Ficus religiosa

Ficus religiosa, la figuièra de las pagòdas, o pipal (latin : Ficus religiosa | Sanscrit : pippala[1]), es un arbre del genre Ficus, de la familha de las Moracèas. Dins los tèxtes vedics, es nomenat ashvattha.

Es un arbre sagrat dins l'indoïsme e lo bodisme[2].

Caracteristicas botanicas

modificar
 
Forma tipica de la fuèlha de pipal

Lo pipal es un grand arbre semisempervirent avent una nautor maximala d'unes 30 mètres, amb un tronc al diamètre avent fins a 3 mètres. Las fuèlhas an una forma de còr, amb un tèrme long caracteristic. Mesuran de 10 a 17 cm de long e 8 a 12 cm de larg amb un petiòl de 6 a 10 cm. Lo fruch es una figa pichona de 1 a 1,5 cm de diamètre, venent violeta al madur.

Lo pipal es una figuièra estranglaira.

Lo nom de pipal ven del fach que la fuèlha punchuda pareis a aquesta del pibol.

Espandiment

modificar

Es naturalament present en Índia, al Bangladèsh, al Nepal, al Paquistan, al Sri Lanka, dins lo sud-oèst de la China e en Indochina.

Lo ficus religiosa mai vielh del mond poiriá èsser un arbre que foguèt nomenat d'Índia del nòrd cap a Ceilan en 288 AbC. e que en 1852 encara viviá, e qu'auriá estat vielh de 2 147 ans.

Lo Ficus religiosa es utilizat en medecina ayurvedica.

Noms vernaculars

modificar
    • birmanModèl:Lang-my bawdi nyaung pin
    • Bengali : অশ্বত্থ asbattha, পিপল, Peepal
    • Hindi : पीपल pipal (parfois traduit comme : peepal, peepul, pippala, etc.)
    • Kannada : araLi mara ಅರಳಿ ಮರ
    • Khmer : assath អស្សត្ថ ou assathapreuk អស្សត្ថ​ព្រឹក្ស
    • Konkani : pimpalla rook/jhadd
    • Malayalam : അരയാല്‍ arayal
    • Marathi : पिंपळ pimpal
    • Oriya : ashwatth
    • Pali : assattha ; rukkha
    • Sanskrit : अश्वत्थः aśvattha ; pippala vriksha
    • Sinhala : බෝ bo ; ඇසතු esathu
    • Tamil கணவம் kaṇavam ; ou அரச மரம் (arasa maram)
    • Telugu : రావి raavi,
    • Urdu : peepal
    • Punjabi : pippal
    • Gujarati : પિપળો (pipdo)

Istòria

modificar
 
Escultura de Boda dins un pipal a Ayutthaya

Dins lo bodisme

modificar

Es un arbre sagrat pels bodistas. « L'arbre de la Bodi » mai celèbre se trapa a Bodh Gaya, a unes 100 km de Patna, dins l'Estat indian del Bihar, qu'es jos son fulham que Boda, lo fondator del bodisme, atenguèt lo Bodi, lo Despèrt o coneissença suprèma.

Aqueste arbre es un dels quatre luòcs sants del bodisme; es donc una destinacion fòrça frequentada pels pelegrins. Toca lo temple de la Mahabodhi a Bodh Gaya. Alara que meditava jos aqueste arbre (mencionat coma Assattha dins lo Tipitaka), Siddhartha Gautama a atenguè lo Nirvana. Alara, l'arbre Bo o arbre de la saviesa es considerat coma sagrat e simbolic pels bodistas. .

Sa fuèlha es un motiu decoratiu classic.

Dins l'indoïsme

modificar

Per l'indoïsme, aqueste arbre a tanben una dimension religiosa. Sas fuèlhas e rams èran utilizadas per de sacrificis vedics[3]. Segon la mitologia indiana, lo dieu Vishnó seriá nascut jos un d'aquestes arbres, e lo savi Narada vegèt lo Senhor apareis « dins son còr », alara que meditava joss un tal arbre. Fin finala, lo bruch del vent dins sas fuèlhas es comparat a aqueste de la vina. Es tanben possible qu'una ceremonia se debane jos aqueste arbre pendent lo maridatge.

Galariá

modificar

Referéncias

modificar
  1. Modèl:Source HuetDictionnaire Héritage du SanscritModèl:Source HuetGérard HuetModèl:Source Huet
  2. The Princeton dictionary of buddhism par Robart E. Buswell Jr et Donald S; Lopez Jr aux éditions Princeton University Press, ISBN: 0691157863, page 138.
  3. C.A. Jones, J.D. Ryan, Encyclopedia of Hinduism, Checkmark Books, page 329, ISBN: 0816073368

Articles connèxes

modificar

Ligams extèrnes

modificar