle dei dos tèrç de Cachemir.
Segonda Guèrra Indopaquistanesa (1965) modificar
Leis acòrdis de 1948 avián previst l'organizacion d'un vòte per definir l'estatut dau territòri contestat. Pasmens, Índia refusèt de l'organizar e considerèt l'eleccion d'una assemblada constituenta lo 17 d'aost de 1956 — qu'aviá largament demandat l'annexion per Índia – coma sufisenta. En aost de 1965, Paquistan organizèt donc l'Operacion Gibraltar qu'èra destinada a infiltrar de soudats paquistanés dins la region per i causar de trèbols civius. Pasmens, lo projècte foguèt rapidament descubèrt e lo govèrn paquistanés decidèt alora d'aumentar son ajuda financiera a divèrsei guerilha antiindianas. Lo 16 d'aost, leis Indians ocupèron tres pòstes paquistanés lòng de la frontiera dins la region de Kargil. En respònsa, l'armada paquistanesa realizèt una incursion dins la zòna tenguda per l'armada indiana.
Lo 28 d'aost, Índia exigiguèt la fin dau sostèn paquistanés ai guerilhas antiindiana e de combats comencèron dins lo sector dau còl de Haji Pir, via principala per l'infiltracion de combatents paquistanés. Lo 1èr de setembre, Paquistan organizèt una ataca d'amplor còntra la vila d'Akhnoor e ocupèt Khem Karan e Chumb. Lo 6 de setembre, leis Indians ataquèron en direccion de Lahore mai foguèt arrestats. Puei, divèrseis atacas localas menèron a un bilanç equilibrat. A la fin dei combats, Índia aviá conquistat 700 km² de territòris e Paquistan 1 250 km².
Pasmens, dins lo corrent de setembre, China e leis Estats Units menacèron d'intervenir en favor de Paquistan per lo premier e d'Índia per lo segond. Aquelei menaçadas amaisèron lèu la situacion e una resolucion dau Conseu de Seguretat permetèt de conclure una alta-au-fuòc lo 23 de setembre. Sota l'egida de l'URSS, lei dos camps trobèron un acòrdi per evacuar sei conquistas.
Tresena Guèrra Indopaquistanesa (1971) modificar
La Tresena Guèrra Indopaquistanesa es una consequéncia de l'insureccion independentista en Paquistan Orientau iniciada en 1970. D'efiech, dempuei l'independéncia de Paquistan, aquela region èra discriminada per lo govèrn paquistanés, dominats per d'òmes politics originaris dau Paquistan Occidentau. La gestion marrida dau ciclòn de Bhola que causèt entre 250 000 e 500 000 mòrts en Paquistan Orientau agravèt lei tensions. Lo govèrn paquistanés chausiguèt de reprimir leis independentistas e una guèrra vertadiera comencèt lo 26 de març de 1971.
Aquelei combats entraïnèt la fugida de 8 a 10 milions d'abitants en Índia e la mòrt de 500 000 a 3 milions d'abitants de Paquistan Orientau[1]. Aqueu caòs permetèt a Índia d'aver un pretèxte per intervenir e afeblir son adversari en sostenent l'independéncia dau Paquistan Orientau. Pasmens, per empachar una intervencion chinesa, lo govèrn indian esperèt l'ivèrn. Ataquèt donc lo 3 de decembre e ocupèt la totalitat dau Paquistan Orientau tre lo 16. En 1972, lo Paquistan Orientau venguèt independent sota lo nom de Bangladèsh. Aquò èra un afebliment important de Paquistan car Bangladèsh contunièt pas la guèrra còntra Índia[2].
Guèrra de Kargil (1999) modificar
La Guèrra de Kargil es un conflicte limitat que se debanèt dau 3 de mai au 26 de julhet de 1999. Es lo resultat de l'infiltracion de soudats paquistanés dins de zònas d'observacion de l'armada indiana qu'èran abandonadas cada ivèrn en causa de l'altitud. Pasmens, Índia èra pas interessada per una generalizacion dei combats e Paquistan aviá pas lei resèrvas d'idrocarburs necessàrias per s'engatjar dins una guèrra vertadiera. Lei combats demorèron donc limitats a la zòna contestada onte 5 000 soudats paquistanés foguèron atacats per 30 000 soudats indians. En despiech dau relèu malaisat e de posicions defensivas establidas a mai de 5 000 m d'altitud, leis Indians prenguèron l'avantatge e tornèron ocupar sei posicions inicialas.
Consequéncias modificar
Lei consequéncias principalas dei Guèrras Indopaquistanesas son l'independéncia de Bangladèsh e la mesa en plaça d'un antagonisme duradís entre Índia e Paquistan a prepaus de la question de Cachemir. D'efiech, en despiech de plusors guèrras e crisis, la situacion militara es totjorn aquela definida après l'alta-au-fuòc de 1948. Uei, lei dos país son venguts de poissanças nuclearas e l'ipotèsi d'un conflicte d'amplor es pauc probable. Pasmens, d'escaramochas e de temptatives de destabilizacion son totjorn regularament organizadas en Cachemir per Paquistan. D'esmogudas popularas an tanben de còps luòc car la populacion musulmana de la region es puslèu favorabla a Paquistan (2001 e 2019).